Read Hindi, Fiji Maak 9 Bible Online

Maak 9 - Hindi, Fiji bible

Maak 9

¹Yeeshu ulog se bolis, “Ham tum se sachche bataata hei, ki jon hiañ khaṛa hei, ulog meñ se kuchh log eisan hei, ki jab talak Parmeshwar ke raaj ke saamarth sahit nai dekh le hei, tab tak ulog nai mari.

²Chhe roj baad Yeeshu, Peeṭa, Jeims aur Yuhanna ke aapan sañghe lees aur ulog ek uucha pahaaṛ pe akele meñ le gais. Huañ ulog ke saamne Yeeshu ke ruup badal gais.

³Yeeshu ke kapṛa chamke laga, ekdam ujjar hoy gais, ki dunia meñ koi bhi dhobi etna ujjar nai kare sake.

⁴Aur huañ ulog Ilaayja aur Maozas ke dekhin jon Yeeshu se baat karat rahin.

⁵Tab Peeṭa Yeeshu se bolis, “Guru ji, ketna achchha baat hei ki ham sab hiañ hei. Aao ham log teen tambu banaai, ek tumhaar waaste, ek Maozas ke waaste, aur ek Ilaayja ke waaste.

⁶Peeṭa nai jaanat raha ki u kaa bole hei, kaahe ke ulog bahut ḍar gain raha.

⁷Tab baadar aay ke ulog ke gher lees aur usman se awaaj aais, “I hamaar pyaara laṛka hei, iske baat suno.”

⁸Tab chela log dekhin ki Yeeshu ke chhoṛ ke, sab koi gaayab hoy gais hei.

⁹Pahaaṛ se utre ke ṭaaim Yeeshu hukum dees, “Jab tak Manush ke laṛka mare ke baad jinda nai hoy jaai, tab tak i jon tum log dekha hei, koi se nai bataana.”

¹⁰I baat ulog apne meñ rakh ke baad bibaad kare lagin, “Mare ke baad fir jinda hoy ke matlab kaa hei?”

¹¹Chela log Yeeshu se puuchhin, “Shaastri log kaahe bole hei ki pahile Ilaayja ke aawe ke jaruuri hei?”

¹²Yeeshu jawaab dees, “Ṭheek hei, Ilaayja pahile aay ke sab kuchh taiyaar kari, lekin Manush ke laṛka ke baare meñ Baaibal meñ eise kaahe likhin hei ki, “U bahut dukh uṭhaai aur ṭhukraawa jaai?

¹³Ham tumme sachche bataata hei, ki Ilaayja aay gay hei, aur jeise uske baare meñ Baaibal meñ likhaan hei, log uske sañghe manmaani kaam kari.”

¹⁴Jab Yeeshu aur uske teen chela log aur chela log ke lage aais, tab dekhis ki chaaro taraf bheeṛ laga hei aur shaastri log ulog se baad bibaad kare hei.

¹⁵Yeeshu ke dekh ke sab log chakit hoy gain aur dauṛ ke uske welkam karin.

¹⁶Yeeshu puuchhis, “Tum log ilog se kaa baad bibaad karta hei?”

¹⁷Bheeṛ meñ se ek admi bolis, “Guru ji, ham tumhaar lage aapan laṛka ke laaya hei jisman guuñga bhuut hei.

¹⁸Jahañ kahiñ bhuut uske pakṛe hei, wahiñ uske paṭak dewe hei. U muh meñ se fena nikaare hei, daañt peese lage hei aur aapan deñhi kaṛa kar lewe hei. Ham tumhaar chela log se bola ki ulog uske nikaar dewe, lekin ulog nai nikaare sakin.

¹⁹Yeeshu bolis, “E abiswaasi log, ham kab tak tumhaar sañghe rahega, aur kab tak i sab sahte rahega? U laṛka ke hamaar lage laao.”

²⁰Log laṛka ke Yeeshu ke paas laain. Yeeshu ke jeise dekhis weise bhuut laṛka ke eiñṭhis. Laṛka jameen pe gir paṛis, muh se fena nikre laga aur u loṭe laga.

²¹Yeeshu uske bappa se puuchhis, “Iske i haalat kab se hei?” U jawaab dees, “Chhoṭa pe se.

²²Uske maare ke waaste bhuut kabhi aagi meñ to kabhi paani meñ giraais. Agar tum kuchh kare sako to hamaar uppar daya karo aur hamaar madat karo.”

²³Yeeshu usse bolis, “Eise kaahe bolta hei, ‘Agar ham kuchh kare sakta hei.’ Jon log biswaas kare hei, ulog ke khaatir sab kuchh hoy sake hei.”

²⁴Wahi lage laṛka ke bappa roy ke bolis, “Ham biswaas karta hei. Hamaar abiswaas duur kare meñ hamme madat karo.”

²⁵Jab Yeeshu dekhis ki log bheeṛ lagaay hei, tab u bhuut ke ḍaaṭis, “E guuñga aur bahira aatma, ham tumme hukum deta hei ki isman se nikar jaao aur fir kabhi lauṭ ke isman nai aana.”

²⁶Guuñga aatma chillaais, laṛka ke eiñṭhis aur usman se nikar gais. Laṛka dekhe meñ laga jeise mar gais hei, aur bahut log bolin ki u mar gais hei.

²⁷Lekin Yeeshu uske haath pakaṛ ke uṭhaais, aur u khaṛa hoy gais.

²⁸Jab Yeeshu ghar meñ aais, to uske chela log akele meñ usse puuchhis, “Ham log kaahe nai u bhuut ke nikaare saka?”

²⁹Yeeshu jawaab dees, “I rakam ke aatma preya ke bina aur koi rasta se nai nikre hei.”

³⁰Yeeshu aur uske chela log aage baṛhin aur Galeel se hoy ke nikar gain. U nai maañgat raha ki koi jaane ki u kahañ hei.

³¹Yeeshu aapan chela log ke sikhaat raha, aur ulog se bolat raha, “Manush ke laṛka ke admi log ke haath meñ de dewa jaai, aur ulog uske maar ḍaliyeñ, lekin mare ke teen roj baad u jinda hoy jaai.”

³²I baat ulog ke samajh meñ nai aais, lekin ulog puuchhe ke khaatir ḍarat rahin.

³³Yeeshu aur uske chela log Kafarnahuum meñ aain. Ghar meñ aay ke Yeeshu ulog se puuchhis, “Rasta meñ tum log kon baat pe baad-bibaad karat raha?”

³⁴U log chup rahin, kaahe ke rasta meñ ulog aapas meñ i baat pe bahas karat rahin ki ulog meñ se kon sab se baṛa hei?

³⁵Tab Yeeshu baarah chela log ke bulaais aur ulog ke bataais, “Agar tum meñ se koi baṛa hoy maañge to u sab se chhoṭa aur sab ke sewa kare.”

³⁶Aur u ek chhoṭa laṛka ke laay ke ulog ke beech meñ khaṛa kar dees, aur uske godi meñ leke ulog se bolis,

³⁷“Jon koi hamaar naam se eisan laṛka ke apnaay hei, u hamme bhi apnaay hei, aur jon koi hamme apnaay hei, u khali hamme nai, lekin hamme bhejewaala ke bhi apnaay hei.”

³⁸Yuhanna Yeeshu se bolis, “Guru ji, ham log ek admi ke tumhaar naam se bhuut nikaarte dekha, to ham log uske roka kaahe ke u hamlog meñ se ek nai raha.”

³⁹Yeeshu bolis, “Uske nai roko, kaahe ke eisan koi nai jon hamaar naam se chamatkaar kare aur thoṛa deri ke baad hamaar buraai kare.

⁴⁰Jon hamaar agaiñsṭ nai hei, u hamaar sañghe hei.

⁴¹Agar koi tum log ke hamaar naam se ek pyaala paani piaay kaahe ke tum Maseehi hei, to ham tum se sachche bolta hei ki u aapan inaam paai.

⁴²Ulog ke khaatir achchha nai hoi, jon hamaar pichchhe chalewaala chhoṭa log meñ se, ekko ke bhi paap ke jaal meñ fasaawe hei. Ulog ke khaatir achchha hei ki ulog ke gaṭai meñ ek baṛa patthar laṭkaay ke samundar meñ feñk dewa jaay.

⁴³Agar tumhaar haath tumme paap meñ fasaay to uske kaaṭ dewe ke chaahi. Luula hoy ke, mukti ke jeewan paay lena kahiñ achchha hei ki dui haath rahte tum narak meñ chala jaao, jahañ nai butewaala aagi meñ feka jaay.

⁴⁴Agar tumhaar goṛ tumme paap meñ fasaay, to uske kaaṭ ḍaalo. Langṛa hoy ke mukti ke jeewan paay lena isse kahiñ achchha hei ki dui goṛ rahe pe bhi tum narak meñ feka jaao.

⁴⁵

⁴⁶Aur agar tumhaar aañkhi tumme paap meñ fasaay to uske nikaar deo. Kaana hoy ke Parmeshwar ke raaj ke paay lena to isse kahiñ achchha hei ki aañkhi rahte tumme narak meñ feñk dewa jaay.

⁴⁷

⁴⁸Huañ ke kirwa kabhi nai mare aur aagi kabhi nai bute hei.

⁴⁹Kaahe ke sab log ke aagi se namkeen kara jaai.

⁵⁰Neemak achchha hei, lekin agar neemak ke sawaad chala jaay to sawaad kahañ se laayga? Apne aap meñ neemak rakkho, aur aapas meñ mil ke saanti se raho.”