Read Íslenska Biblían, Icelandic Bible Sálmarnir 78 Bible Online

Sálmarnir 78 - Íslenska Biblían, Icelandic Bible bible

Sálmarnir 78

¹Asafs-maskíl. Hlýð þú, lýður minn, á kenning mína, hneigið eyrun að orðum munns míns.

²Ég vil opna munn minn með orðskviði, mæla fram gátur frá fornum tíðum.

³Það sem vér höfum heyrt og skilið og feður vorir sögðu oss,

⁴það viljum vér eigi dylja fyrir niðjum þeirra, er vér segjum seinni kynslóð frá lofstír Drottins og mætti hans og dásemdarverkum og þeim undrum er hann gjörði.

⁵Hann setti reglu í Jakob og skipaði lögmál í Ísrael, sem hann bauð feðrum vorum að kunngjöra sonum þeirra,

⁶til þess að seinni kynslóð mætti skilja það og synir þeir er fæðast mundu, mættu ganga fram og segja sonum sínum frá því,

⁷og setja traust sitt á Guð og eigi gleyma stórvirkjum Guðs, heldur varðveita boðorð hans,

⁸og eigi verða sem feður þeirra, þrjósk og ódæl kynslóð, kynslóð með óstöðugu hjarta og anda sem var Guði ótrúr.

⁹Niðjar Efraíms, herbúnir bogmenn, sneru við á orustudeginum.

¹⁰Þeir héldu eigi sáttmála Guðs og færðust undan að fylgja lögmáli hans.

¹¹Þeir gleymdu stórvirkjum hans og dásemdum hans, er hann hafði látið þá horfa á.

¹²Í augsýn feðra þeirra hafði hann framið furðuverk í Egyptalandi og Sóanhéraði.

¹³Hann klauf hafið og lét þá fara yfir og lét vatnið standa sem vegg.

¹⁴Hann leiddi þá með skýinu um daga og alla nóttina með eldskini.

¹⁵Hann klauf björg í eyðimörkinni og gaf þeim gnóttir að drekka eins og úr stórvötnum,

¹⁶hann lét læki spretta upp úr klettinum og vatnið streyma niður sem fljót.

¹⁷Þó héldu þeir áfram að syndga í gegn honum, að rísa í gegn Hinum hæsta í eyðimörkinni.

¹⁸Þeir freistuðu Guðs í hjörtum sínum, er þeir kröfðust matar þess er þeir girntust

¹⁹og töluðu gegn Guði og sögðu: ,,Skyldi Guð geta búið borð í eyðimörkinni?

²⁰Víst sló hann á klettinn, svo að vatnið vall upp og lækir streymdu, en skyldi hann líka geta gefið brauð eða veitt lýð sínum kjöt?``

²¹Fyrir því reiddist Drottinn, er hann heyrði þetta, eldur bálaði upp gegn Jakob og reiði steig upp gegn Ísrael,

²²af því að þeir trúðu eigi á Guð né treystu hjálp hans.

²³Og hann bauð skýjunum að ofan og opnaði hurðir himinsins,

²⁴lét manna rigna yfir þá til matar og gaf þeim himnakorn;

²⁵englabrauð fengu menn að eta, fæði sendi hann þeim til saðningar.

²⁶Hann lét austanvindinn taka sig upp í himninum og leiddi sunnanvindinn að með mætti sínum.

²⁷Hann lét kjöti rigna yfir þá sem dufti og vængjuðum fuglum sem sjávarsandi,

²⁸og hann lét þá falla niður í búðir sínar, umhverfis bústað sinn.

²⁹Átu þeir og urðu vel saddir, og græðgi þeirra sefaði hann.

³⁰En meðan þeir voru eigi horfnir frá græðgi sinni, meðan fæðan enn var í munni þeirra,

³¹þá steig reiði Guðs upp í gegn þeim. Hann deyddi hina gildustu meðal þeirra og lagði að velli æskumenn Ísraels.

³²Þrátt fyrir allt þetta héldu þeir áfram að syndga og trúðu eigi á dásemdarverk hans.

³³Þá lét hann daga þeirra hverfa í hégóma og ár þeirra enda í skelfingu.

³⁴Þegar hann deyddi þá, leituðu þeir hans, sneru sér og spurðu eftir Guði

³⁵og minntust þess, að Guð var klettur þeirra og Guð hinn hæsti frelsari þeirra.

³⁶Þeir beittu við hann fagurgala með munni sínum og lugu að honum með tungum sínum.

³⁷En hjarta þeirra var eigi stöðugt gagnvart honum, og þeir voru eigi trúir sáttmála hans.

³⁸En hann er miskunnsamur, hann fyrirgefur misgjörðir og tortímir eigi, hann stillir reiði sína hvað eftir annað og hleypir eigi fram allri bræði sinni.

³⁹Hann minntist þess, að þeir voru hold, andgustur, sem líður burt og snýr eigi aftur.

⁴⁰Hversu oft þrjóskuðust þeir við hann í eyðimörkinni, hryggðu hann á öræfunum.

⁴¹Og aftur freistuðu þeir Guðs og móðguðu Hinn heilaga í Ísrael.

⁴²Þeir minntust eigi handar hans, eður dags þess, er hann frelsaði þá frá fjandmönnum þeirra,

⁴³hann sem gjörði tákn sín í Egyptalandi og undur sín í Sóanhéraði.

⁴⁴Hann breytti ám þeirra í blóð og lækjum þeirra, svo að þeir fengu eigi drukkið.

⁴⁵Hann sendi flugur meðal þeirra, er bitu þá, og froska, er eyddu þeim.

⁴⁶Hann gaf engisprettunum afurðir þeirra og jarðvörgunum uppskeru þeirra.

⁴⁷Hann eyddi vínvið þeirra með haglhríð og mórberjatré þeirra með frosti.

⁴⁸Hann ofurseldi haglhríðinni fénað þeirra og eldingunni hjarðir þeirra.

⁴⁹Hann sendi heiftarreiði sína í gegn þeim, æði, bræði og nauðir, sveitir af sendiboðum ógæfunnar.

⁵⁰Hann ruddi braut reiði sinni, þyrmdi eigi sálum þeirra við dauðanum og ofurseldi drepsóttinni líf þeirra.

⁵¹Hann laust alla frumburði í Egyptalandi, frumgróða styrkleikans í tjöldum Kams.

⁵²Hann lét lýð sinn leggja af stað sem sauði og leiddi þá eins og hjörð í eyðimörkinni.

⁵³Hann leiddi þá öruggt, svo að þeir óttuðust eigi, en óvini þeirra huldi hafið.

⁵⁴Hann fór með þá til síns helga héraðs, til fjalllendis þess, er hægri hönd hans hafði aflað.

⁵⁵Hann stökkti þjóðum undan þeim, skipti þeim niður eins og erfðahlut og lét kynkvíslir Ísraels setjast að í tjöldum þeirra.

⁵⁶En þeir freistuðu í þrjósku sinni Guðs hins hæsta og gættu eigi vitnisburða hans.

⁵⁷Þeir viku af leið, rufu trúnað sinn, eins og feður þeirra, brugðust eins og svikull bogi.

⁵⁸Þeir egndu hann til reiði með fórnarhæðum sínum, vöktu vandlæti hans með skurðgoðum sínum.

⁵⁹Guð heyrði það og reiddist og fékk mikla óbeit á Ísrael.

⁶⁰Hann hafnaði bústaðnum í Síló, tjaldi því, er hann hafði reist meðal mannanna,

⁶¹hann ofurseldi hernáminu vegsemd sína og fjandmannshendi prýði sína.

⁶²Hann seldi lýð sinn undir sverðseggjar og reiddist arfleifð sinni.

⁶³Æskumönnum hans eyddi eldurinn og meyjar hans misstu brúðsöngs síns.

⁶⁴Prestar hans féllu fyrir sverðseggjum, og ekkjur hans fengu engan líksöng flutt.

⁶⁵Þá vaknaði Drottinn eins og af svefni, eins og hetja, sem hefir látið sigrast af víni.

⁶⁶Hann barði fjandmenn sína á bakhlutina, lét þá sæta eilífri háðung.

⁶⁷Samt hafnaði hann tjaldi Jósefs og útvaldi eigi kynkvísl Efraíms,

⁶⁸heldur útvaldi hann Júda kynkvísl, Síonfjall, sem hann elskar.

⁶⁹Hann reisti helgidóm sinn sem himinhæðir, grundvallaði hann að eilífu eins og jörðina.

⁷⁰Hann útvaldi þjón sinn Davíð og tók hann frá fjárbyrgjunum.

⁷¹Hann sótti hann frá lambánum til þess að vera hirðir fyrir Jakob, lýð sinn, og fyrir Ísrael, arfleifð sína.Og Davíð var hirðir fyrir þá af heilum hug og leiddi þá með hygginni hendi.

⁷²Og Davíð var hirðir fyrir þá af heilum hug og leiddi þá með hygginni hendi.