Read Íslenska Biblían, Icelandic Bible Hebreabréfið 10 Bible Online

Hebreabréfið 10 - Íslenska Biblían, Icelandic Bible bible

Hebreabréfið 10

¹Lögmálið geymir aðeins skugga hins góða, sem er í vændum, ekki skýra mynd þess. Ár eftir ár eru bornar fram sömu fórnir, sem geta aldrei gjört þá fullkomna til frambúðar, sem ganga fram fyrir Guð.

²Annars hefðu þeir hætt að bera þær fram. Dýrkendurnir hefðu þá ekki framar verið sér meðvitandi um synd, ef þeir hefðu í eitt skipti fyrir öll orðið hreinir.

³En með þessum fórnum er minnt á syndirnar ár hvert.

⁴Því að blóð nauta og hafra getur með engu móti numið burt syndir.

⁵Því er það, að Kristur segir, þegar hann kemur í heiminn: Fórn og gjafir hefur þú eigi viljað, en líkama hefur þú búið mér.

⁶Brennifórnir og syndafórnir geðjuðust þér ekki.

⁷Þá sagði ég: ,,Sjá, ég er kominn _ í bókinni er það ritað um mig _ ég er kominn til að gjöra þinn vilja, Guð minn!``

⁸Fyrst segir hann: ,,Fórnir og gjafir og brennifórnir og syndafórnir hefur þú eigi viljað, og eigi geðjaðist þér að þeim.`` En það eru einmitt þær, sem fram eru bornar samkvæmt lögmálinu.

⁹Síðan segir hann: ,,Sjá, ég er kominn til að gjöra vilja þinn.`` Hann tekur burt hið fyrra til þess að staðfesta hið síðara.

¹⁰Og samkvæmt þessum vilja erum vér helgaðir með því, að líkama Jesú Krists var fórnað í eitt skipti fyrir öll.

¹¹Og svo er því farið um hvern prest, að hann er dag hvern bundinn við helgiþjónustu sína og ber fram margsinnis hinar sömu fórnir, þær sem þó geta aldrei afmáð syndir.

¹²En Jesús bar fram eina fórn fyrir syndirnar og settist um aldur við hægri hönd Guðs

¹³og bíður þess síðan, að óvinir hans verði gjörðir að fótskör hans.

¹⁴Því að með einni fórn hefur hann um aldur fullkomnað þá, er helgaðir verða.

¹⁵Og einnig heilagur andi vitnar fyrir oss. Fyrst segir hann:

¹⁶Þetta er sáttmálinn, er ég mun gjöra við þá eftir þá daga, segir Drottinn. Lög mín vil ég leggja í hjörtu þeirra, og í hugskot þeirra vil ég rita þau.

¹⁷Síðan segir hann: Ég mun aldrei framar minnast synda þeirra eða lögmálsbrota.

¹⁸En þar sem syndirnar eru fyrirgefnar, þar þarf ekki framar fórn fyrir synd.

¹⁹Vér megum nú, bræður, fyrir Jesú blóð með djörfung ganga inn í hið heilaga,

²⁰þangað sem hann vígði oss veginn, nýjan veg og lifandi inn í gegnum fortjaldið, það er að segja líkama sinn.

²¹Vér höfum mikinn prest yfir húsi Guðs.

²²Látum oss því ganga fram fyrir Guð með einlægum hjörtum, í öruggu trúartrausti, með hjörtum, sem hreinsuð hafa verið og eru laus við meðvitund um synd, og með líkömum, sem laugaðir hafa verið í hreinu vatni.

²³Höldum fast við játningu vonar vorrar án þess að hvika, því að trúr er sá, sem fyrirheitið hefur gefið.

²⁴Gefum gætur hver að öðrum og hvetjum hver annan til kærleika og góðra verka.

²⁵Vanrækið ekki safnaðarsamkomur yðar eins og sumra er siður, heldur uppörvið hver annan, og það því fremur sem þér sjáið að dagurinn færist nær.

²⁶Því að ef vér syndgum af ásettu ráði, eftir að vér höfum öðlast þekkingu sannleikans, þá er úr því enga fórn að fá fyrir syndirnar,

²⁷heldur er það óttaleg bið eftir dómi og grimmilegur eldur, sem eyða mun andstæðingum Guðs.

²⁸Sá, er að engu hefur lögmál Móse, verður vægðarlaust líflátinn, ef tveir eða þrír vottar bera.

²⁹Hve miklu þyngri hegning ætlið þér þá ekki að sá muni vera talinn verðskulda, er fótum treður son Guðs og vanhelgar blóð sáttmálans, er hann var helgaður í, og smánar anda náðarinnar?

³⁰Vér þekkjum þann, er sagt hefur: ,,Mín er hefndin, ég mun endurgjalda.`` Og á öðrum stað: ,,Drottinn mun dæma lýð sinn.``

³¹Óttalegt er að falla í hendur lifanda Guðs.

³²Minnist fyrri daga, er þér höfðuð tekið á móti ljósinu, hvernig þér urðuð að þola mikla raun þjáninga.

³³Það var ýmist, að þér sjálfir, smánaðir og aðþrengdir, voruð hafðir að augnagamni, eða þá hitt, að þér tókuð þátt í kjörum þeirra, er áttu slíku að sæta.

³⁴Þér þjáðust með bandingjum, og tókuð því með gleði, er þér voruð rændir eignum yðar, því að þér vissuð, að þér áttuð sjálfir betri eign og varanlega.

³⁵Varpið því eigi frá yður djörfung yðar. Hún mun hljóta mikla umbun.

³⁶Þolgæðis hafið þér þörf, til þess að þér gjörið Guðs vilja og öðlist fyrirheitið.

³⁷Því að: Innan harla skamms tíma mun sá koma, sem koma á, og ekki dvelst honum.

³⁸Minn réttláti mun lifa fyrir trúna, en skjóti hann sér undan, þá hefur sála mín ekki velþóknun á honum.En vér skjótum oss ekki undan og glötumst, heldur trúum vér og frelsumst.

³⁹En vér skjótum oss ekki undan og glötumst, heldur trúum vér og frelsumst.