Read Kitab Sutji, 1981 AYUB 12 Bible Online

AYUB 12 - Kitab Sutji, 1981 bible

AYUB 12

¹Ayub tumuli mangsuli, pangucape:

²“Lah iya kowe iku kang jeneng manungsa, manawa kowe padha mati, kawicaksanan iya mati bebarengan karo kowe.

³Aku iya duwe pikiran kaya kowe, aku ora kalah karo kowe; sapa kang durung tau nyumurupi kang kaya mangkono iku?

⁴Aku iki dadi pepoyokane pepadhaku, aku kang manawa sesambat marang Gusti Allah banjur disembadani, wong kang utama lan mursid dadi pepoyokan.

⁵Saka panemune wong kang tentrem uripe, wong kang sangsara iku pantese dicacad, iku rinasa kaya gebug tumrap wong kang sikile kajengklok.

⁶Tarube wong kang ngrusak padha tentrem sarta wong kang memungu dukaning Allah padha ngalami katentreman, samono uga para wong kang arep nggegem Gusti Allah ana ing tangane.

⁷Nanging takona ta marang kewan, iku mesthi padha mangretekake kowe, sarta takona ta marang manuk ing awang-awang, mesthi kowe disumurupake,

⁸utawa tutura marang bumi, iku mesthi bakal aweh piwulang marang kowe, dalasan iwak ing sagara bakal carita marang kowe.

⁹Panunggalane iku kabeh sapa kang ora sumurup, manawa astane Gusti Allah kang nindakake iku;

¹⁰manawa nyawane kabeh kang kumelip lan napase saben manungsa iku dumunung ana ing astane?

¹¹Kuping apa ora nguji tembung-tembung, kayadene cethak anggone ngrasakake pangan?

¹²Apa dudu para wong tuwa kang padha kadunungan kawicaksanan, sarta wong kang wus akeh umure iku kang duwe pangreten?

¹³Nanging Gusti Allah iku kang kagungan kawicaksanan lan pangwaos. Iya Panjenengane iku kang dadi etuking pangulir budi lan kawasisan.

¹⁴Manawa panjenengane mbebongkar, ora ana kang bisa mbangun maneh. Manawa Panjenengane nangkep wong, ora ana kang bisa ngluwari.

¹⁵Manawa Panjenengane mbendung banyu, banjur asat kabeh. Manawa Panjenengane marengake mili maneh, banjur ngelebi bumi.

¹⁶Panjenengane ngasta pangwaos lan kaunggulan iya kang nguwaosi wong kang kesasar lan wong kang nasarake.

¹⁷Panjenengane kang nggiring lan nglukari para mentri, sarta kang damel bodhoning para hakim.

¹⁸Panjenengane kang nguculi blenggu kang dietrapake dening para raja, kang banjur padha tinalenan bangkekane kalawan tali pangiket.

¹⁹Panjenengane kang nggiring lan nggledhah para imam, lan nggolingake wong kang santosa.

²⁰Panjenengane kang mbungkem cangkeme para wong kang dipracaya, sarta para wong tuwa padha diilangi nalare.

²¹Panjenengane kang ngesoki cecamah para wong luhur sarta kang nguculi sabuke para wong kang santosa.

²²Panjenengane kang miyak wewadining pepeteng lan ndhatengake peteng ndhedhet ana ing pepadhang.

²³Panjenengane kang ndadosake tangkar-tumangkare lan tumpesing para bangsa, sarta kang damel ngambra-ambrane banjur kaboyongan.

²⁴Panjenengane kang damel para pemimpining jagad padha koncatan akal sarta kesasar ana ing pasamunan kang ora ana dalane,

²⁵padha gagap-gagap ana ing pepeteng kang ora ana pepadhange; apadene padha kadamel gloyoran kaya wong mendem.”