Read Gujarati Common Language Bible - પવિત્ર બાઇબલ C.L. યોબ 14 Bible Online

યોબ 14 - Gujarati Common Language Bible - પવિત્ર બાઇબલ C.L. bible

યોબ 14

¹“સ્ત્રીથી જન્મેલ પ્રત્યેક વ્યક્તિની આવરદા ટૂંકી અને સંકટથી ભરપૂર હોય છે.

²તે ફૂલની જેમ ખીલે છે અને પછી કરમાય છે. સરકી જનાર પડછાયાની જેમ તેની હયાતી ટક્તી નથી.

³હે ઈશ્વર, એવા ક્ષણભંગૂર માણસ પર તમે તમારી દષ્ટિ ફેરવો છો? અને મારી વિરુદ્ધ દાવો માંડીને ન્યાય તોળશો?

⁴(અશુદ્ધમાંથી કોઈ શુદ્ધ ઉપજાવી શકે? કોઈ નહિ.)

⁵મનુષ્યની આયુમર્યાદા નિશ્ર્વિત કરેલી છે; તેના આયુના મહિનાની સંખ્યા તમારા નિયંત્રણમાં છે; તમે આંકેલી વયમર્યાદા તે ઓળંગી શક્તો નથી.

⁶તેથી તમારી નજર તેના પરથી ઉઠાવી લો; જેથી થોડીવાર કામ અટકાવીને આરામ લઈ લેતા મજૂરની જેમ તેને નિરાંત વળે.

⁷વૃક્ષને માટે તો આશા હોય છે; જો તેને કાપી નાખવામાં આવે તો તે ફરીથી ફૂટશે, અને તેને કુમળી ડાળીઓ આવવાનું ચાલુ રહેશે.

⁸ભલે તેનું મૂળ જમીનમાં જૂનું થાય, અને તેનું થડ ધૂળમાં સુકાઈ જાય;

⁹તો પણ પાણીની ફોરમ માત્રથી તે ફૂટી નીકળશે, અને કુમળા છોડની જેમ તેને ડાળીઓ પાંગરશે.

¹⁰પરંતુ માણસ મૃત્યુ પામે છે અને તેને પોઢાડી દેવાય છે. તે અંતિમ શ્વાસ પૂરો કરે પછી તે ક્યાં છે?

¹¹જેમ તળાવનાં પાણી સુકાઈ જાય છે, અને નદીનાં પાણી વહેતાં અટકીને સુકાઈ જાય છે;

¹²તેમ જ માણસો મૃત્યુ પામે છે અને ફરીથી જીવતા થતા નથી અને આકાશોનો ક્ષય થાય તે પહેલાં ઊઠવાના નથી અને તેમની ઊંઘમાંથી જાગવાના નથી.

¹³હે ઈશ્વર, તમે મને મૃત્યુલોક શેઓલમાં છુપાવી દો. તમારો કોપ શમી જાય ત્યાં સુધી મને ત્યાં સંતાડી રાખો. પછી સમય ઠરાવીને મને યાદ કરજો.

¹⁴મરી ગયેલો માણસ ફરીથી સજીવન થાય? તેથી મારી દશા બદલાય ત્યાં સુધી, અને મારી સર્વ વિપત્તિનો અંત આવે ત્યાં સુધી હું પ્રતીક્ષા કરીશ.

¹⁵પછી તમે મને હાંક મારશો, એટલે હું પ્રત્યુત્તર આપીશ; તમને ય તમારી આ કૃતિને જોવાની ઝંખના થશે.

¹⁶અત્યારે તો તમે મારા પગલાંની તપાસ રાખો છો, અને મારાં પાપ પર સતત ચોકી રાખો છો;

¹⁷અને મારા અપરાધો કોથળીમાં સીલબંધ રાખ્યા છે, અને મારા દોષ બાંધી રાખ્યા છે.

¹⁸જેમ પહાડો તૂટીને જમીનદોસ્ત થાય છે અને ખડકો તેમના સ્થાનેથી ખસી જાય છે,

¹⁹પાણી પથ્થરોને ઘસી નાખે છે અને મુશળધાર વર્ષા માટીને ઘસડી જાય છે તેમ જ તમે માણસની આશા નષ્ટ કરો છો.

²⁰તમે માણસને કચડી નાખો છો એટલે તે ખતમ થઈ જાય છે. તમે તેના ચહેરાને વિકૃત કરો છો અને ધકેલી દો છો.

²¹તેના પુત્રો પ્રતિષ્ઠા પ્રાપ્ત કરે તો પણ તેને તેની જાણ થતી નથી. અથવા તેઓ અપયશ પામે પણ તે અજાણ રહે છે.

²²તેને તો કેવળ પોતાના શરીરની વેદનાનો જ અનુભવ થાય છે, [1] અને માત્ર પોતાની જાત માટે જ શોક કરે છે.”