Read Hindi, Fiji 2 Peeṭa 2 Bible Online

2 Peeṭa 2 - Hindi, Fiji bible

2 Peeṭa 2

¹Kabhi kabhi jhuuṭa nabi log Israayel ke log se baat karin. Jhuuṭa ṭeecha log chuppe se aay ke tumme naas karewaala jhuuṭa baat bataai. Lekin i ṭeecha log u Guru jon ulog ke khaatir daam chukaais, uske aapan nai hei, aur eisan log jaldi se apne aap ke naas kar lei.

²Bahut log ulog ke kharaab rasta apnaai aur dusra log se bhi sachcha rasta ke baare meñ jhuuṭ bolwaai.

³Ulog laalchi rahi aur tum log se miṭṭha miṭṭha baat kar ke tumme dhoka dei. Lekin bahut din pahile Parmeshwar ulog ke saja dewe ke ḍisaaiḍ karis raha, aur Parmeshwar kabhi nai sute hei.

⁴Parmeshwar u ainjals log ke bhi nai chhoṛis, jon paap karin raha. Ulog ke bañdhwaay ke narak ke añdhera gaḍḍha meñ nyaay ke ṭaaim aay tak feñk dees raha.

⁵Aur Noa ke ṭaaim se, Parmeshwar, dunia ke abiswaasi log pe daya nai karis. U baaṛh se ulog ke naas kar dees, lekin u aaṭh admi log ke bachaay lees raha, usman se Noa ek raha, jon sachchaai ke parchaar karat raha.

⁶Parmeshwar Sadom aur Gomora ke nagar ke jaraay ke bhasam kar ke ulog ke saja dees, ki jisse jon koi bhi paap kare maañge hei, uske khaatir i ek chetaaoni rahi.

⁷Luut raaiṭ se rahat raha, aur uske i sab dekh ke bahut dukh hot raha ki dushṭ log keise kharaab rasta pe chal ke jeewan bitaay hei. U ek achchha admi raha, aur roj roj u sab kharaab kaam dekh ke aur sun ke sahte raha. To Parmeshwar uske bachaay lees.

⁹I yahi dekhaay hei ki Prabhu achchha se jaane hei ki keise dharmi log ke ulog ke dukh se bachaawa jaay hei aur keise kharaab log, jon log nyaay ke din ke waiṭ kare hei, ulog ke saja dewe ke hei.

¹⁰Prabhu ulog pe kaṛaai kare hei jon uske baat nai maane hei aur aapan kharaab se kharaab chaahat ke chhoṛ ke aur kuchh nai soche hei. Ulog udhami (reckless) aur ghamanḍi hei aur swarag ke u mahaan jan ke bhi saraape se nai ḍare hei.

¹¹Dekha jaay to ainjals, bura Aatma se kahiñ jaada sakti waala hei, fir bhi ulog Prabhu ke saamne ulog ke galti nai nikaare hei.

¹²I sab log u jañgli jaanwar se achchha nai hei jon aapan feelings se jiye hei aur i kaaran janam le hei ki ulog ke pakaṛ ke maar dewa jaay. Ulog jon cheej ke baare meñ kuchh nai jaane hei, uske ninda kare hei. Lekin ulog ke apne kharaab kaam ulog ke naas kar dei.

¹³Ulog kharaab kaam karin hei aur ulog ke inaam bhi kharaab mili. Ulog soche hei ki din bhar mauj masti kare se khusi mile hei. Ulog byabhichaar kaam kare hei, aur tumhaar sañghe jon khaana khaay hei, u sab ulog ke saramwaala byohaar aur selfish hoy se kharaab hoy jaay hei.

¹⁴Ulog khali yahi soche hei ki keise dusra ke pati ya patni ke sañghe sambandh rakkhe. Ulog ke kharaab kaam ke koi ant nai hei. Ulog weisane log ke chalaaki se beokuuf banaay hei jon asaani se ban jaay hei, aur ulog ke dil aur dimaag meñ laalchi bichaar bhara rahe hei. Lekin ulog barbaadi ke taraf baṛhe hei!

¹⁵Ulog Balaam nabi ke pichchhe hoy ke sachcha rasta chhoṛ ke ulṭa rasta pe chale lagin hei. U Beor ke laṛka raha aur jon bhi cheej uske beimaani se milat raha, wahi ke laaik karat raha.

¹⁶Lekin ek gadha uske i kharaab kaam se sudhaaris. U uske ek admi ke awaaj meñ baat karis aur uske beokuufi ke rokis.

¹⁷Eisan log ek jhuura paani ke gaḍḍha aur u baadar jon ke tufaan uṛaay lees hei, uske rakam hei. Ulog ke narak ke sab se añdhera jagha waiṭ kare hei.

¹⁸Ulog i sab bekaar ke baat ke ghamanḍ se baṛhaay chaṛhaay ke bataay hei. Aur eisane luchpan se weisan log ke fasaay le hei jon abhi abhi aapan kharaab laaif se bach ke nikrin hei.

¹⁹Ulog sab ke chhuṭkaara dewaay ke waada kare hei. Lekin ulog to ganda rakam se rahe ke gulaam hoy jaay hei, kaahe ke ulog wahi ke gulaam hei jon ulog ke konṭrol kare sake.

²⁰Jab ulog ham log ke Prabhu aur muktidaata Yeeshu Maseeh ke baare meñ jaanin, tab ulog i dunia ke ganda kaam se bach ke nikar paain. Lekin ulog fir se i kharaab kaam meñ fañs jaay hei aur ab pahile se bhi kharaab jeewan bitaay hei.

²¹Ulog ke khaatir yahi achchha hota agar ulog raaiṭ rasta nai jaane paata. Ulog raaiṭ rasta jaane pe bhi, das aagya jon ulog ke mila raha usse muh ghumaay leen.

²²Ulog ke saathe jon bhi kuchh bhais, u i sachcha kahaawat ke rakam hei, “Ek kutta aapan chhaañṭ ke chaaṭe ke waaste lauṭ aai. Ek suar jiske nahwaay dewa gay hei u fir se maṭṭi meñ loṭi.”