Read Hindi, Fiji 1 Kurinth 11 Bible Online

1 Kurinth 11 - Hindi, Fiji bible

1 Kurinth 11

¹Tum sab wahi karo jon ham karta hei, jeise ham wahi karta hei jon Krisṭ kare hei.

²Hamme tum pe ghamanḍ hei, kaahe ke tum hamme hardam yaad karta hei aur jon kuchh ham tumme sikhaaya hei uspe chalta hei.

³Ab ham mañgta hei ki tum jaano ki Krisṭ sab admi log ke heḍ hei, aur ek admi, aurat ke uppar heḍ hei. Lekin Parmeshwar, Krisṭ ke heḍ hei.

⁴Iske matlab ki jab koi admi aapan muuṛ pe kuchh oṛh ke preya kare hei ya aage ke baat bataay hei, u aapan muuṛ ke apmaan kare hei.

⁵Lekin koi aurat jon bina kuchh oṛhe preya kare hei ya aage ke baat bataay hei, to u aapan muuṛ ke apmaan kare hei. U aurat uske rakam rahi jon ke muuṛ muṛaan rahe hei.

⁶Ek aurat ke aapan muuṛ pe kuchh oṛhe ke rahe hei. I saram ke baat hei jab ek aurat aapan baar kaaṭ le hei ya muṛaay de hei. Lekin agar u muuṛ pe kuchh oṛhe nai maañge hei, tab uske aapan baar kaṭwaay de ke chaahi.

⁷Manush ke racha gais raha ki u Parmeshwar ke mahima laai. Iske matlab hei ki ek admi aapan muuṛ pe kuchh nai oṛhe. Aurat log ke racha gais hei ki u admi log ke mahima laay.

⁸Ek aurat admi meñ se banaawa gais raha, lekin admi, aurat meñ se nai banaawa gais raha.

⁹Waastao meñ admi aurat ke waaste nai racha gais raha. Ek aurat, admi ke waaste racha gais raha.

¹⁰Aur to, yahi khaatir, aur ainjals ke kaaran, ek aurat ke muuṛ pe kuchh oṛhe ke chaahi, jon dekhaay sake ki uske admi ke hak uspe hei.

¹¹Hihañ tak Prabhu ke mutaabik, admi aur aurat ek dusra ke waaste jaruuri hei.

¹²I sach hei ki pahila aurat, admi meñ se aais raha, lekin baaki sab admi ke janam aurat log hee dees hei. Fir bhi sab kuchh Parmeshwar hee rachis hei.

¹³Apne aap se puuchho ki kaa i achchha hei ki ek aurat bina muuṛ pe kuchh oṛhe preya kare sake hei?

¹⁴Kaa admi lamba baar rakkhe to uske waaste saram ke baat nai hei?

¹⁵Lekin lamba baar ek aurat ke muuṛ ḍhake ke waaste ketna sundar hei. Ek aurat ke baar uske oṛhni ke rakam hei.

¹⁶Yahi rakam Parmeshwar ke sab chech meñ hote aais hei, aur yahi kaaran tum sab baad-bibaad nai karna.

¹⁷Tumhaar weship sevis tum log ke waaste achchha ke badle, jaada kharaab hei. Ham tumhaar baṛaai nai karega.

¹⁸Hamme bataawa gais hei ki jab tum weship ke waaste milta hei, tab ek dusra se baad-bibaad karta hei, aur jon cheej ham suna hei, kahiñ had tak ṭheek hei.

¹⁹I naichral hei ki tum sab aapas meñ jhagaṛta hei, lekin i sahaj hei ki koi bhi dekhe sake hei ki Parmeshwar ke appruuval kiske sañghe hei.

²⁰Jab tum sañghe milta hei, tum asal meñ Prabhu bhoj nai manaata hei.

²¹Tum sab ke aay se pahile khaay ke suru kar deta hei, aur tum meñ se kuchh bhukke rahe jaay hei, jabki kuchh log ke nasa hoy jaay hei.

²²Kaa tumhaar lage ghar nai hei, jahañ jaay ke tum khaay aur piye sakta hei? Kaa tum Parmeshwar ke chech ke etna jaran karta hei? Kaa tum ulog ke sarminda kare mañgta hei, jiske lage kuchh nai hei? Ham tum se kon cheej bole sakta hei? Ham tumhaar baṛaai nai kare sakta hei.

²³Ham tumme bataay dia hei ki Prabhu Yeeshu, jon raat uske dhoka dewa gay raha, u raat kon cheej karis raha. Aur u Prabhu ke bagal se aais raha. U ek roṭi aapan haath meñ lees.

²⁴Dhanbaad de ke baad, uske tuuṛis aur bolis, “I hamaar deñhi hei, jon tumhaar waaste dewa gais hei. Iske khaao aur hamme yaad karo.”

²⁵Khaana ke baad, Yeeshu waain ke pyaala aapan haath meñ lees aur bolis, “I hamaar khuun hei, aur yahi se Parmeshwar aapan nawa agrimenṭ tum se banaay hei. Iske pio aur hamme yaad karo.”

²⁶Prabhu ke matlab raha ki jab tum i roṭi khaao aur i pyaala se pio, tum uske mare ke baat ke parchaar karo, jab tak u lauṭ ke nai aay.

²⁷Lekin agar tum achchha neeyat se Prabhu ke roṭi nai khaaya aur waain nai pia, to tum uske deñhi aur khuun ke prati paap karta hei.

²⁸Wahi kaaran, tum apne aap ke ajmaao ki kon rakam se tum khaata aur peeta hei.

²⁹Agar tum nai samjhe sakta hei ki tum Prabhu ke deñhi hei, tab tum jon rakam khaata aur peeta hei, apne aap ke naas kar dega.

³⁰Yahi kaaran tum meñ se bahut log bimaar aur kamjor rahe hei, aur bahut log mar gais hei.

³¹Agar ham saaodhaani se apne aap ke jaache, tab hamme saja nai mili.

³²Lekin jab Prabhu jaj kare hei aur hamme saja de hei, tab u i kaaran kare hei ki ham dunia ke baaki log ke sañghe konḍem nai hoi.

³³Dosto, tumme agore ke hei, jab tak sab log huañ pahuñch nai jaay, tab tak khaay ke suru nai karo.

³⁴Agar tum sachche ke bhuuka hei, tum ghar pe khaay lo. Tab tum apne aap ke saja se bachaay lega, jab tum aur sab se milega. Ham baaki baat ke apne aap huañ aay ke bataayga.