Read Íslenska Biblían, Icelandic Bible Sálmarnir 119 Bible Online

Sálmarnir 119 - Íslenska Biblían, Icelandic Bible bible

Sálmarnir 119

¹Sælir eru þeir sem breyta grandvarlega, þeir er fram ganga í lögmáli Drottins.

²Sælir eru þeir er halda reglur hans, þeir er leita hans af öllu hjarta

³og eigi fremja ranglæti, en ganga á vegum hans.

⁴Þú hefir gefið skipanir þínar, til þess að menn skuli halda þær vandlega.

⁵Ó að breytni mín mætti vera staðföst, svo að ég varðveiti lög þín.

⁶Þá mun ég eigi til skammar verða, er ég gef gaum að öllum boðum þínum.

⁷Ég skal þakka þér af einlægu hjarta, er ég hefi numið þín réttlátu ákvæði.

⁸Ég vil gæta laga þinna, þá munt þú alls ekki yfirgefa mig.

⁹Með hverju getur ungur maður haldið vegi sínum hreinum? Með því að gefa gaum að orði þínu.

¹⁰Ég leita þín af öllu hjarta, lát mig eigi villast frá boðum þínum.

¹¹Ég geymi orð þín í hjarta mínu, til þess að ég skuli eigi syndga gegn þér.

¹²Lofaður sért þú, Drottinn, kenn mér lög þín.

¹³Með vörum mínum tel ég upp öll ákvæði munns þíns.

¹⁴Yfir vegi vitnisburða þinna gleðst ég eins og yfir alls konar auði.

¹⁵Fyrirmæli þín vil ég íhuga og skoða vegu þína.

¹⁶Ég leita unaðar í lögum þínum, gleymi eigi orði þínu.

¹⁷Veit þjóni þínum að lifa, að ég megi halda orð þín.

¹⁸Ljúk upp augum mínum, að ég megi skoða dásemdirnar í lögmáli þínu.

¹⁹Ég er útlendingur á jörðunni, dyl eigi boð þín fyrir mér.

²⁰Sál mín er kvalin af þrá eftir ákvæðum þínum alla tíma.

²¹Þú hefir ógnað ofstopamönnunum, bölvaðir eru þeir, sem víkja frá boðum þínum.

²²Velt þú af mér háðung og skömm, því að ég hefi haldið reglur þínar.

²³Þótt þjóðhöfðingjar sitji og taki saman ráð sín gegn mér, þá íhugar þjónn þinn lög þín.

²⁴Og reglur þínar eru unun mín, boð þín eru ráðgjafar mínir.

²⁵Sál mín loðir við duftið, lát mig lífi halda eftir orði þínu.

²⁶Ég hefi talið upp málefni mín, og þú bænheyrðir mig, kenn mér lög þín.

²⁷Lát mig skilja veg fyrirmæla þinna, að ég megi íhuga dásemdir þínar.

²⁸Sál mín tárast af trega, reis mig upp eftir orði þínu.

²⁹Lát veg lyginnar vera fjarri mér og veit mér náðarsamlega lögmál þitt.

³⁰Ég hefi útvalið veg sannleikans, sett mér ákvæði þín fyrir sjónir.

³¹Ég held fast við reglur þínar, Drottinn, lát mig eigi verða til skammar.

³²Ég vil skunda veg boða þinna, því að þú hefir gjört mér létt um hjartað.

³³Kenn mér, Drottinn, veg laga þinna, að ég megi halda þau allt til enda.

³⁴Veit mér skyn, að ég megi halda lögmál þitt og varðveita það af öllu hjarta.

³⁵Leið mig götu boða þinna, því að af henni hefi ég yndi.

³⁶Beyg hjarta mitt að reglum þínum, en eigi að ranglátum ávinningi.

³⁷Snú augum mínum frá því að horfa á hégóma, lífga mig á vegum þínum.

³⁸Staðfest fyrirheit þitt fyrir þjóni þínum, sem gefið er þeim er þig óttast.

³⁹Nem burt háðungina, sem ég er hræddur við, því að ákvæði þín eru góð.

⁴⁰Sjá, ég þrái fyrirmæli þín, lífga mig með réttlæti þínu.

⁴¹Lát náð þína koma yfir mig, Drottinn, hjálpræði þitt, samkvæmt fyrirheiti þínu,

⁴²að ég fái andsvör veitt þeim er smána mig, því að þínu orði treysti ég.

⁴³Og tak aldrei sannleikans orð burt úr munni mínum, því að ég bíð dóma þinna.

⁴⁴Ég vil stöðugt varðveita lögmál þitt, um aldur og ævi,

⁴⁵þá mun ég ganga um víðlendi, því að ég leita fyrirmæla þinna,

⁴⁶þá mun ég tala um reglur þínar frammi fyrir konungum, og eigi skammast mín,

⁴⁷og leita unaðar í boðum þínum, þeim er ég elska,

⁴⁸og rétta út hendurnar eftir boðum þínum, þeim er ég elska, og íhuga lög þín.

⁴⁹Minnst þú þess orðs við þjón þinn, sem þú lést mig vona á.

⁵⁰Þetta er huggun mín í eymd minni, að orð þitt lætur mig lífi halda.

⁵¹Ofstopamenn spotta mig ákaflega, en ég vík eigi frá lögmáli þínu.

⁵²Ég minnist dóma þinna frá öndverðu, Drottinn, og læt huggast.

⁵³Heiftarreiði við óguðlega hrífur mig, við þá er yfirgefa lögmál þitt.

⁵⁴Lög þín eru efni ljóða minna á þessum stað, þar sem ég er gestur.

⁵⁵Um nætur minnist ég nafns þíns, Drottinn, og geymi laga þinna.

⁵⁶Þetta er orðin hlutdeild mín, að halda fyrirmæli þín.

⁵⁷Drottinn er hlutskipti mitt, ég hefi ákveðið að varðveita orð þín.

⁵⁸Ég hefi leitað hylli þinnar af öllu hjarta, ver mér náðugur samkvæmt fyrirheiti þínu.

⁵⁹Ég hefi athugað vegu mína og snúið fótum mínum að reglum þínum.

⁶⁰Ég hefi flýtt mér og eigi tafið að varðveita boð þín.

⁶¹Snörur óguðlegra lykja um mig, en lögmáli þínu hefi ég eigi gleymt.

⁶²Um miðnætti rís ég upp til þess að þakka þér þín réttlátu ákvæði.

⁶³Ég er félagi allra þeirra er óttast þig og varðveita fyrirmæli þín.

⁶⁴Jörðin er full af miskunn þinni, Drottinn, kenn mér lög þín.

⁶⁵Þú hefir gjört vel til þjóns þíns eftir orði þínu, Drottinn.

⁶⁶Kenn mér góð hyggindi og þekkingu, því að ég trúi á boð þín.

⁶⁷Áður en ég var beygður, villtist ég, en nú varðveiti ég orð þitt.

⁶⁸Þú ert góður og gjörir vel, kenn mér lög þín.

⁶⁹Ofstopamenn spinna upp lygar gegn mér, en ég held fyrirmæli þín af öllu hjarta.

⁷⁰Hjarta þeirra er tilfinningarlaust sem mör væri, en ég leita unaðar í lögmáli þínu.

⁷¹Það varð mér til góðs, að ég var beygður, til þess að ég mætti læra lög þín.

⁷²Lögmálið af munni þínum er mér mætara en þúsundir af gulli og silfri.

⁷³Hendur þínar hafa gjört mig og skapað, veit mér skyn, að ég megi læra boð þín.

⁷⁴Þeir er óttast þig sjá mig og gleðjast, því að ég vona á orð þitt.

⁷⁵Ég veit, Drottinn, að dómar þínir eru réttlátir og að þú hefir lægt mig í trúfesti þinni.

⁷⁶Lát miskunn þína verða mér til huggunar, eins og þú hefir heitið þjóni þínum.

⁷⁷Lát miskunn þína koma yfir mig, að ég megi lifa, því að lögmál þitt er unun mín.

⁷⁸Lát ofstopamennina verða til skammar, af því að þeir kúga mig með rangsleitni, en ég íhuga fyrirmæli þín.

⁷⁹Til mín snúi sér þeir er óttast þig og þeir er þekkja reglur þínar.

⁸⁰Hjarta mitt sé grandvart í lögum þínum, svo að ég verði eigi til skammar.

⁸¹Sál mín tærist af þrá eftir hjálpræði þínu, ég bíð eftir orði þínu.

⁸²Augu mín tærast af þrá eftir fyrirheiti þínu: Hvenær munt þú hugga mig?

⁸³Því að ég er orðinn eins og belgur í reykhúsi, en lögum þínum hefi ég eigi gleymt.

⁸⁴Hversu margir eru dagar þjóns þíns? Hvenær munt þú heyja dóm á ofsækjendum mínum?

⁸⁵Ofstopamenn hafa grafið mér grafir, menn, er eigi hlýða lögmáli þínu.

⁸⁶Öll boð þín eru trúfesti. Menn ofsækja mig með lygum, veit þú mér lið.

⁸⁷Nærri lá, að þeir gjörðu út af við mig á jörðunni, og þó hafði ég eigi yfirgefið fyrirmæli þín.

⁸⁸Lát mig lífi halda sakir miskunnar þinnar, að ég megi varðveita reglurnar af munni þínum.

⁸⁹Orð þitt, Drottinn, varir að eilífu, það stendur stöðugt á himnum.

⁹⁰Frá kyni til kyns varir trúfesti þín, þú hefir grundvallað jörðina, og hún stendur.

⁹¹Eftir ákvæðum þínum stendur hún enn í dag, því að allt lýtur þér.

⁹²Ef lögmál þitt hefði eigi verið unun mín, þá hefði ég farist í eymd minni.

⁹³Ég skal eigi gleyma fyrirmælum þínum að eilífu, því að með þeim hefir þú látið mig lífi halda.

⁹⁴Þinn er ég, hjálpa þú mér, því að ég leita fyrirmæla þinna.

⁹⁵Óguðlegir bíða mín til þess að tortíma mér, en ég gef gætur að reglum þínum.

⁹⁶Á allri fullkomnun hefi ég séð endi, en þín boð eiga sér engin takmörk.

⁹⁷Hve mjög elska ég lögmál þitt, allan liðlangan daginn íhuga ég það.

⁹⁸Boð þín hafa gjört mig vitrari en óvinir mínir eru, því að þau heyra mér til um eilífð.

⁹⁹Ég er hyggnari en allir kennarar mínir, því að ég íhuga reglur þínar.

¹⁰⁰Ég er skynsamari en öldungar, því að ég held fyrirmæli þín.

¹⁰¹Ég held fæti mínum frá hverjum vondum vegi til þess að gæta orðs þíns.

¹⁰²Frá ákvæðum þínum hefi ég eigi vikið, því að þú hefir frætt mig.

¹⁰³Hversu sæt eru fyrirheit þín gómi mínum, hunangi betri munni mínum.

¹⁰⁴Af fyrirmælum þínum er ég skynsamur orðinn, fyrir því hata ég sérhvern lygaveg.

¹⁰⁵Þitt orð er lampi fóta minna og ljós á vegum mínum.

¹⁰⁶Ég hefi svarið og haldið það að varðveita þín réttlátu ákvæði.

¹⁰⁷Ég er mjög beygður, Drottinn, lát mig lífi halda eftir orði þínu.

¹⁰⁸Haf þóknun á sjálfviljafórnum munns míns, Drottinn, og kenn mér ákvæði þín.

¹⁰⁹Líf mitt er ætíð í hættu, en þínu lögmáli hefi ég eigi gleymt.

¹¹⁰Óguðlegir hafa lagt snöru fyrir mig, en ég hefi eigi villst frá fyrirmælum þínum.

¹¹¹Reglur þínar eru eign mín um aldur, því að þær eru yndi hjarta míns.

¹¹²Ég hneigi hjarta mitt að því að breyta eftir lögum þínum, um aldur og allt til enda.

¹¹³Ég hata þá, er haltra til beggja hliða, en lögmál þitt elska ég.

¹¹⁴Þú ert skjól mitt og skjöldur, ég vona á orð þitt.

¹¹⁵Burt frá mér, þér illgjörðamenn, að ég megi halda boð Guðs míns.

¹¹⁶Styð mig samkvæmt fyrirheiti þínu, að ég megi lifa, og lát mig eigi til skammar verða í von minni.

¹¹⁷Styð þú mig, að ég megi frelsast og ætíð líta til laga þinna.

¹¹⁸Þú hafnar öllum þeim, er villast frá lögum þínum, því að svik þeirra eru til einskis.

¹¹⁹Sem sora metur þú alla óguðlega á jörðu, þess vegna elska ég reglur þínar.

¹²⁰Hold mitt nötrar af hræðslu fyrir þér, og dóma þína óttast ég.

¹²¹Ég hefi iðkað rétt og réttlæti, sel mig eigi í hendur kúgurum mínum.

¹²²Gakk í ábyrgð fyrir þjón þinn, honum til heilla, lát eigi ofstopamennina kúga mig.

¹²³Augu mín tærast af þrá eftir hjálpræði þínu og eftir þínu réttláta fyrirheiti.

¹²⁴Far með þjón þinn eftir miskunn þinni og kenn mér lög þín.

¹²⁵Ég er þjónn þinn, veit mér skyn, að ég megi þekkja reglur þínar.

¹²⁶Tími er kominn fyrir Drottin að taka í taumana, þeir hafa rofið lögmál þitt.

¹²⁷Þess vegna elska ég boð þín framar en gull og skíragull.

¹²⁸Þess vegna held ég beina leið eftir öllum fyrirmælum þínum, ég hata sérhvern lygaveg.

¹²⁹Reglur þínar eru dásamlegar, þess vegna heldur sál mín þær.

¹³⁰Útskýring orðs þíns upplýsir, gjörir fávísa vitra.

¹³¹Ég opna munninn af ílöngun, því ég þrái boð þín.

¹³²Snú þér til mín og ver mér náðugur, eins og ákveðið er þeim er elska nafn þitt.

¹³³Gjör skref mín örugg með fyrirheiti þínu og lát ekkert ranglæti drottna yfir mér.

¹³⁴Leys mig undan kúgun manna, að ég megi varðveita fyrirmæli þín.

¹³⁵Lát ásjónu þína lýsa yfir þjón þinn og kenn mér lög þín.

¹³⁶Augu mín fljóta í tárum, af því að menn varðveita eigi lögmál þitt.

¹³⁷Réttlátur ert þú, Drottinn, og réttvísir dómar þínir.

¹³⁸Þú hefir skipað fyrir reglur þínar með réttlæti og mikilli trúfesti.

¹³⁹Ákefð mín eyðir mér, því að fjendur mínir hafa gleymt orðum þínum.

¹⁴⁰Orð þitt er mjög hreint, og þjónn þinn elskar það.

¹⁴¹Ég er lítilmótlegur og fyrirlitinn, en fyrirmælum þínum hefi ég eigi gleymt.

¹⁴²Réttlæti þitt er eilíft réttlæti og lögmál þitt trúfesti.

¹⁴³Neyð og hörmung hafa mér að höndum borið, en boð þín eru unun mín.

¹⁴⁴Reglur þínar eru réttlæti um eilífð, veit mér skyn, að ég megi lifa.

¹⁴⁵Ég kalla af öllu hjarta, bænheyr mig, Drottinn, ég vil halda lög þín.

¹⁴⁶Ég ákalla þig, hjálpa þú mér, að ég megi varðveita reglur þínar.

¹⁴⁷Ég er á ferli fyrir dögun og hrópa og bíð orða þinna.

¹⁴⁸Fyrr en vakan hefst eru augu mín vökul til þess að íhuga orð þitt.

¹⁴⁹Hlýð á raust mína eftir miskunn þinni, lát mig lífi halda, Drottinn, eftir ákvæðum þínum.

¹⁵⁰Þeir eru nærri, er ofsækja mig af fláræði, þeir eru langt burtu frá lögmáli þínu.

¹⁵¹Þú ert nálægur, Drottinn, og öll boð þín eru trúfesti.

¹⁵²Fyrir löngu hefi ég vitað um reglur þínar, að þú hefir grundvallað þær um eilífð.

¹⁵³Sjá þú eymd mína og frelsa mig, því að ég hefi eigi gleymt lögmáli þínu.

¹⁵⁴Flyt þú mál mitt og leys mig, lát mig lífi halda samkvæmt fyrirheiti þínu.

¹⁵⁵Hjálpræðið er fjarri óguðlegum, því að þeir leita eigi fyrirmæla þinna.

¹⁵⁶Mikil er miskunn þín, Drottinn, lát mig lífi halda eftir ákvæðum þínum.

¹⁵⁷Margir eru ofsækjendur mínir og fjendur, en frá reglum þínum hefi ég eigi vikið.

¹⁵⁸Ég sé trúrofana og kenni viðbjóðs, þeir varðveita eigi orð þitt.

¹⁵⁹Sjá, hversu ég elska fyrirmæli þín, lát mig lífi halda, Drottinn, eftir miskunn þinni.

¹⁶⁰Allt orð þitt samanlagt er trúfesti, og hvert réttlætisákvæði þitt varir að eilífu.

¹⁶¹Höfðingjar ofsækja mig að ástæðulausu, en hjarta mitt óttast orð þín.

¹⁶²Ég gleðst yfir fyrirheiti þínu eins og sá er fær mikið herfang.

¹⁶³Ég hata lygi og hefi andstyggð á henni, en þitt lögmál elska ég.

¹⁶⁴Sjö sinnum á dag lofa ég þig sakir þinna réttlátu ákvæða.

¹⁶⁵Gnótt friðar hafa þeir er elska lögmál þitt, og þeim er við engri hrösun hætt.

¹⁶⁶Ég vænti hjálpræðis þíns, Drottinn, og framkvæmi boð þín.

¹⁶⁷Sál mín varðveitir reglur þínar, og þær elska ég mjög.

¹⁶⁸Ég varðveiti fyrirmæli þín og reglur, allir mínir vegir eru þér augljósir.

¹⁶⁹Ó að hróp mitt mætti nálgast auglit þitt, Drottinn, veit mér að skynja í samræmi við orð þitt.

¹⁷⁰Ó að grátbeiðni mín mætti koma fyrir auglit þitt, frelsa mig samkvæmt fyrirheiti þínu.

¹⁷¹Lof um þig skal streyma mér af vörum, því að þú kennir mér lög þín.

¹⁷²Tunga mín skal mæra orð þitt, því að öll boðorð þín eru réttlæti.

¹⁷³Hönd þín veiti mér lið, því að þín fyrirmæli hefi ég útvalið.

¹⁷⁴Ég þrái hjálpræði þitt, Drottinn, og lögmál þitt er unun mín.

¹⁷⁵Lát sál mína lifa, að hún megi lofa þig og dómar þínir veiti mér lið.Ég villist sem týndur sauður, leita þú þjóns þíns, því að þínum boðum hefi ég eigi gleymt.

¹⁷⁶Ég villist sem týndur sauður, leita þú þjóns þíns, því að þínum boðum hefi ég eigi gleymt.