Read Íslenska Biblían, Icelandic Bible Fyrsta Mósebók 17 Bible Online

Fyrsta Mósebók 17 - Íslenska Biblían, Icelandic Bible bible

Fyrsta Mósebók 17

¹Er Abram var níutíu og níu ára gamall, birtist Drottinn honum og sagði: ,,Ég er Almáttugur Guð. Gakk þú fyrir mínu augliti og ver grandvar,

²þá vil ég gjöra sáttmála milli mín og þín, og margfalda þig mikillega.``

³Þá féll Abram fram á ásjónu sína, og Guð talaði við hann og sagði:

⁴,,Sjá, það er ég, sem hefi gjört við þig sáttmála, og þú skalt verða faðir margra þjóða.

⁵Því skalt þú eigi lengur nefnast Abram, heldur skalt þú heita Abraham, því að föður margra þjóða gjöri ég þig.

⁶Og ég mun gjöra þig mjög frjósaman og gjöra þig að þjóðum, og af þér skulu konungar koma.

⁷Og ég gjöri sáttmála milli mín og þín og þinna niðja eftir þig, frá einum ættlið til annars, ævinlegan sáttmála: að vera þinn Guð og þinna niðja eftir þig.

⁸Og ég mun gefa þér og niðjum þínum eftir þig það land, sem þú nú býr í sem útlendingur, allt Kanaanland til ævinlegrar eignar, og ég skal vera Guð þeirra.``

⁹Guð sagði við Abraham: ,,Þú skalt halda minn sáttmála, þú og niðjar þínir eftir þig, frá einum ættlið til annars.

¹⁰Þetta er minn sáttmáli, sem þér skuluð halda, milli mín og yðar og niðja þinna eftir þig: Allt karlkyn meðal yðar skal umskera.

¹¹Yður skal umskera á holdi yfirhúðar yðar, og það sé merki sáttmálans milli mín og yðar.

¹²Átta daga gömul skal öll sveinbörn umskera meðal yðar, ættlið eftir ættlið, bæði þau, er heima eru fædd, og eins hin, sem keypt eru verði af einhverjum útlendingi, er eigi er af þínum ættlegg.

¹³Umskera skal bæði þann, sem fæddur er í húsi þínu, og eins þann, sem þú hefir verði keyptan, og þannig sé minn sáttmáli í yðar holdi sem ævinlegur sáttmáli.

¹⁴En óumskorinn karlmaður, sá er ekki er umskorinn á holdi yfirhúðar sinnar, hann skal upprættur verða úr þjóð sinni. Sáttmála minn hefir hann rofið.``

¹⁵Guð sagði við Abraham: ,,Saraí konu þína skalt þú ekki lengur nefna Saraí, heldur skal hún heita Sara.

¹⁶Og ég mun blessa hana, og með henni mun ég einnig gefa þér son. Og ég mun blessa hana, og hún skal verða ættmóðir heilla þjóða, hún mun verða ættmóðir þjóðkonunga.``

¹⁷Þá féll Abraham fram á ásjónu sína og hló og hugsaði með sjálfum sér: ,,Mun hundrað ára gamall maður eignast barn, og mun Sara níræð barn ala?``

¹⁸Og Abraham sagði við Guð: ,,Ég vildi að Ísmael mætti lifa fyrir þínu augliti!``

¹⁹Og Guð mælti: ,,Vissulega skal Sara kona þín fæða þér son, og þú skalt nefna hann Ísak, og ég mun gjöra sáttmála við hann sem ævinlegan sáttmála fyrir niðja hans eftir hann.

²⁰Og að því er Ísmael snertir hefi ég bænheyrt þig. Sjá, ég mun blessa hann og gjöra hann frjósaman og margfalda hann mikillega. Tólf þjóðhöfðingja mun hann geta, og ég mun gjöra hann að mikilli þjóð.

²¹En minn sáttmála mun ég gjöra við Ísak, sem Sara mun fæða þér um þessar mundir á næsta ári.``

²²Og er Guð hafði lokið tali sínu við Abraham, sté hann upp frá honum.

²³Þá tók Abraham son sinn Ísmael og alla, sem fæddir voru í hans húsi, og alla, sem hann hafði verði keypta, allt karlkyn meðal heimamanna Abrahams, og umskar hold yfirhúðar þeirra á þessum sama degi, eins og Guð hafði boðið honum.

²⁴Abraham var níutíu og níu ára gamall, er hann var umskorinn á holdi yfirhúðar sinnar.

²⁵Og Ísmael sonur hans var þrettán ára, er hann var umskorinn á holdi yfirhúðar sinnar.

²⁶Á þessum sama degi voru þeir umskornir Abraham og Ísmael sonur hans,og allir hans heimamenn. Bæði þeir, er heima voru fæddir, og eins þeir, sem verði voru keyptir af útlendingum, voru umskornir með honum.

²⁷og allir hans heimamenn. Bæði þeir, er heima voru fæddir, og eins þeir, sem verði voru keyptir af útlendingum, voru umskornir með honum.