Read Íslenska Biblían, Icelandic Bible Lúkasarguðspjall 20 Bible Online

Lúkasarguðspjall 20 - Íslenska Biblían, Icelandic Bible bible

Lúkasarguðspjall 20

¹Svo bar við einn dag, er hann var að kenna lýðnum í helgidóminum og flutti fagnaðarerindið, að æðstu prestarnir og fræðimennirnir ásamt öldungunum gengu til hans

²og sögðu: ,,Seg þú oss, með hvaða valdi gjörir þú þetta? Hver hefur gefið þér þetta vald?``

³Hann svaraði þeim: ,Ég vil og leggja spurningu fyrir yður. Segið mér:

⁴Var skírn Jóhannesar frá himni eða frá mönnum?``

⁵Þeir ráðguðust hver við annan um þetta og sögðu: ,,Ef vér svörum: Frá himni, spyr hann: Hví trúðuð þér honum þá ekki?

⁶Ef vér svörum: Frá mönnum, mun allur lýðurinn grýta oss, því að hann er sannfærður um, að Jóhannes sé spámaður.``

⁷Þeir kváðust því ekki vita, hvaðan hún væri.

⁸Jesús sagði við þá: ,Ég segi yður þá ekki heldur, með hvaða valdi ég gjöri þetta.``

⁹Og hann tók að segja lýðnum dæmisögu þessa: ,Maður nokkur plantaði víngarð og seldi hann vínyrkjum á leigu, fór síðan úr landi til langdvala.

¹⁰Á settum tíma sendi hann þjón til vínyrkjanna, að þeir fengju honum hlut af ávexti víngarðsins, en vínyrkjarnir börðu hann og sendu burt tómhentan.

¹¹Aftur sendi hann annan þjón. Þeir börðu hann einnig og svívirtu og sendu burt tómhentan.

¹²Og enn sendi hann hinn þriðja, en þeir veittu honum einnig áverka og köstuðu honum út.

¹³Þá sagði eigandi víngarðsins: ,Hvað á ég að gjöra? Ég sendi son minn elskaðan. Má vera, þeir virði hann.`

¹⁴En er vínyrkjarnir sáu hann, báru þeir saman ráð sín og sögðu: ,Þetta er erfinginn. Drepum hann, þá fáum vér arfinn.`

¹⁵Og þeir köstuðu honum út fyrir víngarðinn og drápu hann. Hvað mun nú eigandi víngarðsins gjöra við þá?

¹⁶Hann mun koma, tortíma vínyrkjum þessum og fá öðrum víngarðinn.`` Þegar þeir heyrðu þetta, sögðu þeir: ,Verði það aldrei.``

¹⁷Jesús horfði á þá og mælti: ,Hvað merkir þá ritning þessi: Sá steinn, sem smiðirnir höfnuðu, er orðinn hyrningarsteinn?

¹⁸Hver sem fellur á þennan stein, mun sundur molast, og þann sem hann fellur á, mun hann sundur merja.``

¹⁹Fræðimennirnir og æðstu prestarnir vildu leggja hendur á hann á sömu stundu, en óttuðust lýðinn. Þeir skildu, að hann átti við þá með dæmisögu þessari.

²⁰Þeir höfðu gætur á honum og sendu njósnarmenn, er létust vera einlægir. Þeir áttu að hafa á orðum hans, svo að þeir mættu framselja hann í hendur og á vald landstjórans.

²¹Þeir spurðu hann: ,,Meistari, vér vitum, að þú talar og kennir rétt og gjörir þér engan mannamun, heldur kennir Guðs veg í sannleika.

²²Leyfist oss að gjalda keisaranum skatt eða ekki?``

²³En hann merkti flærð þeirra og sagði við þá:

²⁴,Sýnið mér denar. Hvers mynd og yfirskrift er á honum?`` Þeir sögðu: ,Keisarans.``

²⁵En hann sagði við þá: ,Gjaldið þá keisaranum það sem keisarans er og Guði það sem Guðs er.``

²⁶Og þeir gátu ekki haft neitt á orðum hans í viðurvist lýðsins, en undruðust svar hans og þögðu.

²⁷Þá komu nokkrir saddúkear, en þeir neita því, að upprisa sé til, og sögðu við hann:

²⁸,,Meistari, Móse segir oss í ritningunum, að deyi maður kvæntur, en barnlaus, skuli bróðir hans ganga að eiga ekkjuna og vekja honum niðja.

²⁹Nú voru sjö bræður. Sá fyrsti tók sér konu og dó barnlaus.

³⁰Gekk þá annar bróðirinn

³¹og síðan hinn þriðji að eiga hana og eins allir sjö, og létu þeir engin börn eftir sig, er þeir dóu.

³²Síðast dó og konan.

³³Kona hvers þeirra verður hún í upprisunni? Allir sjö höfðu þeir átt hana.``

³⁴Jesús svaraði þeim: ,Börn þessarar aldar kvænast og giftast,

³⁵en þeir sem verðir þykja að fá hlutdeild í komandi veröld og upprisunni frá dauðum, kvænast hvorki né giftast.

³⁶Þeir geta ekki heldur dáið framar, þeir eru englum jafnir og börn Guðs, enda börn upprisunnar.

³⁷En að dauðir rísi upp, það hefur jafnvel Móse sýnt í sögunni um þyrnirunninn, er hann kallar ,Drottin Guð Abrahams, Guð Ísaks og Guð Jakobs.`

³⁸Ekki er hann Guð dauðra, heldur lifenda, því að honum lifa allir.``

³⁹Þá sögðu nokkrir fræðimannanna: ,,Vel mælt, meistari.``

⁴⁰En þeir þorðu ekki framar að spyrja hann neins.

⁴¹Hann sagði við þá: ,,Hvernig geta menn sagt, að Kristur sé sonur Davíðs?

⁴²Davíð segir sjálfur í sálmunum: Drottinn sagði við minn drottin: Set þig mér til hægri handar,

⁴³þangað til ég gjöri óvini þína að fótskör þinni.

⁴⁴Davíð kallar hann drottin, hvernig getur hann þá verið sonur hans?``

⁴⁵Í áheyrn alls lýðsins sagði hann við lærisveina sína:

⁴⁶,,Varist fræðimennina, sem fýsir að ganga í síðskikkjum og er ljúft að láta heilsa sér á torgum, vilja skipa æðsta bekk í samkundum og hefðarsæti í veislum.Þeir eta upp heimili ekkna og flytja langar bænir að yfirskini. Þeir munu fá því þyngri dóm.``

⁴⁷Þeir eta upp heimili ekkna og flytja langar bænir að yfirskini. Þeir munu fá því þyngri dóm.``