Read Kitab Sutji, 1981 AYUB 32 Bible Online

AYUB 32 - Kitab Sutji, 1981 bible

AYUB 32

¹Ing kono wong telu mau banjur nguwisi anggone mangsuli marang Ayub, marga Ayub ngarani bener awake dhewe;

²temah Elihu bin Barakheel, wong Bus, saka darahe Ram, nepsu. Anggone nepsu marang Ayub iku awit nganggep awake dhewe luwih bener katimbang Gusti Allah.

³Mitrane telu-telune uga dinepsoni, awit sanadyan wis ora bisa madoni, ewadene netepake kaluputane Ayub.

⁴Nanging Elihu nyrantekake anggone arep rembugan karo Ayub; mulane mangkono awit mitra telu mau luwih tuwa tinimbang dheweke.

⁵Nanging bareng weruh yen tutuke wong telu iku wis ora mangsuli maneh, banjur thukul nepsune.

⁶Mangkene calathune Elihu bin Barakheel, wong Bus mau: “Aku isih enom, dene kowe wus padha uwanen, mulane aku pakewuh lan wedi nglairake panemuku marang kowe.

⁷Pangrasaku mangkene: Wong kang wus padha tuwa iku becike padha aweh pitutur, lan kang wus akeh cacahe taune iku padha ngandharake bab kawicaksanan.

⁸Nanging roh kang ana ing manungsa lan napase Kang Mahakwasa, iku kang paring pangreten.

⁹Dudu wong kang wus akeh umure kang kadunungan kawicaksanan, dudu wong kang wus tuwa kang ngreti marang kaadilan.

¹⁰Mulane rembugku: Rungokna gunemku, aku uga arep nglairake panemuku.

¹¹Sumurupa, aku wus nganti-anti marang calathumu, aku wus nggatekake pamikirmu, nganti kowe padha bisa nemu tembung-tembung kang trep.

¹²Kalawan titi anggonku ngrungokake calathumu, nanging sanyatane ora ana kang nelakake lupute Ayub, kowe kabeh ora ana kang nglawan katrangan-katrangane.

¹³Saikine kowe aja padha kandha mangkene: Aku wus padha nemu kawicaksanan; mung Gusti Allah kang kwaos ngalahake Ayub dudu manungsa.

¹⁴Tembunge ora tumuju marang aku, lan aku ora bakal mangsuli kalawan migunakake bantahanmu.

¹⁵Wong mau padha legeg-legeg ora bisa aweh wangsulan maneh, ora bisa ngucap satembung-tembunga.

¹⁶Apa aku isih kudu nganti-anti, marga wong-wong iku wus ora duwe pangucap, marga wus mandheg ora bisa mangsuli maneh?

¹⁷Aku uga are aweh wangsulan ing giliranku, aku iya arep nglairake panemuku.

¹⁸Awit aku kebak tetembungan, semangat kang ana ing aku ndhesek marang aku.

¹⁹Satemene batinku iku kaya anggur kang ora ana dalane hawa, kayadene impes anyar kang arep bedhah.

²⁰Aku kudu calathu supaya lega, aku kudu mbukak lambeku lan aweh wangsulan.

²¹Aku ora bakal ilon-ilonen lan ora bakal ngalembana sapa-sapa,

²²amarga aku ora ngreti bab ngalembana; manawa tumindak mangkono, kang nitahake nyawaku mesthi enggal-enggal njabut nyawaku.”