Read Íslenska Biblían, Icelandic Bible Orðskviðirnir 1 Bible Online

Orðskviðirnir 1 - Íslenska Biblían, Icelandic Bible bible

Orðskviðirnir 1

¹Orðskviðir Salómons Davíðssonar, Ísraels konungs,

²til þess að menn kynnist visku og aga, læri að skilja skynsamleg orð,

³til þess að menn fái viturlegan aga, réttlæti, réttvísi og ráðvendni,

⁴til þess að þeir veiti hinum óreyndu hyggindi, unglingum þekking og aðgætni, _

⁵hinn vitri hlýðir á og eykur lærdóm sinn, og hinn hyggni nemur hollar lífsreglur _

⁶til þess að menn skilji orðskviði og líkingamál, orð spekinganna og gátur þeirra.

⁷Ótti Drottins er upphaf þekkingar, visku og aga fyrirlíta afglapar einir.

⁸Hlýð þú, son minn, á áminning föður þíns og hafna eigi viðvörun móður þinnar,

⁹því að þær eru yndislegur sveigur á höfði þér og men um háls þinn.

¹⁰Son minn, þegar skálkar ginna þig, þá gegn þeim eigi.

¹¹Þegar þeir segja: ,,Kom með oss! Leggjumst í launsátur til manndrápa, sitjum án saka um saklausan mann,

¹²gleypum þá lifandi eins og Hel _ með húð og hári, eins og þá sem farnir eru til dánarheima.

¹³Alls konar dýra muni munum vér eignast, fylla hús vor rændum fjármunum.

¹⁴Þú skalt taka jafnan hlut með oss, einn sjóð skulum vér allir hafa`` _

¹⁵son minn, þá haf ekki samleið við þá, halt fæti þínum frá stigum þeirra.

¹⁶Því að fætur þeirra eru skjótir til ills og fljótir til að úthella blóði.

¹⁷Því að til einskis þenja menn út netið í augsýn allra fleygra fugla,

¹⁸og slíkir menn sitja um sitt eigið líf, liggja í launsátri fyrir sjálfum sér.

¹⁹Þannig fer öllum þeim, sem fíknir eru í rangfenginn gróða: fíknin verður þeim að fjörlesti.

²⁰Spekin kallar hátt á strætunum, lætur rödd sína gjalla á torgunum.

²¹Hún hrópar á glaummiklum gatnamótum, við borgarhliðin heldur hún tölur sínar:

²²Hversu lengi ætlið þér, fávísir, að elska fávísi og hinir háðgjörnu að hafa yndi af háði og heimskingjarnir að hata þekkingu?

²³Snúist til umvöndunar minnar, sjá, ég læt anda minn streyma yfir yður, kunngjöri yður orð mín.

²⁴En af því að þér færðust undan, þá er ég kallaði, og enginn gaf því gaum, þótt ég rétti út höndina,

²⁵heldur létuð öll mín ráð sem vind um eyrun þjóta og skeyttuð eigi umvöndun minni,

²⁶þá mun ég hlæja í ógæfu yðar, draga dár að, þegar skelfingin dynur yfir yður,

²⁷þegar skelfingin dynur yfir yður eins og þrumuveður og ógæfa yðar nálgast eins og fellibylur, þegar neyð og angist dynja yfir yður.

²⁸Þá munu þeir kalla á mig, en ég mun ekki svara, þeir munu leita mín, en ekki finna mig.

²⁹Vegna þess að þeir hötuðu þekking og aðhylltust ekki ótta Drottins,

³⁰skeyttu ekki ráðum mínum og smáðu alla umvöndun mína,

³¹þá skulu þeir fá að neyta ávaxtar breytni sinnar og mettast af sínum eigin vélræðum.

³²Því að fráhvarf fávísra drepur þá, og uggleysi heimskingjanna tortímir þeim.En sá sem á mig hlýðir, mun búa óhultur, mun vera öruggur og engri óhamingju kvíða.

³³En sá sem á mig hlýðir, mun búa óhultur, mun vera öruggur og engri óhamingju kvíða.