Read Hindi, Fiji Methiu 18 Bible Online

Methiu 18 - Hindi, Fiji bible

Methiu 18

¹U ṭaaim chela log aay ke Yeeshu se puuchhe lagin, “Swarag ke raaj meñ sab se baṛa kon hei?”

²Tab u ek bachcha ke aapan lage bolaais aur aapan saamne khaṛa kar ke bolis, “Ham tum se sachche bataata hei ki jab tak tum nai badlega aur ek bachcha ke rakam nai banega, tab tak tum swarag ke raaj meñ kabhi nai jaay paayga.

⁴Lekin jon koi apne aap ke i bachcha ke rakam chhoṭa banaay hei, wahi swarag ke raaj meñ sab se baṛa hei.

⁵Aur jon koi hamaar naam se eisan ek bachcha ke apnaai, wahi hamme apnaay hei.”

⁶Uske khaatir bahut kharaab hoi jon koi i chhoṭa bachcha log meñ jon ham pe biswaas kare hei, koi ek se paap karaai. Uske khaatir to i achchha hoi ki uske gaṭai meñ ek patthar baañdh ke samundar meñ ḍubaay de.

⁷Dunia meñ museebat hoi, kaahe ke dunia ke log paap karaay hei. Hiañ pe hardam kuchh naa kuchh rahi, jon log se paap karaai, lekin jon bhi koi i kare hei, uspe museebat paṛi.

⁸Agar tumhaar haath ya goṛ tum se paap karaay, to uske kaaṭ ke feñk deo. Kaahe ke tumhaar waaste langṛa luula hoy ke jeewan meñ aana isse kahiñ achchha hei ki tumhaar duuno haath aur goṛ rahte, tumme kabhi nai bute waala aagi meñ feñk dewa jaai.

⁹Agar tumhaar aañkhi tum se paap karaay hei to uske nikaar ke feñk deo. Tumhaar waaste kaana hoy ke jeewan meñ aana isse kahiñ achchha hei ki tumhaar dui aañkhi rahte narak ke aagi meñ feka jaao.

¹⁰I chhoṭa log ke tum neech nai samajhna! Ham promis karta hei ki ilog ke ainjals swarag meñ hamaar swarag ke Pita ke sañghe hardam rahe hei. Kaahe ke Manush ke laṛka, jon log heraay jaay hei ulog ke bachaay aais hei.

¹²Ham tum se i puuchhta hei. Tum kaa karta agar tumhaar lage ek sao bheṛa hei aur usman se ek bhaṭak jaay? Kaa tum u naainṭinaain (99) ke pahaaṛ pe chhoṛ ke u ek heraan bheṛa ke khoje nai jaata?

¹³Aur jab u uske paay le hei, to ham tum se sachche bataata hei, ki u i ek bheṛa pe jaada khusi manaai, lekin naainṭinaain pe nai jon huañ pe raha.

¹⁴Yahi rakam tumhaar swarag ke Pita ke sañghe bhi hei. U nai maañge hei ki i chhoṭa meñ se koi heraay.

¹⁵Agar tumhaar bhaiya paap karis hei to uske jaay ke akele meñ samjhaana. Agar u tumhaar baat sun le to tum aapan bhaiya ke jeet lia hei.

¹⁶Lekin, agar u tumhaar nai suni, to aapan sañghe ek ya dui aur admi ke leke jaao. Baaibal sikhaay hei ki jon koi bhi galti kare hei, uske maane ke waaste dui ya aur jaada gawaahi hoy ke chaahi.

¹⁷Agar ulog ke bhi u nai suni to chech meñ jaay ke bataao. Aur agar u chech ke bhi nai suni, to u dusra jaat ke aur ṭeks baṭorewaala ke rakam hoi.

¹⁸Ham tum se promis karta hei ki swarag ke Parmeshwar tumme otna dei jetna tum dharti pe deta hei, aur agar tum nai dia, to tumme bhi nai mili.

¹⁹Ham tum se sachche bolta hei ki agar dui jane dharti pe koi cheej ke waaste preya kare hei, to hamaar swarag ke Pita, tumhaar waaste puura kari.

²⁰Kaahe ke jahañ dui ya teen hamaar naam se ek jagha baṭure hei, huañ ulog ke beech meñ ham rahta hei.

²¹Tab Peeṭa aay ke Yeeshu se bolis, “Prabhu, hamaar bhaiya ham se daga kari aur ham ketna dafe uske maaf kari? Saat dafe?

²²Yeeshu bolis, “Nai, saat dafe nai, lekin sattar guna saat (70x7) dafe tak.”

²³I kahaani tumme dekhaai ki swarag ke raaj kon rakam hei. Ek roj ek raaja aapan ofisa ke bolaay ke hisaab maañgis, ki ulog raaja ke ketna karja hei.

²⁴Jab u hisaab maañgat raha, tab uske aage ek admi ke laawa gais jon raaja ke millians chaañdi ke sikka baaki raha.

²⁵Lekin uske lage karja chukaay ke kuchh nai raha. Raaja hukum dees ki uske aur uske aurat aur laṛkan bachchan aur sab cheej jon ulog ke lage hei, bech ke karja chukaawa jaay.

²⁶Is pe u admi aapan ghuṭna pe gir ke raaja se binti karis, “Swaami, ham pe daya karo. Ham ek ek senṭ chukaay dega.”

²⁷Taras khaay ke raaja uske chhoṛ dees aur uske karja bhi maafi kar dees.

²⁸Jeise u nikar ke jaay laga, u ofisa ek dusra admi se mila jon uske ek sao chaañdi ke sikka karja raha. U uske pakaṛ ke aur gaṭai dabaay ke bolis, “Hamaar karja lauṭaao!”

²⁹Is pe u admi aapan ghuṭna pe gir ke binti karis, “Daya karo, aur ham sab chukaay dega.”

³⁰Lekin u ofisa nai maanis aur u admi ke jel meñ tab tak ke khaatir bhej dees, jab tak u karja nai chukaay dei.

³¹Jab dusra ofisa log i dekhis tab bahut dukhi bhain aur jaay ke raaja ke bataain ki kaa bhais hei.

³²Tab raaja uske bolaay ke bolis, “E dushṭ admi! Jab tum ham se binti kara raha, ham tumme aur tumhaar karja ke maaf kar dia.

³³To fir kaahe nai tum wahi rakam daya dusra pe dekhaaya?”

³⁴U raaja bahut gussa meñ raha, aur hukum dees ki uske jel meñ rakkha jaay aur tab tak khuub maara jaay jab tak u sab karja chukaay nai de.

³⁵Yahi rakam hamaar swarag ke Pita tumhaar sañghe kari, agar tum aapan bhaiya log ke aapan dil se nai maaf karega.