Read Kitab Sutji, 1981 AYUB 3 Bible Online

AYUB 3 - Kitab Sutji, 1981 bible

AYUB 3

¹Sawuse mangkono Ayub banjur calathu, nyupatani dina kalahirane;

²pangucape mangkene:

³“Sirnaa dina kalahiranku, mangkonoa uga wengi kang muni: Wus dadi wetengan lanang.

⁴Dina iku dadia peteng, aja digalih dening Gusti Allah kang ana ing luhur, aja kasorotan ing pepadhang pisan.

⁵Muga kalimputana ing pepeteng, lan palimenganing pati, kasasabana ing mendhung, kinagetna ing grahana srengenge.

⁶Wengi iku -- rinayuda ing peteng ndhedhet; aja nganti abungah-bungah, ing dina-dina sajroning setahun, aja kaetung awor cacahing sasi-sasi.

⁷Lah wengi iku lestaria gabug, lan aja karungu swaraning kabungahan.

⁸Kasupatanana dening para kang ngipat-ipati dina, kang pinter nangekake kanepsone Lewiatan.

⁹Lintang-lintang esuk padha lestaria peteng; tanpa gawe anggone ngenteni tekane pepadhang, aja nganti nyumurupi katone bangbang wetan,

¹⁰awit ora mbuntoni lawange guwa-garbaning ibuku, sarta ora ngaling-alingi kasusahan ana ing ngarepe mripatku.

¹¹Yagene aku ora mati nalika lair, lan ora pecat nyawaku nalika metu saka ing guwa-garba?

¹²Yagene ana dhengkul kang nadhahi awakku; lan ana susu kang nusoni aku?

¹³Saupama ora mangkono, aku rak bisa leyeh-leyeh kalawan tentrem; bisa turu lan ngaso

¹⁴awor karo raja lan para nayaka ing jagad, kang wus padha mbangun gegempurane,

¹⁵sarta awor para panggedhe kang duwe emas, lan omahe dikebaki salaka,

¹⁶utawa yagene aku ora kaya bayi keluron kang kadhelikake, kaya bayi kang ora nganti ndeleng pepadhang?

¹⁷Ana ing kono para wong dursila mari anggone gawe rerubed, sarta para wong kang nglentroh padha aso.

¹⁸Ana ing kono para wong tawanan padha oleh katentreman, wus ora krungu swarane kang ngereh.

¹⁹Wong cilik lan wong gedhe kaanggep padha ana ing kono, tuwin batur wus luwar saka lurahe.

²⁰Yagene wong papa diparingi pepadhang, lan kang prihatin kaparingan urip?

²¹Kang banget kapengine mati, nanging ora mati-mati, kang anggone ngupaya ngluwihi wong kang ndhudhuk raja-brana kang kapendhem;

²²samangsa mrangguli kubure, bungahe luwih banget nganti surak-surak;

²³wong lanang kang dalane kaling-kalingan, kang rinupek dening Gusti Allah.

²⁴Awit pangesahku wus kaya dadi rejekiku, sarta panggluruhku ingesok prasasat banyu.

²⁵Dhasar apa kang daksumelangake, banjur tumama uga, lan apa kang dakwedeni, iya banjur nempuh.

²⁶Aku ora bisa ayem lan ora oleh aso utawa tentrem, mung karubedan kang nekani aku.” [2†] [3†]