Read Íslenska Biblían, Icelandic Bible Jobsbók 24 Bible Online

Jobsbók 24 - Íslenska Biblían, Icelandic Bible bible

Jobsbók 24

¹Hvers vegna eru ekki hegningartímar geymdir af hinum Almáttka,

²og hví sjá þeir ekki daga hans, sem á hann trúa? Menn færa landamerki úr stað, ræna hjörðum og halda þeim á beit.

³Asna munaðarleysingjanna reka menn burt og taka uxa ekkjunnar að veði.

⁴Þeir hrinda hinum fátæku út af veginum, hinir bágstöddu í landinu verða allir að fela sig.

⁵Já, sem skógarasnar á öræfum ganga þeir út til starfa sinna, leitandi að fæðu, eyðimörkin veitir þeim brauð handa börnunum.

⁶Á akrinum uppskera þeir fóður sitt og fara í eftirleit í víngarði hins óguðlega.

⁷Naktir liggja þeir um nætur, klæðlausir, og hafa enga ábreiðu í kuldanum.

⁸Þeir eru gagndrepa af fjallaskúrunum, og hælislausir faðma þeir klettinn.

⁹Menn slíta föðurleysingjana af brjóstinu og taka veð af hinum bágstöddu.

¹⁰Naktir ganga þeir, klæðlausir, og hungraðir bera þeir kornbundin.

¹¹Í olífugörðum annarra pressa þeir olíu, troða vínlagarþrór og kveljast af þorsta.

¹²Úr borgunum heyrast stunur deyjandi manna, sálir hinna drepnu hrópa á hefnd, en Guð gefur ekki gaum að óhæfunni.

¹³Slíkir menn eru ljósfjendur orðnir, þeir þekkja ekki vegu hans og halda sig ekki á stigum hans.

¹⁴Með morgunsárinu fer morðinginn á fætur og drepur hinn volaða og snauða, og á nóttunni læðist þjófurinn.

¹⁵Og auga hórkarlsins bíður eftir rökkrinu, og hann segir: ,,Ekkert auga sér mig,`` og dregur skýlu fyrir andlitið.

¹⁶Í myrkrinu brjótast þeir inn í hús, á daginn loka þeir sig inni, þeir þekkja ekki ljósið.

¹⁷Því að öllum er þeim niðamyrkrið morgunn, því að þeir eru nákunnugir skelfingum niðamyrkursins.

¹⁸Fljótt berst hann burt með straumnum, bölvaður verður erfðahluti hans í landinu, hann snýr eigi framar á leið til víngarðanna.

¹⁹Þurrkur og hiti hrífa snjóvatnið burt, Hel þann, er svo hefir syndgað.

²⁰Móðurskautið gleymir honum, ormarnir gæða sér á honum. Hans er eigi framar minnst, og ranglætið verður brotið sundur eins og tré,

²¹hann sem rændi óbyrjuna, er ekki fæddi, og enga velgjörð sýndi ekkjunni.

²²En Guð heldur samt hinum volduga við með mætti sínum, slíkur maður rís aftur upp, þótt hann væri tekinn að örvænta um lífið.

²³Guð veitir honum að lifa óhultur, og hann er studdur, og augu hans vaka yfir vegum hans.

²⁴Hátt standa þeir, en eftir stundarkorn eru þeir horfnir. Þeir hníga, þeir eru hrifnir burt eins og allir aðrir og sviðnir af eins og höfuð kornaxins.Og ef það er eigi svo, _ hver vill þá sanna, að ég sé lygari, og gjöra ræðu mína að engu?

²⁵Og ef það er eigi svo, _ hver vill þá sanna, að ég sé lygari, og gjöra ræðu mína að engu?