Read Hazaragi امثال 1 Bible Online

امثال 1 - Hazaragi bible

امثال 1

¹مَثَل ھای سُلَیمان، بَچِه داوُد، پادشاهِ بَنی اِسرائیل:

²بَلدِه پَی بُردونِ حِکمَت و اَدَب، بَلدِه فامِیدونِ تورای مَغزَگی و پُر معنیٰ

³و بَلدِه قبُول کدونِ نَصِیحَت اَسته تاکه دَ عدالت، دَ اِنصاف و دَ دُرُستکاری پایَدار شُنی۔

⁴اِی مَثَل ھا دَ مردُمای ساده ھُوشیاری مِیدیه، و دَ جوانا دانایی و بِینایی۔

⁵آدمِ ھُوشیار دانایی خُو ره کَلو مُونه و آدمِ فامِیده پَند و نَصِیحَت ره مِیگِیره۔

⁶اُو کسا مَثَل ھا و نقل ھای پَند آمیز و چِستانا و تورای سردَرگُمِ آدمای دانا ره مُوفامه۔

⁷تَرس از خُداوند شُروعِ عِلم اَسته؛ مگم آدمای بےعقل دَ بَلِه حِکمَت و نَصِیحَت رِیشخَندی مُونه۔

⁸او بَچِه مه! نَصِیحَتِ آتِه خُو ره گوش کُو و پَندِ آبِه خُو ره ایله نَکُو،

⁹ازی که اُونا مِثلِ تاج اَلّی دَ بَلِه سر تُو، و مِثلِ گردوبَند اَلّی دَ گردون تُو یَه۔

¹⁰بَچِه مه، اگه گُناه کارا تُو ره وادار دَ کارِ بَد مُونه قد از وا موافِق نَشُو۔

¹¹اگه اُونا بُگیه: ”بیه قد مو بوری، دَ گیتِه یگو کس بِشِینی و خُونِ ازُو ره بِریزَنی؛ بیه که بےدَلِیل راهِ یگو آدمِ بیگُناه ره بِگِیری۔

¹²مِثلِ قبر اَلّی اُونا ره زِنده و مُکَمَل قُرت کنی، رقمِ کسای که دَ عالم مُردا موره۔

¹³امزی راه مو ھر رقم چِیزای قِیمَتی دَ دِست میری و خانه ھای خُو ره از وُلجه پُر مُونی۔

¹⁴بیه که دِست خُو ره یگ کُنی، تاکه پگ مو دَ یگ کِیسه شرِیگ بَشی۔“

¹⁵بَچِه مه، دَ راهِ ازوا نَرو، حتّیٰ پای خُو ره اَم دَ راه ھای ازوا نَه ایل،

¹⁶چراکه پای ھای ازوا سُون بَدی مُودَوه، و اُونا بَلدِه خُون ریختو اَبَلَکده مُونه۔

¹⁷چُون دام ایشتو دَ پیشِ چِیمِ مُرغَکو بےفایده یَه۔

¹⁸اِی آدما دَ گیتِه ریختَندونِ خُونِ خودُن خُو اَسته، و اُونا بَلدِه جانِ خودُن خُو دَ کَمِین مِیشِینه۔

¹⁹اینی اَسته سرنوِشتِ تمامِ کسای که دَ پُشتِ فایدِه ناحق مِیگرده و اُو ره دَ زور مِیگِیره۔ فایدِه ناحق جانِ امزُو آدم ره تَباه مُونه۔

²⁰حِکمَت دَ بُرو کُوی مُونه و دَ چار راھی ھا آواز خُو ره بِلند مُونه؛

²¹از سرِ کُوچه ھای بِیر-و-بار چِیغ مِیزَنه و دَ پیشِ درگه ھای شار پَیغام خُو ره اِعلان مُونه:

²²”اَی نادونا، تا چی وخت میخاھِید که نادو بُمَنِید؟ تا به کَی آدمای لَوڈه شَوق و علاقه دَ رِیشخَندی کدو دَره؟ و نفرای بےعقل از دانایی بَد مُبَره؟

²³سرزنِش مَره قبُول کده خود ره اِصلاح کُنِید۔ ما روحِ خُو ره دَ بَلِه شُمو مِیریزَنُم و تورای خُو ره بَلدِه شُمو مُوفامَنُّم:

²⁴چُون ما کُوی کدُم، مگم شُمو نَصِیحَت مَره رَد کدِید، ما دِستای خُو ره سُون شُمو دِراز کدُم، مگم کس دَ قِصِّه مه نَشُد۔

²⁵ازی که تمامِ نَصِیحَتای مَره پسِ گوش کدِید و سرزنِش مَره قبُول نَکدِید،

²⁶پس ما اَم دَ وختِ مُصِیبَت شُمو خَنده مُونُم؛ و غَیتِیکه بَلا دامونگِیر شُمو مُوشه،

²⁷و مُصِیبَت رقمِ باد اَلّی شُمو ره چارپِیر مُونه و بَلا مِثلِ گِردباد وَری شُمو ره گِردگِره مُونه، و دِست تنگی و پَریشانی شُمو ره دَ چنگ خُو مِیگِیره، ما شُمو ره رِیشخَند مُونُم۔

²⁸دَ اُو وخت اُونا مَره کُوی مُونه، مگم ما جواب نَمِیدُم، و اُونا دَ کوشِشِ غَدَر از پُشت مه مِیگرده، لیکِن مَره پَیدا نَمِیتنه،

²⁹چراکه اُونا از دانایی بَد بُرد و تَرسِ خُداوند ره اِنتِخاب نَکد،

³⁰و نَصِیحَت مَره اَم قبُول نَکد، و سرزنِش مَره خار حِساب کد۔

³¹دَزی رقم اُونا ثَمَرِ راه ھای غَلَط خُو ره مِینگره و از نَتِیجِه ھَدَف و نَقشه ھای خُو سیر مُوشه۔

³²سرکَشی نادونا، آدمای نادو ره مُوکُشه و آسُودَگی آدمای بےعقل اُونا ره از بَین مُوبَره۔

³³مگم اُو کسای که دَز مه گوش مِیدیه دَ اَمنیَت زِندَگی مُونه، و دُور از بِیمِ بَلا، آرام و آسُوده اَسته۔“