Read Íslenska Biblían, Icelandic Bible Fyrra Korintubréf 11 Bible Online

Fyrra Korintubréf 11 - Íslenska Biblían, Icelandic Bible bible

Fyrra Korintubréf 11

¹Verið eftirbreytendur mínir eins og ég er eftirbreytandi Krists.

²Ég hrósa yður fyrir það, að þér í öllu minnist mín og haldið fast við kenningarnar, eins og ég flutti yður þær.

³En ég vil, að þér vitið, að Kristur er höfuð sérhvers manns, maðurinn er höfuð konunnar og Guð höfuð Krists.

⁴Sérhver sá maður, sem biðst fyrir eða flytur spádóma Guðs og hefur á höfðinu, hann óvirðir höfuð sitt.

⁵En sérhver kona, sem biðst fyrir eða flytur spádóma Guðs berhöfðuð, óvirðir höfuð sitt. Það er hið sama sem hún hefði látið krúnuraka sig.

⁶Ef konan því vill ekki hylja höfuð sitt, þá láti hún klippa sig. En ef það er óvirðing fyrir konuna að láta klippa eða raka hár sitt, þá hafi hún á höfðinu.

⁷Karlmaður á ekki að hylja höfuð sitt, því að hann er ímynd og vegsemd Guðs, en konan er vegsemd mannsins.

⁸Því ekki er maðurinn af konunni kominn, heldur konan af manninum,

⁹og ekki var heldur maðurinn skapaður vegna konunnar, heldur konan vegna mannsins.

¹⁰Þess vegna á konan vegna englanna að bera tákn um yfirráð mannsins á höfði sér.

¹¹Þó er hvorki konan óháð manninum né maðurinn konunni í samfélaginu við Drottin,

¹²því að eins og konan er komin af manninum, svo er og maðurinn fæddur af konunni, en allt er frá Guði.

¹³Dæmið sjálfir: Sæmir það konu að biðja til Guðs berhöfðuð?

¹⁴Kennir ekki sjálf náttúran yður, að ef karlmaður ber sítt hár, þá er það honum vansæmd,

¹⁵en ef kona ber sítt hár, þá er það henni sæmd? Því að síða hárið er gefið henni í höfuðblæju stað.

¹⁶En ætli nú einhver sér að gjöra þetta að kappsmáli, þá viti sá, að annað er ekki venja vor eða safnaða Guðs.

¹⁷En um leið og ég áminni um þetta, get ég ekki hrósað yður fyrir samkomur yðar, sem eru fremur til ills en góðs.

¹⁸Í fyrsta lagi heyri ég, að flokkadráttur eigi sér stað á meðal yðar, er þér komið saman á safnaðarsamkomum, og því trúi ég að nokkru leyti.

¹⁹Víst verður að vera flokkaskipting á meðal yðar, til þess að þeir yðar þekkist úr, sem hæfir eru.

²⁰Þegar þér komið saman er það ekki til þess að neyta máltíðar Drottins,

²¹því að við borðhaldið hrifsar hver sína máltíð, svo einn er hungraður, en annar drekkur sig ölvaðan.

²²Hafið þér þá ekki hús til að eta og drekka í? Eða fyrirlítið þér söfnuð Guðs og gjörið þeim kinnroða, sem ekkert eiga? Hvað á ég að segja við yður? Á ég að hæla yður fyrir þetta? Nei, ég hæli yður ekki.

²³Því að ég hef meðtekið frá Drottni það, sem ég hef kennt yður: Nóttina, sem Drottinn Jesús var svikinn, tók hann brauð,

²⁴gjörði þakkir, braut það og sagði: ,Þetta er minn líkami, sem er fyrir yður. Gjörið þetta í mína minningu.``

²⁵Sömuleiðis tók hann og bikarinn eftir kvöldmáltíðina og sagði: ,Þessi bikar er hinn nýi sáttmáli í mínu blóði. Gjörið þetta, svo oft sem þér drekkið, í mína minningu.``

²⁶Svo oft sem þér etið þetta brauð og drekkið af bikarnum, boðið þér dauða Drottins, þangað til hann kemur.

²⁷Hver sem etur brauðið eða drekkur bikar Drottins óverðuglega, verður þess vegna sekur við líkama og blóð Drottins.

²⁸Hver maður prófi sjálfan sig og eti síðan af brauðinu og drekki af bikarnum.

²⁹Því að sá sem etur og drekkur án þess að dæma rétt um líkamann, hann etur og drekkur sjálfum sér til dóms.

³⁰Fyrir því eru svo margir sjúkir og krankir á meðal yðar, og allmargir deyja.

³¹Ef vér dæmdum um sjálfa oss, yrðum vér ekki dæmdir.

³²En fyrst Drottinn dæmir oss, þá er hann að aga oss til þess að vér verðum ekki dæmdir sekir ásamt heiminum.

³³Fyrir því skuluð þér bíða hver eftir öðrum, bræður mínir, þegar þér komið saman til að matast.Ef nokkur er hungraður, þá eti hann heima, til þess að samkomur yðar verði yður ekki til dóms. Annað mun ég segja til um, þegar ég kem.

³⁴Ef nokkur er hungraður, þá eti hann heima, til þess að samkomur yðar verði yður ekki til dóms. Annað mun ég segja til um, þegar ég kem.