Read Íslenska Biblían, Icelandic Bible Sálmarnir 49 Bible Online

Sálmarnir 49 - Íslenska Biblían, Icelandic Bible bible

Sálmarnir 49

¹Fyrir kvenraddir. Til söngstjórans. Kóraítasálmur.

²Heyrið þetta, allar þjóðir, hlustið á, allir heimsbúar,

³bæði lágir og háir, jafnt ríkir sem fátækir!

⁴Munnur minn talar speki, og ígrundun hjarta míns er hyggindi.

⁵Ég hneigi eyra mitt að spakmæli, ræð gátu mína við gígjuhljóm.

⁶Hví skyldi ég óttast á mæðudögunum, þá er hinir lævísu óvinir mínir umkringja mig með illsku,

⁷þeir sem reiða sig á auðæfi sín og stæra sig af sínu mikla ríkidæmi.

⁸Enginn maður fær keypt bróður sinn lausan né greitt Guði lausnargjald fyrir hann.

⁹Lausnargjaldið fyrir líf þeirra mundi verða of hátt, svo að hann yrði að hætta við það að fullu,

¹⁰ætti hann að halda áfram að lifa ævinlega og líta ekki í gröfina.

¹¹Nei, hann sér, að vitrir menn deyja, að fífl og fáráðlingar farast hver með öðrum og láta öðrum eftir auðæfi sín.

¹²Grafir verða heimkynni þeirra að eilífu, bústaðir þeirra frá kyni til kyns, jafnvel þótt þeir hafi kennt lendur við nafn sitt.

¹³Maðurinn í allri sinni vegsemd stenst ekki, hann verður jafn skepnunum sem farast.

¹⁴Svo fer þeim sem eru þóttafullir, og þeim sem fylgja þeim og hafa þóknun á tali þeirra. [Sela]

¹⁵Þeir stíga niður til Heljar eins og sauðahjörð, dauðinn heldur þeim á beit, og hinir hreinskilnu drottna yfir þeim, þá er morgnar, og mynd þeirra eyðist, Hel verður bústaður þeirra.

¹⁶En mína sál mun Guð endurleysa, því að hann mun hrífa mig úr greipum Heljar. [Sela]

¹⁷Óttast þú ekki, þegar einhver verður ríkur, þegar dýrð húss hans verður mikil,

¹⁸því að hann tekur ekkert af því með sér, þegar hann deyr, auður hans fer ekki niður þangað á eftir honum.

¹⁹Hann telur sig sælan meðan hann lifir: ,,Menn lofa þig, af því að þér farnast vel.``_ Hann verður þó að fara til kynslóðar feðra sinna, sem aldrei að eilífu sjá ljósið. [Psalms 49:21) Maðurinn í vegsemd, en hyggindalaus, verður jafn skepnunum sem farast.]

²⁰_ Hann verður þó að fara til kynslóðar feðra sinna, sem aldrei að eilífu sjá ljósið. [Psalms 49:21) Maðurinn í vegsemd, en hyggindalaus, verður jafn skepnunum sem farast.]