Read Hazaragi امثال 10 Bible Online

امثال 10 - Hazaragi bible

امثال 10

¹مَثَل ھای سُلَیمان۔ بَچِه حَکِیم و دانا آتِه خُو ره خوش مُونه، مگم بَچِه اَبله و بےعقل باعِثِ غَم و غُصِّه آبِه خُو مُوشه۔

²مال و دَولَتِ که از راهِ خراب دَ دِست اَمَده بَشه فایده نَدَره، مگم نیکی و صداقت مِیتنه که آدم ره از دَمِ مرگ نِجات بِدیه۔

³خُداوند آدمِ نیک و صادِق ره گُشنه نَمیله، لیکِن خاھِشِ نَفسِ بَدکارا ره باطِل مُونه۔

⁴دِستای آدمِ تَمبَل باعِثِ غرِیبی ازُو مُوشه لیکِن دِستای آدمِ زَحمَتکش اُو ره دَولَتمَند مُونه۔

⁵کسی که دَ تایستو حاصِلات خُو ره جَم مُونه بَچِه ھُوشیار اَسته، مگم کسِیکه دَ فصلِ دِرَو خاو مُونه آدمِ بےنَنگ اَسته۔

⁶دَ سرِ آدمِ صادِق بَرکت اَسته، مگم دانِ بَدکارا سِتَم ره پُوٹ مُونه۔

⁷یاد کدونِ آدمِ نیکُوکار بَلدِه دِیگرو یگ بَرکت اَسته مگم نامِ بَدکارا مِثلِ یگ چِیزی گنڈه شُده از بَین موره۔

⁸آدمِ دانِسته احکام ره قبُول مُونه مگم جاھِلِ کَلوگوی تَباه مُوشه۔

⁹اُو کسی که دَ راستی پای میله، دَ اَمن و سُکُون زِندَگی مُونه مگم آدمِ که دَ راهِ کَج موره دَ آخِر بَرمَلا مُوشه۔

¹⁰کسِیکه چِشمَک مِیزَنه سَبَبِ غَم اَسته، مگم جاھِلِ کَلوگوی تَباه مُوشه۔

¹¹دانِ نفرِ نیک مِثلِ چشمِه حَیات اَسته، مگم دانِ بَدکارا سِتَم ره پُوٹ مُونه۔

¹²کِینه و نَفرَت باعِثِ جَنگ و جنجال مُوشه، مگم مُحَبَّت ھر قِسم خطا ره پوش مُونه۔

¹³از لبِ آدمِ دانا حِکمَت پَیدا مُوشه لیکِن شخصِ بےعقل چیوِ بےعقلی خُو ره دَ پُشت خُو مُوخوره۔

¹⁴آدمای دانا، عِلم ره ذَخِیره مُونه مگم دانِ آدمِ جاھِل فَوراً تَباھی ره دَ بار میره۔

¹⁵دارایی دَولَتمَندا بَلدِه شی یگ قلعِه محکم اَسته، مگم ناداری بَلدِه فقِیرا باعِثِ تَباھی مُوشه۔

¹⁶مُزدِ آدمِ نیک و صادِق باعِثِ زِندَگی شی مُوشه، مگم عایدِ آدمِ بَدکار باعِث مُوشه که اُو گُناه کُنه۔

¹⁷کسی که نَصِیحَت ره قبُول مُونه اُو دَ راهِ حَیات قَدَم میله، مگم کسی که سرزنِش ره رَد مُوکُنه، اُو گُمراه مُوشه۔

¹⁸کسی که کِینه و نَفرَت ره تاشه مُونه، دروغگویی اَسته، و کسی که تُھمَتِ ناحق ره تِیت مُونه اَبله یَه۔

¹⁹کَلوگوی خالی از گُناه نِییه، لیکِن ھُوشیار اُو کسی اَسته که دان خُو ره مِیگِیره۔

²⁰زِبونِ آدمِ صادِق نُقره اَلّی خالِص اَسته، مگم دِلِ آدمِ بَد، کم اَرزِشَه۔

²¹تورِه دانِ آدمِ صادِق بَلدِه غَدَر مردُم فایده مِیرسَنه، مگم آدمای جاھِل از کمعقلی خُو مُومُره۔

²²بَرکتِ خُداوند اِنسان ره دَولَتمَند مُونه، و رَنج و زَحمَت دَزشی نَمِیرَسَنه۔

²³آدمِ اَبله از عملِ بَد لِذَّت مُوبَره، مگم آدمِ دانا از حِکمَت و دانایی لِذَّت مُوبَره۔

²⁴آدمای بَدکار دُچارِ ازُو بَلای مُوشه که ازُو مِیتَرسه، مگم آدمای نیک و صادِق دَ آرزُوی خُو مِیرَسه۔

²⁵وختِیکه طوفان مییه، آدمِ بَدکار سرپَلُوک موره، لیکِن بُنیادِ آدمِ نیک تا اَبَد ره باقی مُومَنه۔

²⁶رقمِ که تُرشی دَ سرِ دَندونا و دُود دَ سرِ چِیما تٲثِیرِ بَد دَره، امُو رقم آدمِ تَمبَل اَم، دَ سرِ ازُو کسای که اُو ره رَیی کده، تٲثِیرِ بَد دَره۔

²⁷تَرس از خُداوند عُمرِ اِنسان ره دِراز مُونه، مگم عُمرِ بَدکارا کوتاه مُوشه۔

²⁸اُمِیدِ آدمای نیک بَلدِه ازوا خوشی میره، مگم اِنتِظارِ بَدکارا ھیچ مُوشه۔

²⁹راهِ خُداوند بَلدِه آدمِ پاک و بےعَیب مِثلِ یگ قلعِه محکم اَسته، مگم اُو بَدکارا ره نابُود مُونه۔

³⁰آدمِ نیک و صادِق ھرگِز از جای خُو بےجای نَمُوشه، لیکِن بَدکارا دَ زمی جای دَ جای نَمُومَنه۔

³¹از دانِ آدمِ نیک حِکمَت و دانایی بُر مُوشه، مگم زِبونِ زِشت از بیخ خُو کَنده مُوشه۔

³²لب ھای آدمِ نیک مِیدَنه که کُدَم چِیز خُوب اَسته، مگم دانِ بَدکارا دَ گبای زِشت عادَت دَره۔