Read Hazaragi امثال 26 Bible Online

امثال 26 - Hazaragi bible

امثال 26

¹امُو رقمِیکه بَرف بارِیدو دَ تایستو و بارِش دَ فصلِ دِرَو خُوب نِییه، پس اِحتِرام کدو دَ آدمِ بےعقل اَم سَم نَمییه۔

²امُو رقمِ که مُرغاک دَ وختِ پَرواز کدو بالَک مِیزَنه و غُچی دَ وختِ پَر زَدو دَ جای نَمِیشِینه، امُو رقم نالَتِ بےدَلِیل اَم دَ سرِ کس نَمِیشِینه و تٲثِیر نَدَره۔

³قَمچی بَلدِه اَسپ، نُخته بَلدِه خَر، و اَدَب چوب بَلدِه پُشتِ آدمای بےعقل اَسته۔

⁴دَ سَوالِ آدمِ بےعقل جوابِ بےعقلی نَدی، نَشُنه که تُو اَم رقمِ ازُو وَری شُنی۔

⁵آدمِ بےعقل ره دَ مُطابِقِ بےعقلی شی جواب بِدی، تاکه اُو خود خُو ره دانِسته حِساب نَکُنه۔

⁶کسِیکه پَیغام ره دَ دِستِ آدمِ بےعقل رَیی مُونه، اُو رقمِ امزُو کسی اَسته که پای خُو ره مُنٹی کده یا یگ پیله زَھر ره وُچی کده بَشه۔

⁷مَثَلِ که از دانِ آدمِ بےعقل بُر مُوشه، رقمِ پای ھای شَل وَری، سُست و بےحَرکت اَسته۔

⁸اِحتِرام کدو دَ آدمِ بےعقل، مِثلِ سنگ ایشتو دَ پَلَخمو یَه۔

⁹مَثَلِ که از دانِ آدمِ بےعقل بُر مُوشه رقمِ خاری اَسته، که دَ دِستِ آدمِ نِشه گور موره، یعنی بےتٲثِیر اَسته۔

¹⁰کسِیکه آدمِ بےعقل یا آدمِ راه‌رَو ره دَ وظِیفه مُقَرَّر مُونه رقم میرگَنِ بےتَجَربه وَری اَسته، که تِیر شی ھر کس ره اَوگار مُونه۔

¹¹امُو رقمِ که سَگ دَ بَلِه قَی کَدَگی خُو پس مییه آدمِ بےعقل اَم بےعقلی خُو ره تِکرار مُونه۔

¹²امُو آدم ره مِینگری که دَ نظرِ خود خُو دانا اَسته؟ نِسبَت دَ امزُو نفر بَلدِه آدمِ بےعقل اُمِید کَلوتَر اَسته۔

¹³آدمِ تَمبَل مُوگه: ”دَ راه شیر اَسته! شیر دَ کُوچه ھا و بازار میگَرده!“

¹⁴درگه دَ سرِ لَخَک خُو دَور مُوخوره، و تَمبَل دَ بَلِه جاگِه خُو۔

¹⁵آدمِ تَمبَل دِست خُو ره دَ کاسه دِراز مُونه؛ مگم از بَس که کَلو سُسته، اُو ره پس دَ دان خُو بُرده نَمِیتنه۔

¹⁶آدمِ تَمبَل دَ نظر خُو ھُوشیارتَر از ھفت نفرِ اَسته، که جوابِ عاقِلانه مِیدیه۔

¹⁷آدمِ که دَ یگو دعوا مُداخِله کُنه که مَربُوط دَ خود شی نَبَشه، رقمِ شخصی اَسته که از گوشای کُٹه گِرِفته کش مُونه۔

¹⁸آدمِ دیونه که تِیرھای آتِشی و کُشتَنی ره ایله مُونه،

¹⁹مِثلِ امزُو آدمِ اَسته که ھمسایِه خُو ره بازی مِیدیه، و بعد ازُو مُوگه: ”ما خُو شوخی کدُم!“

²⁰از نَبُودونِ خاشه، آتِش گُل مُوشه، از نَبُودونِ آدمِ بَدگویی، جنجال خلاص مُوشه۔

²¹رقمِ که زُغال بَلدِه قوغ، و خاشه بَلدِه آتِش اَسته، امُو رقم آدمِ فِتنهگَر بَلدِه جَنگ و جنجاله۔

²²توره ھای آدمِ شَیطو رقمِ لُغمه ھای خوراکِ مَزهدار اَسته که قُرت مُوشه و دَ وجُودِ اِنسان مُومَنه۔

²³رقمِ که طوس، رُوی دُرُشتِ ظرفِ گِلی ره لَخشُم مُونه، امُو رقم لبای لَخشُم اَم بَدی ھای دِل ره تاشه مُونه۔

²⁴آدمِ بَد، نَفرَت و کِینِه خُو ره قد لبای خُو پوش مُونه، دَ حالِیکه دِل شی پُر از فِریب و چال اَسته۔

²⁵ھر چند که تورِه ازُو نَرم و چَرب بَشه، دَزُو باوَر نَکُو، چراکه دَ دِل شی ھفت چِیزِ نَفرَت اَنگیز وجُود دَره۔

²⁶ھر قدر که نَفرَتِ ازُو قد حِیله و نَیرنَگ تاشه شُنه، باز اَم بَدی شی دَ پیشِ مردُم معلُومدار مُوشه۔

²⁷کسِیکه دَ دِیگا چاه بِکَنه، خود شی دَمزُو چاه موفته، و کسِیکه سُونِ دِیگه کس سنگ لول مِیدیه، امُو سنگ پس دَور خورده دَ خود شی مُوخوره۔

²⁸دروغ گُفتو دَ حقِیقَت نَفرَت کدو از مردُم اَسته، و نَتِیجِه چاپلُوسی خرابی اَسته۔