Read Kitab Sutji, 1981 AYUB 22 Bible Online

AYUB 22 - Kitab Sutji, 1981 bible

AYUB 22

¹Elifas, wong Teman banjur mangsuli, pangucape:

²“Manungsa iku apa maedahi tumrap Gusti Allah? Ora, wong kang nduweni akal-budi iku mung migunani tumrap awake dhewe.

³Manawa kowe bener apa ana paedahe tumrap Kang Mahakuwasa, utawa manawa uripmu iku utama, apa Panjenengane angsal kauntungan?

⁴Apa marga saka pangabektimu anggonmu kasiksa lan kaparakake marang ing pangadilan dening Panjenengane?

⁵Rak marga saka gedhening pialamu lan tanpa wilangan kaluputanmu?

⁶Awit kalawan sawenang-wenang anggonmu nampani gadhen saka sadulur-sadulurmu, lan ngrampas sandhangane para wong miskin.

⁷Wong kang ngelak ora kokwenehi ngombe, wong kang keluwen ora kokwenehi mangan,

⁸nanging wong kang santosa iku kang nduweni bumi, lan wong kang luhur-luhur iku kang ngenggoni.

⁹Randha-randha padha koktundhung nglenthung lan baune bocah-bocah lola padha kokremuk.

¹⁰Mulane kowe kinalang-kalang ing kala, tuwin dadakan tinempuh ing pagiris.

¹¹Padhangmu dadi peteng satemah kowe ora bisa ndeleng, lan banjur kleleb ing banjir.

¹²Gusti Allah rak lenggah ing langit kang dhuwur? Delengen ta lintang-lintang kang dhuwur dhewe, iba-iba dhuwure!

¹³Nanging ujarmu: Gusti Allah mirsa apa? Apa Panjenengane saged ngadili saka ing sadhuwure mega-mega kang peteng?

¹⁴Panjenengane kalimputan ing mega satemah ora bisa mirsani; Panjenengane ameng-ameng ing cakrawala.

¹⁵Apa kowe arep tetep lumaku ing dalan kang lawas, kang diambah dening para wong ala,

¹⁶kang wus padha sinendhal sadurunge mangsa, kang bumine larud kebanjiran,

¹⁷kang padha duwe ujar marang Gusti Allah: Sumingkira saka ing aku, Kang Mahakuwasa bisa ngapakake aku?

¹⁸Ewasamono iya Panjenengane iku kang ngebaki omahe kalawan samubarang kang becik -- nanging rancangane wong duraka iku adoh saka ing aku.

¹⁹Para wong mursid padha ndeleng lan padha bungah; sarta wong kang tanpa kaluputan padha moyoki, calathune:

²⁰Sanyata, satruku wus tumpes, lan apa kang katinggal wus entek kamangsa ing geni.

²¹Dirukun kalawan Gusti Allah supaya kowe tentrem; sarana mangkono kowe bakal oleh kabegjan.

²²Tampanana piwulanging lesane, tuwin pangandikane simpenen ing sajroning atimu.

²³Manawa kowe mratobat marang Kang Mahakuwasa lan ngesorake dhiri; manawa kowe ngedohake piala saka ing tarubmu,

²⁴mbuwang wiji emas ing lebu emas Ofir ing satengahing watu-watu ing kali,

²⁵tuwin manawa Kang Mahakuwasa iku dadi tumpukanmu emas lan salakamu kang endah,

²⁶ing kono kowe mesthi ngrasakake kasenengan marga Kang Mahakuwasa tuwin bakal tumenga marang Gusti Allah.

²⁷Manawa kowe ndedonga marang Panjenengane, mesthi disembadani, sarta kowe bakal ngluwari ujarmu.

²⁸Manawa kowe mutus arep nindakake sawijining bab, mesthi bakal kelakon kekarepanmu lan dalan-dalanmu bakal kasunaran ing cahyaning pepadhang.

²⁹Amarga Gusti Allah iku ngesorake wong kang angkuh nanging ngganjar karahayon marang wong kang tumungkul.

³⁰Wong kang ora kaluputan bakal dipitulungi, mangkono uga anggonmu kapitulungan iku marga saka resiking tanganmu.” [8†]