Read Hazaragi امثال 13 Bible Online

امثال 13 - Hazaragi bible

امثال 13

¹بَچِه ھُوشیار نَصِیحَتِ آتِه خُو ره مِیشنَوه، مگم آدمِ لَوڈه سرزنِش ره قبُول نَمُونه۔

²از ثَمَرِ دان خُو اِنسان فایده مِیگِیره، مگم آرزُوی خیانَتکارا ظُلم کدو اَسته۔

³شخصِ که زِبون خُو ره نِگاه کُنه جان خُو ره حِفظ مُونه، مگم کسِیکه لب ھای خُو ره ناسَنجِیده واز کُنه تَباه مُوشه۔

⁴آدمِ خاوشِله آرزُو مُونه ولے چِیزی حاصِل نَمُونه، مگم آدمِ زَحمَتکَش خُوب سیر مُوشه۔

⁵شخصِ نیک از دروغ گُفتو بَد شی مییه، مگم آدمِ بَدکار شرمِنده و رَسوا مُوشه۔

⁶صداقت، اُو کسای ره که دَ راهِ راست سَم اَسته، حِفاظَت مُونه، مگم گُناه، آدمِ گُناه کار ره از بَین مُوبَره۔

⁷یگو کس خود ره دَولَتمَند نِشو مِیدیه مگم دَ واقِع ھیچ چِیز نَدَره، و یگو کسِ دِیگه خود ره غرِیب حِساب مُونه مگم صاحِبِ دارایی کَلو اَسته۔

⁸پُول و دارایی اِنسان مِیتنه جان شی ره از خطر نِجات بِدیه، مگم آدمِ غرِیب از کس اَخطار و تَھدِید نَمِیشنَوه۔

⁹چِراغِ آدمای نیک روشو یَه، مگم چِراغِ بَدکارا گُل مُوشه۔

¹⁰مَغرُوری فقط نِزاع و جنجال ره پَیدا مُونه، لیکِن شخصِ که نَصِیحَت ره قبُول مُونه دانا یَه۔

¹¹پُول و دارایی که از راهِ غَلَط پَیدا شُنه زُود از دِست موره، مگم نفرِ که دَ زَحمَت و کوشِش جَم کُنه، دارایی شی کَلو شُده موره۔

¹²اُمِیدِ دیر رَس دِلِ اِنسان ره مَیده مُونه، مگم پُوره شُدونِ یگ آرزُو، بَلدِه اِنسان مِثلِ دِرختِ حَیات تازگی مُوبَخشه۔

¹³کسِیکه پَند و نَصِیحَت ره حَقِیر حِساب مُونه، خود ره دَ مُشکِلات مِیندَزه، مگم کسِیکه دَ حُکُمِ خُدا اِحتِرام دَره، اَجر خُو ره مِیگِیره۔

¹⁴تعلِیمِ آدمِ دانا چشمِه حَیات اَسته و اِنسان ره از دام ھای مرگ نِجات مِیدیه۔

¹⁵عقل و ھُوشِ خُوب، بَلدِه اِنسان اِحتِرام دَ وجُود میره مگم راهِ خیانَت کارا باعِثِ تَباھی خودُن شی مُوشه۔

¹⁶آدمِ ھُوشیار دَ ھر کار سَنجِش کده عمل مُونه، لیکِن آدمِ بےعقل جھالَت خُو ره ظاھِر مُونه۔

¹⁷قاصِدِ بَد دَ بَلا گِرِفتار مُوشه، مگم قاصِدِ خُوب باعِثِ شفا مُوشه۔

¹⁸فَقر و شرمِندَگی دَ بَلِه کسی مییه که نَصِیحَت ره رَد مُونه، مگم کسِیکه سرزنِش ره قبُول مُونه قابِلِ اِحتِرام اَسته۔

¹⁹آرزُوی پُوره شُده دَ جانِ اِنسان شِیرِینی مِیدیه، لیکِن دِست کشِیدو از کارِ بَد دَ نظرِ شخصِ اَبله زِشت معلُوم مُوشه۔

²⁰کسی که قد مردُمای دانا بِشِینه دانا مُوشه، مگم اَنڈِیوالی قد آدمای بےعقل ضَرَر دَره۔

²¹بَلا دامونگِیرِ گُناهکارا مُوشه، مگم کامیابی نصِیبِ آدمای نیک و صادِق۔

²²آدم صالِح حتّیٰ دَ نوسه ھای خُو میراث میله، مگم مال و دَولَتِ گُناهکارا بَلدِه آدمای نیک ذَخِیره مُوشه۔

²³زمِینِ آدمِ فقِیر کَلو حاصِل مِیدیه، مگم از بےاِنصافی حاصِلِ ازُو چُور مُوشه۔

²⁴کسی که چوبِ اِصلاح ره از بَچِه خُو دِریغ مُونه اُو از بَچِه خُو نَفرَت دَره، مگم کسِیکه اَولاد خُو ره دوست دَره، اُو دَ فِکرِ اِصلاح کدون شی اَسته۔

²⁵آدم نیک از خوراکِ که دَره مُوخوره و سیر مُوشه، لیکِن کَورِه آدمِ بَدکار گُشنه مُومَنه۔