Read Hazaragi متی 9 Bible Online

متی 9 - Hazaragi bible

متی 9

¹پس عیسیٰ دَ کشتی سوار شُد و از دریا تیر شُده دَ شارِ خود خُو اَمَد۔

²دَ امزُو غَیت چند نفر یگ آدمِ فَلج ره که دَ بَلِه یگ جاگه خاو بُود، دَ پیشِ ازُو اَوُرد۔ وختِیکه عیسیٰ ایمان ازوا ره دِید، دَ آدم شَل گُفت: ”اَی باچِه مه، خاطرِجم بَش، گُناهای تُو بَخشِیده شُد۔“

³اوخته بعضی از عالِمای دِین قد خود خُو گُفت: ”اِی آدم کُفرگویی مُونه۔“

⁴و عیسیٰ فِکر های ازوا ره فامِیده گُفت: ”چرا اِی فِکر های فاسِد ره دَ دِل خُو جای مِیدِید؟

⁵کُدَم شی آسو اَسته: آیا گُفتونِ ازی که، ’گُناهای تُو بَخشِیده شُد،‘ یا گُفتونِ ازی که ’باله شُو و راه بورُو؟‘

⁶مگم تا بِدَنِید که «باچِه اِنسان» دَ رُوی زِمی قُدرتِ بَخشِیدونِ گُناه ها ره دَره، بِنگرِید که چِیز کار مُونُم.“۔ پس دَ امزُو آدمِ شَل گُفت: ”باله شُو و جاگِه خُو ره گِرِفته خانِه خُو بورُو!“

⁷و امُو آدم باله شُده خانِه خُو رفت۔

⁸وختی امُو جمعیتِ مردُم اِی واقِعه ره هُوش کد، اُونا غَدر بِیم کد و خُدای ره که بَلدِه اِنسان امی رقم اِختیار-و-قُدرت ره دَده بُود، شُکر-و-سِپاس گُفت۔

⁹وختِیکه عیسیٰ از اُونجی پیش رفت، اُو یگ آدم دَ نامِ متیٰ ره دِید که دَ جای مالیه-گِرِفتو شِشتُد۔ عیسیٰ دَزُو گُفت: ”از پُشتِ ازمه بیه۔“ متیٰ باله شُده از پُشتِ ازُو رَیی شُد۔

¹⁰دَ حالِیکه عیسیٰ دَ خانِه متیٰ سرِ دِستَرخو شِشتُد، غَدر مالیه‌گِیرا و گُناه‌کارا اَمَد و قد عیسیٰ و یارای شی شِشت۔

¹¹وختِیکه فرِیسیا اِی کار ره دِید اُونا دَ یارای شی گُفت: ”چرا اُستاد شُمو قد مالیه‌گِیرا نان مُوخوره؟“

¹²عیسیٰ تورِه ازوا ره شِنِیده گُفت: ”کسای که جور اَسته، دَ طبِیب ضرُورت نَدَره، بَلکِه کسای که ناجور اَسته دَ طبِیب ضرُورت دَره۔

¹³بورِید و معنیٰ ازی توره ره پَی بُبرِید: ’ما رَحمت میخایُم، نَه قُربانی!‘ چُون ما نَه اَمدیم که مردُمای عادِل ره دعوَت کنُم، بَلکِه اَمدیم که گُناهکارا رہ دعوَت کنُم۔“

¹⁴بعد ازُو یارای یحییٰ دَ پیشِ ازُو اَمَده گُفت: ”چرا مو و فرِیسیا غَدر روزه مِیگِیری، ولے یارای ازتُو روزه نَمِیگِیره؟“

¹⁵عیسیٰ دَزوا گُفت: ”آیا مِهمونای توی‌خانه تا وختِیکه داماد قد ازوا اَسته، مِیتنه ماتَم کُنه؟ ولے روزای مییه که داماد ازوا گِرِفته مُوشه؛ اوخته اُونا روزه مِیگِیره۔

¹⁶هیچ کس کالای کوهنه ره قد رَخت نَو پِینه نَمُوکُنه، چراکه امُو پِینه از کالا کَنده مُوشه و پارَگی از بَد بَدتَر مُوشه۔

¹⁷و نَه ام شرابِ تازه ره دَ مَشکای کوهنه مِیندَزه؛ اگه بِندَزه، مَشکا پاره شُده شراب لوُو مُوشه و مَشکا ام خراب مُوشه؛ بَلکِه شرابِ تازه ره دَ مَشکای نَو مِیندَزه تا هردُوی شی نِگاه شُنه۔“

¹⁸دَ حالِیکه عیسیٰ امی تورا ره دَزوا مُوگُفت، بےبلغه یکی از رهبرای عِبادت خانه اَمَده دَ پیشِ ازُو زانُو زَد و گُفت: ”دُختر مه امی آلی مُرد؛ لیکِن بیه و دِست خُو ره دَ بَلِه ازُو بیل و اُو زِنده مُوشه۔“

¹⁹و عیسیٰ باله شُده قد یارای خُو از پُشتِ ازُو رَیی شُد۔

²⁰دَ امزُو وخت یگ خاتُو که مُدّتِ دوازده سال خُونریزی دَشت، از پُشتِ عیسیٰ اَمَد و دَ دامونِ چَپن شی دِست زَد،

²¹چُون قد خود خُو گُفتُد: ”اگه بِتَنُم تنها دَ چَپن شی دِست بِزنُم، جور مُوشُم۔“

²²عیسیٰ دَور خورده طرفِ ازُو توخ کد و گُفت: ”دُختر مه، خاطرِجم بَش، چراکه ایمان تُو، تُو ره شفا دَد!“ و اُو خاتُو دَ امزُو لحظه شفا پَیدا کد۔

²³وختی عیسیٰ دَ خانِه رهبرِ عِبادت خانه رسِید و نَوحه خانا و مردُمی ره که چخرا-و-مَخته مُوکد دِید،

²⁴اُو دَزوا گُفت: ”بُر شُنِید، چُون دُختر نَمُرده، بَلکِه خاو رفته۔“ مگم اُونا سرِ ازُو خنده کد۔

²⁵وختِیکه مردُم ره ازُونجی بُر کد، عیسیٰ داخِل رفت و از دِستِ دُختر گِرِفت و اُو باله شُد۔

²⁶خبر امزی واقِعه دَ سراسرِ امزُو مَنطقه تِیت شُد۔

²⁷دَ حالِیکه عیسیٰ امزُو منطقه مورفت، دُو آدمِ کور از پُشتِ ازُو اَمَد و چِیغ زَده گُفت: ”اَی باچِه داوُود، دَ بَلِه ازمو رَحم کُو!“

²⁸وختِیکه عیسیٰ دَ خانه داخِل شُد، امُو دُو آدمِ کور دَ پیشِ ازُو اَمَد۔ عیسیٰ دَزوا گُفت: ”آیا شُمو ایمان درِید که ما امی کار ره کده مِیتنُم؟“ اُونا گُفت: ”اَرے، مَولا۔“

²⁹اوخته اُو دِست خُو ره دَ بَلِه چِیمای ازوا ایشت و گُفت: ”مُطابِقِ ایمان شُمو بَلدِه شُمو انجام دَده شُنه۔“

³⁰و چِیمای ازوا واز شُد۔ عیسیٰ تاکِید کده دَزوا اَمر کد: ”هُوش کُنِید که دَزی باره هیچ کس چِیزی نَفامه۔“

³¹مگم اُونا بُرو رفت و خبر دَ بارِه عیسیٰ ره دَ سراسرِ امزُو منطقه تِیت کد۔

³²دَ حالِیکه اُونا بُرو مورفت، مردُم یگ آدمِ جِندی ره که گُنگه بُود، دَ پیشِ عیسیٰ اَوُرد۔

³³وختی عیسیٰ جِن ره ازُو بُر کد، امُو آدمِ گُنگه دَ توره گُفتو شُد و جمعیتِ مردُم حَیرت کده گُفت: ”امی رقم یگ چِیز هرگِز دَ اِسرائیل دِیده نَشُده۔“

³⁴مگم فرِیسیا گُفت: ”اُو دَ وسِیلِه سَردِستِه جِنیات، جنیات ره بُر مُونه۔“

³⁵عیسیٰ دَ تمامِ شارا و آغِیلا مِیگَشت و دَ عِبادت خانه های ازوا تعلِیم مِیدَد و خوشخبری دَ بارِه پادشاهی آسمو ره اِعلان مُوکد و هر مَرَض و هر ناجوری ره شفا مِیدَد۔

³⁶وختِیکه اُو جمعیتِ مردُم ره دِید، دِل شی دَ حالِ ازوا سوخت چراکه اُونا رقمِ گوسپندوی بے‌چوپو، سرگردو و دَرمَنده بُود۔

³⁷اوخته دَ یارای خُو گُفت: ”حاصِل کَلو اَسته، مگم کارگر کم۔

³⁸پس از صاحِبِ حاصِل خاھِش کُنِید تا کارگرا ره بَلدِه جم کدونِ حاصِل خُو رَیی کُنه۔“