Read Hindi, Fiji Methiu 24 Bible Online

Methiu 24 - Hindi, Fiji bible

Methiu 24

¹Jab Yeeshu Mandir se nikar ke bahire jaat raha, tab uske chela log uske lage aay ke bolin, “I sab bilḍiñgs ke dekho!”

²Yeeshu bolis, “Kaa tum i bilḍiñgs ke dekhta hei? Ham tum se bataata hei, hiañ ek patthar bhi nai bachi, sab giraay dewa jaai.”

³Baad meñ jab Yeeshu Jaituun pahaaṛ pe akelle beiṭha raha, tab uske chela log uske lage aay ke bolin, “Hamme bataao, i sab baat kab hoi? Aur tumhaar aawe ke aur dunia ke ant ke kaa saain hoi?”

⁴Yeeshu jawaab dees, “Dekhna, koi tumme dhoka nai de.

⁵Kaahe ke bahut log hamaar naam se aai aur boli, ‘Ham Maseeh hei’ aur bahut log dhoka dehiyeñ.

⁶Tum laṛaai ke baare meñ aur laṛaai ke dhamki sunega, lekin ḍarna nai. I sab to suru meñ hoi, lekin i ṭaaim ant nai hoi.

⁷Kaahe ke sab jaati aur raaj ek dusra se laṛi. Log bhukke mari, aur koi koi jagha pe erthquaik bhi aai.

⁸I sab baat to ṭrabal ke suruaat hei.”

⁹“Tab tumme dukh dewaay ke waaste pakaṛwaawa jaai, aur marwaawa jaai, aur hamaar naam ke khaatir tumme sab koi haiṭ kari.

¹⁰U ṭaaim bahut log biswaas se haṭ jaai aur ek dusra ke dhoka dei, aur ek dusra se haiṭ kari.

¹¹Tab bahut se jhuuṭa nabi aai aur bahut log ke dhoka dei.

¹²Buraai baṛh jaai aur sab log ek dusra se prem kare ke chhoṛ dehiyeñ.

¹³Lekin agar tum ant tak faitful rahega to jaruur bach jaayga.

¹⁴Raaj ke achchha khabar puura jagat meñ parchaar kara jaai, aur sab jaati ke log ke bataawa jaai, aur tab kahiñ jaay ke enḍ hoi.”

¹⁵“Ek roj tum u ‘Bhayaanak cheej’, jiske Ḍenial nabi bataais raha, pawitr jagha pe khaṛa dekhega.” (Sab jon i paṛhe hei ulog ke samjhe ke hei ki i kaa hei.)

¹⁶“Agar tum Juḍia meñ rahta hei, to pahaaṛ pe bhaag jaao.

¹⁷Agar koi chhat pe hei, to ghar meñ kuchh lewe ke waaste nai utro.

¹⁸Jon koi khet meñ hei, u aapan kapṛa lewe ke waaste pichchhe nai lauṭe.

¹⁹U aurat log ke museebat ke ṭaaim hoi, jon koi maañ bane waali hoi ya jon bachcha ke duudh piyaat hoi!

²⁰Preya karo ki tumme ṭhanḍa ke mausam ya sabat ke roj bhaage ke nai paṛe!

²¹Kaahe ke etna bhaari dukh hoi jeisa ki dunia ke suru se aur abhi tak kabhi nai bhais aur naa hoi.

²²Agar Parmeshwar u roj ke chhoṭa nai kare hota, to koi bhi nai bachta, lekin kuchh log jon chuna gais hei, ulog ke waaste Parmeshwar i roj chhoṭa karis hei!

²³Tum se agar koi bole, ‘Maseeh hiañ hei’ ya ‘Maseeh huañ hei’, to biswaas nai karna.

²⁴Kaahe ke jhuuṭa Maseeha aur nabi uṭh khaṛa hoiyeñ aur baṛa baṛa saain aur chamatkaari kaam dekhaiyeñ, hiañ tak ki ulog agar hoy saki to chuna log ke bhi bharmaay dehiyeñ.

²⁵Lekin ham to tumme pahile se sab kuchh bataay dia hei.

²⁶Yahi kaaran agar koi tum se bole, ‘U ḍezaṭ meñ hei,’ to bahire nai nikar jaana! Aur agar koi bole, ‘U huañ luka hei,’ to biswaas nai karna.

²⁷Kaahe ke jeise bijli eesṭ se wesṭ tak chamke hei, weisaiyeñ Manush ke laṛka bhi aai.

²⁸Jahañ laash hoi huañ geedaṛ bhi hoi.”

²⁹“Dukh waala roj ke jurte baad meñ, ‘Suuraj añdhiyaar hoy jaai, aur chaañd aapan, laaiṭ nai dei, aur asmaan se taara giri, aur asmaan ke taagat hilaawa jaai.” ’

³⁰Tab Manush ke laṛka ke saain asmaan meñ dekhaai, aur dharti ke sab jaati roi, aur log Manush ke laṛka ke baṛa shaan aur mahima se asmaan se aate dekhiyeñ.

³¹Aur u bigul ke awaaj ke sañghe aapan ainjals ke bheji, aur ulog chaaro bagal asmaan ke i bagal se u bagal tak, uske chuna log ke baṭori.”

³²“Anjeer ke peṛ se i seekho. Jab uske ḍaari naram rahe hei aur usman patti nikre lage hei, to tum jaan leta hei ki garmi ke mausam aay waala hei.

³³Wahi rakam jab tum i sab cheej hote dekhna, to jaan lena ki Yeeshu ke aawe ke ṭaaim nagichche hei, hiañ tak ki ekdam aay gais hei.

³⁴Ham tum se promis karta hei ki jab tak i sab baat puura nai hoi jaai, tab tak i ṭaaim ke log ke ant nai hoi.

³⁵Asmaan aur dharti hardam ke waaste miṭ jaai, lekin hamaar vachan kabhi nai miṭi.

³⁶Din aur ghañṭa kab aai, koi nai jaane hei, swarag ke ainjals bhi nai jaane hei aur naa to Putr. Khali Pita u ṭaaim jaane hei.

³⁷Manush ke Putr ke aay ke ṭaaim wahi rakam rahi, jeise Noa ke ṭaaim raha.

³⁸Sab log khaate peete rahin, aur saadi biaah karte rahin, ṭheek u roj tak, jab baaṛh aais, aur Noa baṛa bauṭ meñ chala gais.

³⁹Ulog kuchh nai jaanat rahin ki kaa hoy hei, u ṭaaim tak jab baaṛh aais aur u sab ke bahaay nai le gais. Yahi rakam hoi jab Manush ke laṛka aai.

⁴⁰U ṭaaim dui admi khet meñ kaam karat rahi, khali ek ke lewa jaai aur dusra ke chhoṛ dewa jaai.

⁴¹Dui aurat chakki peesat hoiyeñ, lekin khali ek ke lewa jaai aur dusri ke chhoṛ dewa jaai.

⁴²Yahi khaatir husiaar raho! Tum nai janta kab Prabhu aay jaai.

⁴³Agar ghar ke maalik ke pata rahta ki kab chor aai, to ulog husiaar hoy jaai aur ghar ke luuṭe nai dei.

⁴⁴Yahi khaatir tum bhi taiyaar raho! Tum nai janta kab Manush ke laṛka aay jaai.”

⁴⁵“Eisan kon faitful aur samajhdaar naukar hei? Kon ke maalik aapan naukar log ke inchaaj meñ rakkhi, jon ṭheek ṭaaim pe ulog ke khaana dei?

⁴⁶U naukar log khush kismat hei, jon ke maalik lauṭ ke aay hei to dekhe hei ki naukar kaam kare hei.

⁴⁷Ham sachche bolta hei ki maalik aapan sab dhan daulat u naukar ke uppar chhoṛ dei.

⁴⁸Lekin agar ek kharaab naukar sochi ki uske maalik deri se lauṭi, aur aapan sañghe ke dusra naukar ke maari peeṭi aur naseṛi log ke sañghe khaay pee ke nasa meñ chuur hoy jaai,

⁴⁹

⁵⁰to u naukar ke maalik, eisehiyeñ ek roj jaldi lauṭ aai jab ki naukar sochi bhi nai ki u aay jaai.

⁵¹Tab u naukar ke kaṛa saja mili aur ḍhoñgi log ke sañghe bahire feñk dewa jaai. Huañ u roi aur daañt peesi.”