Read Íslenska Biblían, Icelandic Bible Jóhannesarguðspjall 12 Bible Online

Jóhannesarguðspjall 12 - Íslenska Biblían, Icelandic Bible bible

Jóhannesarguðspjall 12

¹Sex dögum fyrir páska kom Jesús til Betaníu, þar sem Lasarus var, sá er hann vakti frá dauðum.

²Þar var honum búinn kvöldverður, og Marta gekk um beina, en Lasarus var einn þeirra, sem að borði sátu með honum.

³Þá tók María pund af ómenguðum, dýrum nardussmyrslum og smurði fætur Jesú og þerraði með hári sínu fætur hans. En húsið fylltist ilmi smyrslanna.

⁴Segir þá Júdas Ískaríot, einn lærisveina hans, sá er mundi svíkja hann:

⁵,,Hví voru þessi smyrsl ekki seld fyrir þrjú hundruð denara og gefin fátækum?``

⁶Ekki sagði hann þetta af því, að hann léti sér annt um fátæka, heldur af því, að hann var þjófur. Hann hafði pyngjuna og tók það, sem í hana var látið.

⁷Þá sagði Jesús: ,Lát hana í friði. Hún hefur geymt þetta til greftrunardags míns.

⁸Fátæka hafið þér ætíð hjá yður, en mig hafið þér ekki ávallt.``

⁹Nú komst allur fjöldi Gyðinga að því, að Jesús væri þarna, og þeir komu þangað, ekki aðeins hans vegna, heldur og til að sjá Lasarus, sem hann hafði vakið frá dauðum.

¹⁰Þá réðu æðstu prestarnir af að taka einnig Lasarus af lífi,

¹¹því vegna hans sneru margir Gyðingar baki við þeim og fóru að trúa á Jesú.

¹²Sá mikli mannfjöldi, sem kominn var til hátíðarinnar, frétti degi síðar, að Jesús væri að koma til Jerúsalem.

¹³Þeir tóku þá pálmagreinar, fóru út á móti honum og hrópuðu: ,,Hósanna! Blessaður sé sá, sem kemur, í nafni Drottins, konungur Ísraels!``

¹⁴Jesús fann ungan asna og settist á bak honum, eins og skrifað er:

¹⁵Óttast ekki, dóttir Síon. Sjá, konungur þinn kemur, ríðandi á ösnufola.

¹⁶Lærisveinar hans skildu þetta ekki í fyrstu, en þegar Jesús var dýrlegur orðinn, minntust þeir þess, að þetta var ritað um hann og að þeir höfðu gjört þetta fyrir hann.

¹⁷Nú vitnaði fólkið, sem með honum var, þegar hann kallaði Lasarus út úr gröfinni og vakti hann frá dauðum.

¹⁸Vegna þess fór einnig mannfjöldinn á móti honum, því menn höfðu heyrt, að hann hefði gjört þetta tákn.

¹⁹Því sögðu farísear sín á milli: ,,Þér sjáið, að þér ráðið ekki við neitt. Allur heimurinn eltir hann.``

²⁰Grikkir nokkrir voru meðal þeirra, sem fóru upp eftir til að biðjast fyrir á hátíðinni.

²¹Þeir komu til Filippusar frá Betsaídu í Galíleu, báðu hann og sögðu: ,,Herra, oss langar að sjá Jesú.``

²²Filippus kemur og segir það Andrési. Andrés og Filippus fara og segja Jesú.

²³Jesús svaraði þeim: ,Stundin er komin, að Mannssonurinn verði gjörður dýrlegur.

²⁴Sannlega, sannlega segi ég yður: Ef hveitikornið fellur ekki í jörðina og deyr, verður það áfram eitt. En ef það deyr, ber það mikinn ávöxt.

²⁵Sá sem elskar líf sitt, glatar því, en sá sem hatar líf sitt í þessum heimi, mun varðveita það til eilífs lífs.

²⁶Sá sem þjónar mér, fylgi mér eftir, og hvar sem ég er, þar mun og þjónn minn vera. Þann sem þjónar mér, mun faðirinn heiðra.

²⁷Nú er sál mín skelfd, og hvað á ég að segja? Faðir, frelsa mig frá þessari stundu? Nei, til þessa er ég kominn að þessari stundu:

²⁸Faðir, gjör nafn þitt dýrlegt!`` Þá kom rödd af himni: ,Ég hef gjört það dýrlegt og mun enn gjöra það dýrlegt.``

²⁹Mannfjöldinn, sem hjá stóð og hlýddi á, sagði, að þruma hefði riðið yfir. En aðrir sögðu: ,,Engill var að tala við hann.``

³⁰Jesús svaraði þeim: ,Þessi rödd kom ekki mín vegna, heldur yðar vegna.

³¹Nú gengur dómur yfir þennan heim. Nú skal höfðingja þessa heims út kastað.

³²Og þegar ég verð hafinn upp frá jörðu, mun ég draga alla til mín.``

³³Þetta sagði hann til að gefa til kynna, með hvaða hætti hann átti að deyja.

³⁴Mannfjöldinn svaraði honum: ,,Lögmálið segir oss, að Kristur muni verða til eilífðar. Hvernig getur þú sagt, að Mannssonurinn eigi að verða upp hafinn? Hver er þessi Mannssonur?``

³⁵Þá sagði Jesús við þá: ,Skamma stund er ljósið enn á meðal yðar. Gangið, meðan þér hafið ljósið, svo að myrkrið hremmi yður ekki. Sá sem gengur í myrkri, veit ekki, hvert hann fer.

³⁶Trúið á ljósið, meðan þér hafið ljósið, svo að þér verðið börn ljóssins.`` Þetta mælti Jesús og fór burt og duldist þeim.

³⁷Þótt hann hefði gjört svo mörg tákn fyrir augum þeirra, trúðu þeir ekki á hann,

³⁸svo að rættist orð Jesaja spámanns, er hann mælti: Drottinn, hver trúði boðun vorri, og hverjum varð armur Drottins opinber?

³⁹Þess vegna gátu þeir ekki trúað, enda segir Jesaja á öðrum stað:

⁴⁰Hann hefur blindað augu þeirra og forhert hjarta þeirra, að þeir sjái ekki með augunum né skilji með hjartanu og snúi sér og ég lækni þá.

⁴¹Jesaja sagði þetta af því að hann sá dýrð hans og talaði um hann.

⁴²Samt trúðu margir á hann, jafnvel höfðingjar, en gengust ekki við því vegna faríseanna, svo að þeir yrðu ekki samkundurækir.

⁴³Þeir kusu heldur heiður manna en heiður frá Guði.

⁴⁴En Jesús hrópaði: ,Sá sem trúir á mig, trúir ekki á mig, heldur þann sem sendi mig,

⁴⁵og sá sem sér mig, sér þann er sendi mig.

⁴⁶Ég er ljós í heiminn komið, svo að enginn, sem á mig trúir, sé áfram í myrkri.

⁴⁷Ef nokkur heyrir orð mín og gætir þeirra ekki, þá dæmi ég hann ekki. Ég er ekki kominn til að dæma heiminn, heldur til að frelsa heiminn.

⁴⁸Sá sem hafnar mér og tekur ekki við orðum mínum, hefur sinn dómara: Orðið, sem ég hef talað, verður dómari hans á efsta degi.

⁴⁹Því ég hef ekki talað af sjálfum mér, heldur hefur faðirinn, sem sendi mig, boðið mér, hvað ég skuli segja og hvað ég skuli tala.Og ég veit, að boðorð hans er eilíft líf. Það sem ég tala, það tala ég því eins og faðirinn hefur sagt mér.``

⁵⁰Og ég veit, að boðorð hans er eilíft líf. Það sem ég tala, það tala ég því eins og faðirinn hefur sagt mér.``