Read Íslenska Biblían, Icelandic Bible Jeremía 23 Bible Online

Jeremía 23 - Íslenska Biblían, Icelandic Bible bible

Jeremía 23

¹Vei hirðunum, sem eyða og tvístra gæsluhjörð minni! segir Drottinn.

²Fyrir því segir Drottinn, Ísraels Guð, svo um hirðana, sem gæta þjóðar minnar: Þér hafið tvístrað sauðum mínum og sundrað þeim og ekki litið eftir þeim. Sjá, ég skal vitja vonskuverka yðar á yður _ segir Drottinn.

³En ég vil sjálfur safna leifum hjarðar minnar saman úr öllum löndum, þangað sem ég hefi rekið þá, og leiða þá aftur í haglendi þeirra, og þeir skulu frjóvgast og þeim fjölga.

⁴Og ég vil setja hirða yfir þá, og þeir skulu gæta þeirra, og þeir skulu eigi framar hræðast né skelfast og einskis þeirra skal saknað verða _ segir Drottinn.

⁵Sjá, þeir dagar munu koma _ segir Drottinn _ að ég mun uppvekja fyrir Davíð réttan kvist, er ríkja skal sem konungur og breyta viturlega og iðka rétt og réttlæti í landinu.

⁶Á hans dögum mun Júda hólpinn verða og Ísrael búa óhultur, og þetta mun verða nafn hans, það er menn nefna hann með: ,,Drottinn er vort réttlæti!``

⁷Sjá, fyrir því munu þeir dagar koma _ segir Drottinn _ að menn munu eigi framar segja: ,,Svo sannarlega sem Drottinn lifir, sá er leiddi Ísraelsmenn út af Egyptalandi!``

⁸heldur: ,,Svo sannarlega sem Drottinn lifir, sá er leiddi og flutti heim niðja Ísraels húss úr landinu norður frá og úr öllum þeim löndum, þangað sem ég hafði rekið þá, svo að þeir mættu búa í landi sínu!``

⁹Um spámennina: Hjartað í brjósti mér er sundurmarið, öll bein mín skjálfa. Ég er eins og drukkinn maður, eins og maður sem vínið hefir bugað, vegna Drottins og vegna hans heilögu orða.

¹⁰Landið er fullt af hórkörlum, já, vegna bölvunarinnar syrgir landið, og beitilöndin í öræfunum eru skrælnuð. Þeir hlaupa á eftir vonsku og styrkur þeirra er ósannsögli.

¹¹Bæði spámenn og prestar eru guðlausir, jafnvel í húsi mínu hefi ég rekið mig á vonsku þeirra _ segir Drottinn.

¹²Fyrir því mun vegur þeirra verða þeim eins og sleipir staðir í myrkri. Þeim skal verða hrundið, svo að þeir detti á honum, því að ég leiði óhamingju yfir þá árið sem þeim verður refsað _ segir Drottinn.

¹³Hjá spámönnum Samaríu sá ég hneykslanlegt athæfi: Þeir spáðu í nafni Baals og leiddu lýð minn Ísrael afvega.

¹⁴En hjá spámönnum Jerúsalem sá ég hryllilegt athæfi: Þeir drýgja hór og fara með lygar og veita illgjörðarmönnum liðveislu, svo að enginn þeirra snýr sér frá illsku sinni. Þeir eru allir orðnir mér eins og Sódóma og íbúar hennar eins og Gómorra.

¹⁵Fyrir því segir Drottinn allsherjar svo um spámennina: Sjá, ég vil gefa þeim malurt að eta og eiturvatn að drekka, því að frá spámönnum Jerúsalem hefir guðleysi breiðst út um allt landið.

¹⁶Svo segir Drottinn allsherjar: Hlýðið ekki á orð spámannanna, sem spá yður; þeir draga yður á tálar. Þeir boða vitranir, sem þeir sjálfir hafa spunnið upp, en ekki fengið frá Drottni.

¹⁷Sífelldlega segja þeir við þá, er hafa hafnað orði Drottins: ,,Yður mun heill hlotnast!`` Og við alla sem fara eftir þverúð hjarta síns, segja þeir: ,,Engin ógæfa mun yfir yður koma!``

¹⁸Já, hver stendur í ráði Drottins? Hver sér og heyrir orð hans? Hver gefur gaum að orðum mínum og kunngjörir þau?

¹⁹Sjá, stormur Drottins brýst fram _ reiði og hvirfilbylur _ hann steypist yfir höfuð hinna óguðlegu.

²⁰Reiði Drottins léttir ekki fyrr en hann hefir framkvæmt og leitt til lykta fyrirætlanir hjarta síns. Síðar meir munuð þér skilja það greinilega.

²¹Ég hefi ekki sent spámennina, og þó hlupu þeir. Ég hefi eigi talað til þeirra, og þó spáðu þeir.

²²Hefðu þeir staðið í mínu ráði, þá mundu þeir kunngjöra þjóð minni mín orð og snúa þeim frá þeirra vonda vegi og frá þeirra vondu verkum.

²³Er ég þá aðeins Guð í nánd _ segir Drottinn _ og ekki Guð í fjarlægð?

²⁴Getur nokkur falið sig í fylgsnum, svo að ég sjái hann ekki? _ segir Drottinn. Uppfylli ég ekki himin og jörð? _ segir Drottinn.

²⁵Ég heyri hvað spámennirnir segja, þeir sem boða lygar í mínu nafni. Þeir segja: ,,Mig dreymdi, mig dreymdi!``

²⁶Hversu lengi á þetta svo að ganga? Ætla spámennirnir, þeir er boða lygar og flytja tál, er þeir sjálfir hafa upp spunnið _

²⁷hvort hyggjast þeir að koma þjóð minni til að gleyma nafni mínu, með draumum sínum, er þeir segja hver öðrum, eins og feður þeirra gleymdu nafni mínu vegna Baals?

²⁸Sá spámaður, sem dreymir draum, segi drauminn, og sá, sem hefir mitt orð, flytji hann mitt orð í sannleika. Hvað er sameiginlegt hálmstrái og korni? _ segir Drottinn.

²⁹Er ekki orð mitt eins og eldur _ segir Drottinn _ og eins og hamar, sem sundurmolar klettana?

³⁰Sjá, þess vegna skal ég finna spámennina _ segir Drottinn _ sem stela orðum mínum hver frá öðrum.

³¹Ég skal finna spámennina _ segir Drottinn _ sem taka til sinnar eigin tungu til þess að umla guðmæli.

³²Ég skal finna spámennina, sem kunngjöra lygadrauma _ segir Drottinn _ og segja frá þeim og leiða þjóð mína afvega með lygum sínum og gorti, og þó hefi ég ekki sent þá og ekkert umboð gefið þeim, og þeir gjöra þessari þjóð alls ekkert gagn _ segir Drottinn.

³³Þegar þessi lýður spyr þig, eða einhver spámaðurinn eða einhver presturinn, og segir: ,,Hver er byrði Drottins?`` þá skalt þú segja við þá: Þér eruð byrðin, og ég mun varpa yður af mér _ segir Drottinn.

³⁴En sá spámaður og sá prestur og sá lýður, sem talar um ,,byrði Drottins`` _ slíks manns vil ég vitja og húss hans.

³⁵Svo skuluð þér segja hver við annan og einn við annan: ,,Hverju hefir Drottinn svarað?`` eða ,,Hvað hefir Drottinn sagt?``

³⁶En ,,byrði Drottins`` skuluð þér ekki framar nefna, því að hverjum manni munu þau orð hans verða ,,byrði``, þar sem þér hafið rangfært orð hins lifanda Guðs, Drottins allsherjar, vors Guðs.

³⁷Svo skulu menn segja við spámanninn: ,,Hverju hefir Drottinn svarað þér?`` eða ,,Hvað hefir Drottinn sagt?``

³⁸En ef þér talið um ,,byrði`` Drottins _ þá segir Drottinn svo: Af því að þér viðhafið þetta orð ,,byrði Drottins``, þótt ég gjörði yður þá orðsending: Þér skuluð ekki tala um ,,byrði Drottins`` _

³⁹sjá, fyrir því vil ég hefja yður upp og varpa yður og borginni, sem ég gaf yður og feðrum yðar, burt frá mínu augliti.Og ég legg á yður eilífa smán og eilífa skömm, sem aldrei mun gleymast.

⁴⁰Og ég legg á yður eilífa smán og eilífa skömm, sem aldrei mun gleymast.