Read Hazaragi امثال 5 Bible Online

امثال 5 - Hazaragi bible

امثال 5

¹بَچِه مه دَ تورای حَکِیمانِه مه گوش بِدی و دَ دانایی و بِینایی مه تَوَجُه کُو،

²تا بِتَنی خُوب ره از بَد جدا کُنی و زِبون تُو دانایی ره نِشو بِدیه۔

³چُون از لب ھای خاتُونِ فاحِشه عسَل مِیچَقه و تورای شی از روغو کده چَربتَر اَسته۔

⁴لیکِن دَ آخِر اُو رقمِ چوبِ زِرگ اَلّی تَلخ و مِثلِ شَمشیرِ دُو دَمه وَری تیز اَسته۔

⁵پای ھای خاتُونِ بَدکار اُو ره طرفِ مرگ مُوبَره و قَدَمای شی سُون عالمِ مُرده ھا رَیی اَسته۔

⁶تاکه اُو دَ بارِه راه زِندَگی فِکر نَکُنه، دَ راه ھای کَج سرگردو یَه، و ھیچ نَمُوفامه۔

⁷پس او بچکِیچای مه، دَز مه گوش بِدِید و از تورای مه دُور نَشُنِید۔

⁸خود ره ازُو رقم خاتُو دُور کُو، و حتّیٰ دَ دَرگِه خانِه شی اَم نزدِیک نَشُو۔

⁹نَشُنه که زور جوانی خُو ره دَ یگو کسِ دِیگه مَصرَف کنی و باقی عُمر تُو دَ زیرِ دِستِ یگ نفرِ ظالِم تیر شُنه۔

¹⁰نَشُنه که دِیگه نفرا از مال تُو سیر شُنه و فایدِه زَحمَت کشی تُو دَ خانِه بیگَنه بوره،

¹¹و عاقبَت دَ حال خُو وای وای کُنی و دَ غَیتِیکه طاقتِ جِسم و اَندام تُو از بَین رفته بَشه،

¹²دَ اُو وخت بُگی: ”چرا نَصِیحَت ره قبُول نَکدُم! کش که دَ دِل خُو سرزنِش ره پوسخَند نَمِیزَدُم!

¹³ما از اَیدِ مُعلِمای خُو نَشُدُم و دَ تورای ازوا گوش نَدَدُم۔

¹⁴نزدِیک اَسته که پیشِ تمامِ قَوم و مردُم رَسوا و ملامَت شُنُم۔“

¹⁵پس، آو ره از آوخانِه خود خُو وُچی کُو، چُون آوِ تازه دَ چاهِ خود تُو پَیدا مُوشه۔

¹⁶نَه ایل که آوِ چِشمه ھای تُو دَ بورُو سرریزه کنه و آو ھای تُو دَ مَنطقه جُوی بِکشه۔

¹⁷بیل که اُونا فقط بَلدِه خود تُو بَشه و مردای بیگَنه دَزی ثَمَر قد تُو شرِیگ نَشُنه۔

¹⁸چِشمِه تُو پُر بَرکت بَشه و از خاتُون خُو که دَ دَورونِ جوانی قد شی توی کدے، لِذَّت بُبَر۔

¹⁹اُو رقمِ یگ آھُوی نُوربَند اَلّی اَسته؛ بیل که سِینه ھای شی ھر وخت تُو ره خوش نِگاه کُنه، و ھمیشه غَرق دَ ناز و نِزاکت و عِشقِ ازُو بَشی۔

²⁰اَی بَچِه مه، پس چرا میخاھی دَ خاتُونِ بیگَنه دِل بَسته کُنی و سِینِه خاتُونِ غَیر ره دَ بَغَل خُو بِگِیری؟

²¹چُون راه ھای اِنسان دَ زیرِ نظرِ خُداوند اَسته و اُو ھر کار و قَدَمِ اِنسان ره سَنجِش مُوکُنه۔

²²کارای بَدِ آدمِ گُناه کار، اُو ره دَ دام مِیندَزه، و ریسپونِ گُناهِ شی اُو ره محکم بَسته مُونه۔

²³از وجُود نَدَشتونِ نَصِیحَت و ھِدایَت، آدمِ گُناهکار مُومُره و نادانی و جھالَتِ غَدَر شی، اُو ره گُمراه مُونه۔