Read Hindi, Fiji Luuk 2 Bible Online

Luuk 2 - Hindi, Fiji bible

Luuk 2

¹U ṭaaim Maharaaja Ogastas sab ke noṭis bhejis ki des ke sab log gina jaay.

²Is se pahile log tab gina gain raha, jab Quirinius, Siria ke gavna raha.

³Aur sab log naam likhaay ke waaste aapan aapan ṭaaun chala gain.

⁴Josaf, jon Ḍeiviḍ ke palwaar ke raha, aur jon Naasrat jon Galeel meñ hei, huañ se aapan gaaoñ Bethlaham gais.

⁵Uske sañghe uske mañgetar, Meri jon maañ banewaali rahi bhi naam likhaay ke waaste gais.

⁶Aur jab ulog Bethlaham meñ rahin, bachcha ke peida hoy ke ṭaaim hoy gais.

⁷Aur u wahiñ pe aapan pahila bachcha peida karis, aur uske kapṛa meñ lapeṭ ke charni meñ jahañ jaanwar rahe hei, huañ rakkhis, kaahe ke huañ ke sab hoṭel bhar gais raha aur ekko jagha nai raha.

⁸Wahi des meñ kuchh bheṛa charaay waala log rahin jon raat ke khet meñ rahe ke aapan bheṛa ke pahra det rahin.

⁹Wahi ṭaaim Prabhu ke ek ainjal ulog ke lage aais aur ulog ke uppar Prabhu ke laaiṭ chamkis. Ulog ḍar gais rahin.

¹⁰Lekin ainjal bolis, “Ḍaro nai! Ham hiañ achchha khabar leke aaya hei, jon tum sab log meñ khusi laai.

¹¹Aaj, Ḍeiviḍ ke ṭaaun meñ tumhaar waaste ek tumme bachaay waala ke janam bhais hei, aur yahi Prabhu Maseeh hei!

¹²Aur ham tumme uske pata bataayga. Tum ek laṛka jon kapṛa meñ lapṭaan tumme charni (jon meñ jaanwar graas khaawe hei) meñ mili, wahi hei”

¹³Wahi lage ainjal ke ek jhunḍ swarag se huañ aais aur Prabhu ke jayjaykaar kare lagis.

¹⁴“Swarag pe Parmeshwar ke jay! Hiañ dharti pe u admi log ke jon log se u khusi hei, u sab ke saanti mile!”

¹⁵Jab ainjals chala gais tab bheṛa ke charaay waala log bolin, “Aao chalo, Bethlaham chalo, aur jon baat ke baare meñ Prabhu hamme bataais hei, uske dekh ke aai.”

¹⁶Wahi lage ulog chal paṛin, aur huañ pahuñch ke Meri, Josaf aur charni meñ leṭa baibi ke dekhin.

¹⁷Jab bheṛa charaay waala log Yeeshu ke dekh leen to uske amma bappa ke u baat bataain jon baat ainjal bachcha ke baare meñ u sab se bataay rahin.

¹⁸Sab koi u baat sunin, aur achambha karin.

¹⁹Lekin Meri sab baat man meñ rakh ke soche lagis ki u sab ke kaa matlab hoy sake hei.

²⁰Aur bheṛa charaay waala log ke jeise bataawa gais raha, wahi rakam sab kuchh dekh ke aur sun ke, Parmeshwar ke jayjaykaar karte lauṭ gain.

²¹Aṭhwa roj, bachcha ke khatna ke ṭaaim aais, aur uske naam Yeeshu rakkha gais, jeise ki ainjal uske peida hoy se pahile bataais raha.

²²Ab ṭaaim aay gais raha ki Maozas ke kaanuun ke mutaabik, Josaf aur Meri ke suddhi waala sanskaar karwaay ke raha. Ulog bachcha ke Yarushalam le gain aur Prabhu ke aage laain.

²³Jeise Prabhu ke vachan, bole hei, “Sab pahila laṛka Prabhu ke khaatir hoy hei.”

²⁴Prabhu ke kaanuun ke mutaabik, kabuttar ke ek joṛa, ya uske dui bachcha laay ke chaṛhaay ke rahe hei. Josaf aur Meri bhi wahi karin.

²⁵Wahi ṭaaim Yarushalam meñ Simion naam ke ek admi raha. U Prabhu ke bhakt aur dharmi admi raha, aur Israayel meñ log ke bache ke rasta dekhat raha. Prabhu ke Aatma uspe raha.

²⁶Aur uske bataawa gais raha ki jab tak u Prabhu Maseeh ke dekh nai lei, tab tak u nai mari.

²⁷Tab Pawitr Aatma ke aguaai meñ Simion Mandir meñ gais. Wahi ṭaaim baalak Yeeshu ke uske maañ baap Mandir meñ le ke aain kaahe ki huañ ke reeti ke mutaabik u sab kare ke raha.

²⁸Simion uske aapan godi meñ le lees aur Parmeshwar ke dhanbaad deke bolis,

²⁹“He Prabhu hamme saanti se mare deo kaahe ke ham to tumhaar naukar hei, aur tum aapan promis ham se puura kar dia hei.

³⁰Ham aapan aañkhi se dekha hei, ki tum aapan log ke bachaay ke waaste, kon kon cheej kara hei!

³¹I sab tum sab des ke log ke saamne taiyaar kara hei, ki ulog bhi dekh le.

³²Ki jisse tumhaar i roshni, aur sab des ke khaatir, ujaala dei aur, tumhaar log Israayel pe mahima laai.”

³³Yeeshu ke amma bappa hairaan rahe gain ki Simion uske baare meñ kaa bolis raha.

³⁴Tab u uske aasheesh deke, Meri se bolis, “Dekho, i laṛka Israayel meñ bahut log ke khaatir chetaaoni hei ki keise ulog uṭhi aur giri, aur ulog iske pichchhe iske baare meñ bahut baat kari.

³⁵Aur Meri tumme to eise sahe ke paṛi jeise ki tumme koi talwaar se maare hei aur tumme bahut choṭ lage hei. Tumhaar dil to ekdam ṭuuṭ jaai, lekin wahi ṭaaim ilog ke dimaag meñ jon baat hei u sab bahire aai.”

³⁶Wahi ṭaaim Ena nabi bhi wahi Mandir meñ rahi. U Asher palwaar ke Fanuel ke laṛki rahi, aur buṛhia hoy gais raha. U khali saat saal tak saadi suda jeewan bitaais.

³⁷U ṭaaim u chauraasi (84) saal ke bidhwa rahis. Aur u hardam Mandir meñ hee rahat rahi, aur upwaas aur preya kar ke raat aur din Parmeshwar ke bhajan gaawat rahi.

³⁸Wahi ṭaaim u aay ke Prabhu ke dhanbaad dees aur jon log Prabhu se Yarushalam ke khaatir chhuṭkaara maañgat rahin, u sab se baalak Yeeshu ke baare meñ bataais.

³⁹Jab Josaf aur Meri Prabhu ke kaanuun ke mutaabik sab kaam kar leen, tab ulog Galeel meñ aapan ghare Naasrat lauṭ gain.

⁴⁰Baalak Yeeshu baṛa aur taagatwaala hote gais, aur u buddhi se baṛhte chala gais. Parmeshwar ke aasheesh uspe raha.

⁴¹Yeeshu ke amma bappa har saal, Yarushalam meñ fasah ke, teohaar meñ jaawa karat rahin.

⁴²Jab Yeeshu baarah saal ke bhais, tab teohaar ke reeti ke mutaabik, ulog Yarushalam gain.

⁴³Jab teohaar khalaas hoy gais, tab ulog aapan ghare chal paṛin, lekin baalak Yeeshu wahiñ rahe gais, lekin uske amma bappa ke i baat ke pata nai raha.

⁴⁴Ulog to i samjhat rahin ke Yeeshu aur sab log ke sañghe hei. Din bhar chale ke baad ulog Yeeshu ke aapan palwaar aur dost meñ khoje lagin.

⁴⁵Lekin ulog jab uske nai paain tab uske khojte khojte Yarushalam lauṭ gain.

⁴⁶Teen roj baad ulog uske Mandir meñ parchaar kare waala log ke beech meñ beiṭha aur, sawaal puuchhte paain.

⁴⁷Aur jon jon log uske sawaal aur jawaab sunat rahin, ulog uske samajh se hairaan rahin.

⁴⁸Uske amma bappa bhi uske huañ dekh ke achambha kare lagin, aur uske amma usse bolis, “E beṭa, tum hamaar sañghe eise kaahe ke kara? Tumhaar bappa aur ham to bahut ghabraay gay raha aur tumme bahut khojat bhi raha.”

⁴⁹Tab Yeeshu ulog se bolis, “Tum hamme kaahe ke khojat raha? Kaa tum i nai janta ki hamme hamaar Pita ke ghar meñ rahe ke jaruuri hei?”

⁵⁰Lekin ulog uske jawaab ke nai samjhin.

⁵¹Tab Yeeshu ulog ke sañghe Naasrat lauṭ aais, aur ulog ke sab baat sune lagis. Uske amma i sab baat aapan man meñ rakkhis aur hardam uske baare meñ sochat rahi.

⁵²Aur Yeeshu waais aur taagatwaala hoy gais. Parmeshwar aur manush usse khusi raha.