Read Hazaragi امثال 20 Bible Online

امثال 20 - Hazaragi bible

امثال 20

¹شرابِ انگُور اِنسان ره رِیشخَند مُونه و شرابِ قَوی باعِثِ جنجال مُوشه؛ ھر کسِیکه مُعتادِ شراب شُنه، اُو دانا نِیَسته۔

²قارِ پادشاه رقمِ غُرِیشِ شیر اَلّی اَسته: کسِیکه قارِ ازُو ره بَیره جان خُو ره دَ خطر مِیندَزه۔

³دُوری از جنجال عِزَّت و سرافرازی یگ شخص ره نِشو مِیدیه، مگم آدمِ جاھِل زُود جَنگ مُونه۔

⁴آدمِ تَمبَل زمِین خُو ره دَ مَوقِع شی قُلبه نَمُونه، و دَ وختِ حاصِل ھرچی تَلاش مُونه، چِیزی دَ دِست شی نَمییه۔

⁵مقصدِ دِلِ اِنسان رقمِ آوِ زیرِ چاه اَلّی اَسته، مگم آدمِ دانا مِیتنه که اُو ره بِکشه۔

⁶غَدَر کسا خود خُو ره وفادار فِکر مُونه، مگم آدمِ قابِلِ اِعتِماد ره کِی پَیدا مِیتنه؟

⁷آدمِ نیک دَ راستی و صداقت زِندَگی مُونه، و اَولادای شی بعد ازُو خوش بَخت مُوشه۔

⁸پادشاه که دَ تَختِ قَضاوَت مِیشِینه، قد چِیمای خُو ھر بَدی ره از خُوبی جدا مُونه۔

⁹کِی گُفته مِیتنه که ”ما دِل خُو ره پاک نِگاه کدیم، و از خطا ھای خُو پاک شُدیم“؟

¹⁰سنگای تَرازُو و اَندازه ھای که غَلَط بَشه، خُداوند از ھر دُوی شی بَد مُوبَره۔

¹¹حتّیٰ یگ بَچکِیچه از رفتار خُو شِنَخته مُوشه، که اعمال شی پاک و دُرُست اَسته یا نَه۔

¹²گوش ره بَلدِه شِنِیدو و چِیم ره بَلدِه دِیدو، ھر دُوی شی ره خُداوند خَلق کده۔

¹³اگه خاو ره دوست دَری، غرِیب مُوشی، پس بیدار بَش تاکه از نان سیر شُنی۔

¹⁴خَرِیدارِ مال دَ دُکاندار مُوگه: ”بَد اَسته، بَد اَسته!“ و غَیتِیکه خَرِیده دُور رفت، مُوگه که ”اَجَب دَ جان شی زَدُم!“

¹⁵طِلّا و دانه ھا غَدَر پَیدا مُوشه، مگم زِبونِ پُر دانِش مِثلِ جَواھِراتِ قِیمَتبای، کم پَیدا یَه۔

¹⁶کسی که ضامِنِ شخصِ بیگَنه شُده، کالای شی ره گِرَو بِگِیر، و امُو کالای شی ره مِثلِ گِرَو نِگاه کُو چراکه اُو ضامِنِ خاتُونِ بیگَنه شُده۔

¹⁷نانِ که از راهِ دروغ دَ دِست مییه شِیرِین اَسته، مگم عاقبَت شی کام ره تَلخ مُونه۔

¹⁸نَقشه ھای خُو ره دَ مَشوَرِه دِیگرو بِکَش، و بِدُونِ ھِدایَت دَ جَنگ نَرو۔

¹⁹آدمِ چُغزَک رازھای دِیگرو ره تِیت مُونه، پس قد آدمِ کَلوگوی شِشت و خیز نَکُو۔

²⁰کسِیکه آته و آبِه خُو ره نالَت کُنه، چِراغ شی گُل شُده، زِندَگی شی گور وَری ترِیک مُوشه۔

²¹میراثِ که دَ آسانی دَ دِست اَمَده بَشه دَ آخِر بَرکت نَدَره۔

²²دَ دِل خُو نَگوی: ”ما بَدی ره قد بَدی جواب مِیدُم۔“ تَوَکُل خُو ره دَ خُداوند بُکُو و اُو تُو ره نِجات مِیدیه۔

²³خُداوند از سنگای نادُرُستِ تَرازُو بَد شی مییه، و تَرازُوھای غَلَط اَم خُوب نِییه۔

²⁴راه ھای اِنسان ره خُداوند تعیِین مُوکُنه، پس اِنسان چِطور مِیتنه که خود شی راهِ خُو ره بُفامه؟

²⁵کسِیکه اَبَلَک و ناسَنجِیده نذر دَ گَردون خُو بِگِیره اِمکان دَره که خود ره دَ دام بِندَزه۔

²⁶پادشاهِ دانا، بَدکارا ره از نیکُوکارا جدا مُونه، و دَ آخِر بَدکارا ره دَ زیرِ چَرخی مِیندَزه که گندُم ره از کاه جدا مُونه۔

²⁷وِجدانِ اِنسان چِراغ خُداوند اَسته، که پگِ رازھای تاشَکی اِنسان ره معلُومدار مُونه۔

²⁸رَحمَت و راستی پادشاه، ازُو حِفاظَت مُوکُنه، و تَختِ پادشاھی شی دَ وسِیلِه رَحمَت پایَدار مُومَنه۔

²⁹جَلال و بُزُرگی جوانا، قوَّت شی اَسته، و عِزَّتِ آدمای پِیر مُوی سفید شی۔

³⁰ضَربه ھا و زَخم ھا، دِلِ اِنسان ره از بَدی پاک مُونه، و رَده ھای شَلّاق خانِه دِل ره سُتره مُونه۔