Read Íslenska Biblían, Icelandic Bible Orðskviðirnir 13 Bible Online

Orðskviðirnir 13 - Íslenska Biblían, Icelandic Bible bible

Orðskviðirnir 13

¹Vitur sonur hlýðir umvöndun föður síns, en spottarinn sinnir engum átölum.

²Maðurinn nýtur góðs af ávexti munnsins, en svikarana þyrstir í ofbeldi.

³Sá sem gætir munns síns, varðveitir líf sitt, en glötun er búin þeim, er ginið glennir.

⁴Sál letingjans girnist og fær ekki, en sál hinna iðnu mettast ríkulega.

⁵Réttlátur maður hatar fals, en hinn óguðlegi fremur skömm og svívirðu.

⁶Réttlætið verndar grandvara breytni, en guðleysið steypir syndaranum.

⁷Einn þykist ríkur, en á þó ekkert, annar læst vera fátækur, en á þó mikinn auð.

⁸Auðæfi mannsins eru lausnargjald fyrir líf hans, en hinn fátæki hlýðir ekki á neinar ávítur.

⁹Ljós réttlátra logar skært, en á lampa óguðlegra slokknar.

¹⁰Með hroka vekja menn aðeins þrætur, en hjá ráðþægnum mönnum er viska.

¹¹Skjótfenginn auður minnkar, en sá sem safnar smátt og smátt, verður ríkur.

¹²Langdregin eftirvænting gjörir hjartað sjúkt, en uppfyllt ósk er lífstré.

¹³Sá sem fyrirlítur áminningarorð, býr sér glötun, en sá sem óttast boðorðið, hlýtur umbun.

¹⁴Kenning hins vitra er lífslind til þess að forðast snöru dauðans.

¹⁵Góðir vitsmunir veita hylli, en vegur svikaranna leiðir í glötun.

¹⁶Kænn maður gjörir allt með skynsemd, en heimskinginn breiðir út vitleysu.

¹⁷Óguðlegur sendiboði steypir í ógæfu, en trúr sendimaður er meinabót.

¹⁸Fátækt og smán hlýtur sá, er lætur áminning sem vind um eyrun þjóta, en sá sem tekur umvöndun, verður heiðraður.

¹⁹Uppfyllt ósk er sálunni sæt, en að forðast illt er heimskingjunum andstyggð.

²⁰Haf umgengni við vitra menn, þá verður þú vitur, en illa fer þeim, sem leggur lag sitt við heimskingja.

²¹Óhamingjan eltir syndarana, en gæfan nær hinum réttlátu.

²²Góður maður lætur eftir sig arf handa barnabörnunum, en eigur syndarans eru geymdar hinum réttláta.

²³Nýbrotið land fátæklinganna gefur mikla fæðu, en mörgum er burtu kippt fyrir ranglæti sitt.

²⁴Sá sem sparar vöndinn, hatar son sinn, en sá sem elskar hann, agar hann snemma.Hinn réttláti etur nægju sína, en kviður óguðlegra líður skort.

²⁵Hinn réttláti etur nægju sína, en kviður óguðlegra líður skort.