Read Íslenska Biblían, Icelandic Bible Síðari Samúelsbók 22 Bible Online

Síðari Samúelsbók 22 - Íslenska Biblían, Icelandic Bible bible

Síðari Samúelsbók 22

¹Davíð flutti Drottni orð þessa ljóðs, þá er Drottinn frelsaði hann af hendi allra óvina hans og af hendi Sáls.

²Hann mælti: Drottinn er bjarg mitt og vígi, hann er sá sem hjálpar mér.

³Guð minn er hellubjarg mitt, þar sem ég leita hælis, skjöldur minn og horn hjálpræðis míns, háborg mín og hæli, frelsari minn, sem frelsar mig frá ofbeldi.

⁴Lofaður sé Drottinn, hrópa ég, og ég frelsast frá óvinum mínum.

⁵Brimöldur dauðans umkringdu mig, elfur glötunarinnar skelfdu mig,

⁶snörur Heljar luktu um mig, möskvar dauðans féllu yfir mig.

⁷Í angist minni kallaði ég á Drottin, og til Guðs míns hrópaði ég. Í helgidómi sínum heyrði hann raust mína, óp mitt barst til eyrna honum.

⁸Jörðin bifaðist og nötraði, undirstöður fjallanna skulfu, þær bifuðust, því að hann var reiður.

⁹Reykur gekk fram úr nösum hans og eyðandi eldur af munni hans, glóðir brunnu út frá honum.

¹⁰Hann sveigði himininn og steig niður, og skýsorti var undir fótum hans.

¹¹Hann steig á bak kerúb og flaug af stað og sveif á vængjum vindarins.

¹²Hann gjörði myrkrið í kringum sig að skýli, regnsortann og skýþykknið.

¹³Frá ljómanum fyrir honum flugu hagl og eldglæringar.

¹⁴Drottinn þrumaði af himni, hinn hæsti lét raust sína gjalla.

¹⁵Hann skaut örvum sínum og tvístraði þeim, lét eldingarnar leiftra og hræddi þá.

¹⁶Þá sá í mararbotn, og undirstöður jarðarinnar urðu berar fyrir ógnum Drottins, fyrir andgustinum úr nösum hans.

¹⁷Hann seildist niður af hæðum og greip mig, dró mig upp úr hinum miklu vötnum.

¹⁸Hann frelsaði mig frá hinum sterku óvinum mínum, frá fjandmönnum mínum, er voru mér yfirsterkari.

¹⁹Þeir réðust á mig á mínum óheilladegi, en Drottinn var mín stoð.

²⁰Hann leiddi mig út á víðlendi, hann frelsaði mig, af því að hann hafði þóknun á mér.

²¹Drottinn fór með mig eftir réttlæti mínu, eftir hreinleik handa minna galt hann mér,

²²því að ég hefi varðveitt vegu Drottins og hefi ekki reynst ótrúr Guði mínum.

²³Allar skipanir hans hefi ég fyrir augum og frá boðorðum hans hefi ég ekki vikið.

²⁴Ég var lýtalaus fyrir honum og gætti mín við misgjörðum.

²⁵Drottinn galt mér eftir réttlæti mínu, eftir hreinleik handa minna fyrir augliti hans.

²⁶Gagnvart ástríkum ert þú ástríkur, gagnvart ráðvöndum ráðvandur,

²⁷gagnvart hreinum hreinn, en gagnvart rangsnúnum ert þú afundinn.

²⁸Þú hjálpar þjáðum lýð, en gjörir alla hrokafulla niðurlúta.

²⁹Já, þú ert lampi minn, Drottinn, Guð minn lýsir mér í myrkrinu.

³⁰Fyrir þína hjálp hleyp ég yfir virkisgrafir, fyrir hjálp Guðs míns stekk ég yfir borgarveggi.

³¹Vegur Guðs er lýtalaus, orð Drottins er skírt. Skjöldur er hann öllum þeim, sem leita hælis hjá honum.

³²Því að hver er Guð, nema Drottinn, og hver er hellubjarg, utan vor Guð?

³³Sá Guð, sem gyrðir mig styrkleika og gjörir veg minn sléttan.

³⁴Hann gjörir fætur mína sem hindanna og veitir mér fótfestu á hæðunum.

³⁵Hann æfir hendur mínar til hernaðar, svo að armar mínir benda eirbogann.

³⁶Þú gafst mér skjöld hjálpræðis þíns, og lítillæti þitt gjörði mig mikinn.

³⁷Þú rýmdir til fyrir skrefum mínum og ökklar mínir riðuðu ekki.

³⁸Ég elti óvini mína og náði þeim, og sneri ekki aftur fyrr en ég hafði gjöreytt þeim.

³⁹Ég gjöreyddi þeim og molaði þá sundur, svo að þeir risu ekki upp framar og hnigu undir fætur mér.

⁴⁰Þú gyrtir mig styrkleika til ófriðarins, beygðir fjendur mína undir mig.

⁴¹Þú lést mig sjá bak óvina minna, þeim eyddi ég, sem hata mig.

⁴²Þeir hrópuðu, en enginn kom til hjálpar, þeir hrópuðu til Drottins, en hann svaraði þeim ekki.

⁴³Ég muldi þá sem mold á jörð, tróð þá fótum sem skarn á strætum.

⁴⁴Þú frelsaðir mig úr fólkorustum, gjörðir mig að höfðingja þjóðanna. Lýður, sem ég þekkti ekki, þjónar mér.

⁴⁵Framandi menn smjaðra fyrir mér, óðara en þeir heyra mín getið, hlýða þeir mér.

⁴⁶Framandi menn dragast upp og koma skjálfandi fram úr fylgsnum sínum.

⁴⁷Lifi Drottinn, lofað sé mitt bjarg, og hátt upp hafinn sé Guð hjálpræðis míns!

⁴⁸Þú Guð, sem veittir mér hefndir og braust þjóðir undir mig,

⁴⁹sem hreifst mig úr höndum óvina minna og hófst mig yfir mótstöðumenn mína. Frá ójafnaðarmönnum frelsaðir þú mig.

⁵⁰Fyrir því vil ég vegsama þig, Drottinn, meðal þjóðanna og lofsyngja þínu nafni.Hann veitir konungi sínum mikla hjálp og auðsýnir miskunn sínum smurða, Davíð og niðjum hans að eilífu.

⁵¹Hann veitir konungi sínum mikla hjálp og auðsýnir miskunn sínum smurða, Davíð og niðjum hans að eilífu.