Read Hazaragi امثال 11 Bible Online

امثال 11 - Hazaragi bible

امثال 11

¹از تَرازُوی غَلَط، خُداوند بَد مُوبَره، مگم اُو وَزنِ برابر ره دوست دَره۔

²دَ جای که کِبر وجُود دَره شرمِندَگی اَم اَسته، لیکِن حِکمَت و دانایی نصِیبِ آدمِ خاکسار مُوشه۔

³صداقتِ آدمای نیک اُونا ره رَھنُمایی مُونه، مگم فِریبِ بَدکارا اُونا ره تَباه مُونه۔

⁴مال و دارایی دَ روزِ قیامت بَلدِه اِنسان فایده نَدَره، مگم صداقت و عدالت اُو ره از مرگ نِجات مِیدیه۔

⁵صداقتِ آدمِ نیک و بےعَیب، راهِ شی ره سِیده مُونه، مگم آدمِ بَدکار از خاطرِ بَدکاری خُو چَپه مُوشه۔

⁶صداقتِ آدمای نیک اُونا ره نِجات مِیدیه، لیکِن آدمای فِریبکار دَ دامِ ھَوَس ھای خُو گِرِفتار مُوشه۔

⁷آدمِ بَدکار وختِیکه مُومُره، اُمِید شی از بَین موره، و تَوَقُعِ قُدرَتمَندا باطِل مُوشه۔

⁸آدم نیک از سختی و مُشکِلات خلاص مُوشه، مگم آدمِ بَدکار گِرِفتارِ ازوا مُوشه۔

⁹آدمِ خُدا ناشِناس قد تورِه بَد خُو ھمسایِه خُو ره تَباه مُونه، مگم آدمای صادِق از دانایی خُو نِجات پَیدا مُونه۔

¹⁰از کامیابی آدمای نیک و صادِق، تمامِ شار خوشی مُونه، و از مُردونِ آدمای شرِیر، مردُم از خوشحالی چِیغ مِیزَنه۔

¹¹از بَرکتِ مردُمِ راستکار، شار تَرَقی کده باله موره، مگم از تورِه بَدکارا شار بیرو مُوشه۔

¹²آدمِ بےعقل ھمسایِه خُو ره حَقِیر حِساب مُونه، مگم آدمِ دانا زِبون خُو ره مِیگِیره۔

¹³آدمِ چُغُل رازِ دِیگا ره اِفشا کده موره، مگم آدمِ با اِعتبار راز ره دَ دِل خُو نِگاه مُونه۔

¹⁴دَ جای که رَھبری و مَشوَره مَوجُود نَبَشه، مردُم سُقُوط مُونه، مگم مَشوَره دِھِندا که کَلو بَشه، پیروزی و سلامَتی پَیدا مُوشه۔

¹⁵کسِیکه بَلدِه آدمِ ناشِناس ضامِن شُنه، حتماً نُقصان مِینگره، و کسی که ضَمانَتِ کسی ره نَکُنه، اُو محفُوظ مُومَنه۔

¹⁶خاتُونِ مِھربو، صاحِبِ عِزَّت و اِحتِرام مُوشه، مگم آدمای زورتُو دارایی ره حاصِل مُونه۔

¹⁷آدمِ مِھربو دَ خود خُو فایده مِیرسَنه، مگم آدمِ ظالِم دَ جان خُو ضَرَر۔

¹⁸آدمِ شرِیر مُزدِ فِریبِنده و باطِل ره حاصِل مُونه، لیکِن آدم که نیکی ره تِیت مُونه، اُو اَجرِ خُوبی خُو ره مِینگره۔

¹⁹رقمِ که نیکی و صداقت اِنسان ره طرفِ زِندَگی مُوبَره، امُو رقم ھر کسی که از بَدی پَیرَوی کُنه اُو سُون طرفِ مرگ رَیی اَسته۔

²⁰خُداوند از آدمای کَجرَو و بَدنِیَّت نَفرَت دَره، مگم از آدمای نیکُوکار خوش و راضی اَسته۔

²¹باوَر کُو که آدمِ بَدکار جَزا مِینگره، لیکِن اَولادِه آدمای راستکار از جَزا نِجات پَیدا مُونه۔

²²حَلقِه طِلّایی دَ بِینی خُوک و نُوربَندی دَ خاتُونِ بےسَلِیقه، بےمعنیٰ یَه۔

²³آرزُوی آدمای نیک اُونا ره دَ خوشبَختی مِیرسَنه، مگم غَضَبِ خُدا اُمِیدِ بَدکارا ره نابُود مُونه۔

²⁴کسی اَسته که سَخاوَتمَندانه مِیدیه و اُو کَلوتَر حاصِل مُوکُنه، و کسِ دِیگه اَسته که پگ شی ره بَلدِه خود خُو نِگاه مُونه، ولے باز اَم مُحتاج مُوشه۔

²⁵آدمِ سَخی دَولَتمَند مُوشه، و کسِیکه دِیگا ره سیر آو کُنه، خود شی اَم سیر آو مُوشه۔

²⁶کسِیکه غَلّه ره بَلدِه سُود نِگاه مُونه، مردُم اُو ره نالَت مُونه، مگم دُعای خَیر و بَرکتِ مردُم دَ کسی اَسته که غَلّه ره سَودا مُونه۔

²⁷کسِیکه دَ جُستُجوی نیکی بَشه، اُو رِضایَتِ خُدا و بَنده ره حاصِل مُونه، لیکِن آدمِ که دَ پُشتِ بَلا مِیگرده، بَلا دَ سر شی مییه۔

²⁸کسِیکه دَ دارایی خُو تَکیه مُونه، اُو ناکام مُوشه، مگم مردُمِ راستکار مِثلِ بَلگِ دِرخت اَلّی سَوز مُونه۔

²⁹آدمِ که خانَوادِه خُو ره دَ رَنج و زَحمَت مِیندَزه، حاصِلِ از اُو شخص باد اَسته، و آدمِ جاھِل نوکرِ آدمِ دانا مُوشه۔

³⁰ثَمَر آدمِ نیک مِثلِ دِرخت حَیات اَسته، و کسِیکه جانِ دِیگرو ره دَ راهِ راست کش مُونه، اُو دانا یَه۔

³¹اگه آدمِ صادِق اَجر خُو ره دَ اِی دُنیا مِینگره پس آدمِ بَدکار و گُناهکار چِیقس کَلوتَر جَزا مِینگره!