Read Kitab Sutji, 1981 AYUB 7 Bible Online

AYUB 7 - Kitab Sutji, 1981 bible

AYUB 7

¹“Manungsa iku ana ing bumi rak kayadene perang, etungane umure kaya dinane wong buruh?

²Kaya upamane batur kang kapengin marang panggonan eyub, utawa kaya buruh nganti-anti marang buruhane,

³iya mangkono anggonku ginanjar pirang-pirang sasi kebak cilaka, sarta pirang-pirang bengi kebak pekewuh.

⁴Samangsa aku mapan turu pangucapku: Besuk apa aku bakal bisa tangi? Mangka bengine mulur dawa, gawe sayah anggonku ngolang-ngaling nganti tumeka wayah repet-repet.

⁵Awakku ketutupan set lan kokot-bolot, kulitku pating prentul, kang banjur mecah metu jitahe.

⁶Dina-dinaku rikate ngungkuli troponging tenunan, ilange tanpa ninggal pangarep-arep.

⁷Paduka mugi karsaa ngengeti, bilih gesang kawula punika namung abab kemawon, sarta mripat kawula boten badhe ningali ingkang sae malih.

⁸Tiyang ingkang ningali kawula sapunika, benjing sampun boten badhe ningali malih. Paduka mirsani kawula, nanging kawula sampun boten wonten.

⁹Kadosdene mega ingkang lebur lajeng sirna, inggih makaten tiyang ingkang mandhap dhateng ing jagading tiyang pejah boten badhe mentas malih.

¹⁰Boten wangsul mantuk dhateng ing griyanipun malih, boten badhe kasumerepan dening papan padununganipun malih.

¹¹Milanipun kawula boten badhe mekak cangkem kawula, kawula badhe matur ing salebeting karibedanipun nyawa kawula, saha badhe sesambat salebeting pait-getir ingkang wonten ing manah kawula.

¹²Punapa kawula punika saganten utawi naga, dene Paduka ngantos ngawontenaken pajagen tumrap kawula?

¹³Manawi kawula manah: Paturonku bakal aweh panglipur marang aku, tuwin ambenku bakal ngenthengake pasambatku,

¹⁴kawula lajeng Paduka kagetaken sarana impen sarta Paduka damel giris kalayan rerupen salebeting tilem,

¹⁵temahan kawula langkung remen dipun tekak, lajeng pejah katimbang ngraosaken kasisahan kawula.

¹⁶Kawula sampun jeleh, kawula boten sagah gesang ing salaminipun. Kawula mugi Paduka eculaken, awit gesang kawula punika namung kados abab kemawon.

¹⁷Manungsa punika punapa ta, dene ngantos Paduka anggep ageng, saha Paduka gatosaken,

¹⁸Paduka tuweni saben enjing, sarta saben-saben Paduka cobi?

¹⁹Benjing punapa anggen Paduka boten badhe migatosaken kawula malih, saha ngeculaken kawula, satemah kawula saged ngulu idu kawula?

²⁰Manawi kawula damel dosa, Paduka sampun kawula punapakaken, dhuh Allah, ingkang njagi manungsa? Kadospundi dene kawula Paduka dadosaken lesan, ngantos ngrekaos anggen kawula ngrembat badan kawula piyambak?

²¹Saha punapa sababipun dene Paduka boten karsa ngapunten kalepatan kawula, tuwin boten karsa ngicali duraka kawula? Amargi mangke kawula badhe tilem wonten ing siti, sarta Paduka lajeng badhe madosi kawula, nanging kawula sampun boten wonten malih.” [6†]