Read Hindi, Fiji Heebru 9 Bible Online

Heebru 9 - Hindi, Fiji bible

Heebru 9

¹Jon pahila waada banis raha, usman weship ke ruuls aur i dharti pe ek weship karewaala tambu raha.

²Tambu ke pahila bhaag ke pawitr jagha ke naam dia gay raha, aur huañ pe ek batti rakkhe waala jagha, ek ṭaibal, aur ek lauf breḍ rakkha gay raha.

³Parda ke peechhe sab se pawitr jagha raha.

⁴Sona ke bedi jisman agarbatti jaraawa jaat raha, u pawitr jagha pe raha. Sona se chaṛhaawal sacred chesṭ (box) bhi wahiñ raha, aur uske bhittar teen cheej raha. Pahila, huañ ek sona ke bartan raha jisman mana (ḍezaṭ ke khaana) bhara raha. Fir huañ pe Eran ke ḍanḍa raha jisman se fal fuul nikaris raha, aur dui fleṭ patthar raha jisman aagya likhaan raha.

⁵Chest ke uppar pankha waala jaanwar log rahin, jon ke pankha huañ pe feila raha jahañ pe paap ke maafi dewa jaat raha. Lekin abhi ṭaaim nai hei ki u sab ke baare meñ samjhaawa jaay.

⁶Lekin yahi rakam sab kuchh raha, jab paadri log hardam tambu ke aage waala bhaag meñ jaay ke aapan kaam karat rahin.

⁷Fir bhi, khali baṛa paadri tambu ke dusra bhaag meñ jaay sakat raha, aur u saal meñ ekke dafe jaat raha. Jab jab u balidaan chaṛhaawe ke khaatir khuun le jaawat raha ki jisse uske aur huañ ke log ke paap jon bina jaane hoy jaat raha, tab u sab ke maafi mil jaay.

⁸I sab Pawitr Aatma ke bole ke matlab hei ki koi bhi pawitr jagha pe nai jaay sake hei jab tak tambu weship ke jagha pe rakkha rahe hei.

⁹Aaj iske ek matlab bhi hei. I dekhaawe hei ki ham log bheñṭ aur balidaan se aapan antar aatma ke safa nai kare sakta hei.

¹⁰I ruuls to ham log ke khaay piye aur nahaay dhoy ke reeti ke baare meñ bana hei. Aur shaareerik sambandh ke ruuls wahi ṭaaim tak rahi jab tak kuchh aur achchha cheej ke khaatir badal nai jaay.

¹¹Jon achchha cheej abhi hiañ hei uske khaatir Maseeh ek baṛa paadri ke rakam aais. U to aur bhi baṛa tambu meñ gais jon dunia ke log nai banaais raha aur i dunia ke waaste (bilong) bhi nai hei.

¹²Tab Maseeh ekke dafe hardam ke waaste pawitr jagha pe gais aur ham log ke paap se hardam ke waaste chhuṭkaara dewaais. U bakṛa aur beil ke nai lekin aapan khuun deke eise karis

¹³Maozas ke kaanuun ke mutaabik, jon log meila (unclean) hoy jaay hei, ulog Parmeshwar ke weship kare laayk nai rahe hei. Fir bhi ulog safa (sudh) hoy jaay hei jab ulog ke uppar bakṛa aur beil ke khuun aur chaṛhaawal gaai ke bachcha ke raakhi chhiṛka jaay hei.

¹⁴Lekin Maseeh paapi nai raha, aur u apne aap ke ek anant aur aatmik balidaan ke ruup meñ Parmeshwar ke dees. Yahi kaaran uske khuun bahut saktishaali hei aur ham log ke antar aatma ke safa kare hei. Ab hamlog jinda Parmeshwar ke sewa kare sakta hei aur u kaam nai karta hei jon hamlog ke maut ke taraf le jaay hei.

¹⁵Maseeh ulog ke waaste mara, jon paap karis raha aur puraana vaacha ke tuuṛin raha. Ab u aapan chuna gay log ke waaste ek nawa vaacha, Parmeshwar ke anant aasheesh ke sañghe laais hei!

¹⁶Kaahe ke, i rakam ke vaacha banaay ke matlab hei ki ek will banaawa jaay hei. Kaahe ke jon will banaay hei uske i iyuz kare se pahile mar jaay ke hei.

¹⁷Iske matlab hei ki ek will ke tab tak kaam meñ nai laawa jaay sake hei, jab tak uske likhe waala jinda hei.

¹⁸Pahila vaacha iyuz kare ke waaste khuun bhi kaam meñ laawa gay raha.

¹⁹Maozas sab log ke bataais raha ki kaanuun meñ kaa likha hei ki ulog ke kare ke hei. Tab u laal wool aur hisop ke peṛ se sab log aur kaanuun ke buk pe bakṛa aur beil ke khuun se chhiṛkis.

²⁰U log se bolis, “I khuun se Parmeshwar tum log se vaacha banaay hei.”

²¹Maozas, tambu aur jon kuchh bhi weship meñ iyuz hot raha, u sab pe khuun chhiṛkis.

²²Kaanuun bole hei ki sab cheej pe khuun chhiṛke ke chaahi, aur koi paap ke maafi nai mili agar khuun nai dewa jaay hei.

²³I sab to uske khaali kopi hei jon sab cheej swarag meñ hei, aur i sab ke kaarwaahi (ceremonies) se pawitr kara jaay hei. Lekin swarag ke sachcha cheej ke koi aur achchha cheej se pawitr kara jaay hei.

²⁴Yahi kaaran Maseeh u tambu meñ nai gais, jon dunia ke log se banaawa gay raha, aur sachcha cheej ke kopi raha. Uske badle, u swarag gais aur ab wahiñ Parmeshwar ke sañghe ham log ke madat kare hei.

²⁵Maseeh ke bahut dafe apne aap ke bali nai chaṛhaay ke raha. U weisan baṛa paadri nai raha jiske saal saal pawitr jagha pe jaay ke jaanwar ke khuun ke balidaan chaṛhaawe ke paṛat raha.

²⁶Agar u apne aap ke har saal deta to dunia ke suru se abhi tak u bahut dafe dukh uṭhaata. Lekin uske badle meñ, ant ṭaaim pe u ekke dafe apne aap ke dees, ki jisse u balidaan deke paap ke miṭaay dewe.

²⁷Ham log ekke dafe marta hei, aur tab ham log ke nyaay howe hei.

²⁸To Maseeh kaafi log ke paap uṭhaawe ke khaatir ekke dafe mara. Lekin jab u fir se aai, to paap le jaay ke khaatir nai. U aai ki jisse u sab ke bachaai jon uske waiṭ kare hei.