Read Kitab Sutji, 1981 JABUR 104 Bible Online

JABUR 104 - Kitab Sutji, 1981 bible

JABUR 104

¹Heh nyawaku saosa puji marang Sang Yehuwah! Dhuh Yehuwah, Gusti Allah kawula, Paduka punika langkung dening agung, Paduka ngagem busana keprabon gumebyar.

²Paduka ingkang asingeb pepadhang kadosdene nyamping, mbeber langit kados tendha.

³ingkang yasa kamar-kamar panggungan Paduka wonten ing toya, ingkang ndadosaken mega dados titihan Paduka, ingkang tindak ing luhuring swiwinipun angin,

⁴ingkang ndadosaken angin dados utusan Paduka, saha latu murub dados para pelados Paduka.

⁵Ingkang nalesi bumi wonten ing ancik-ancikipun, satemah boten gonjang-ganjing ing salimi-laminipun.

⁶Paduka krukub kaliyan samodra agung, toyanipun minggah ngungkuli redi-redi.

⁷Toya wau lumajeng ajrih dhateng pangancam-ancam Paduka, lumajeng bingung margi saking swantening gludhug Paduka,

⁸minggah ing redi, mandhap ing lebak, dhateng panggenan ingkang sampun Paduka temtokaken tumrap toya wau.

⁹Watesipun Paduka tetepaken, boten badhe dipun langkahi, boten badhe wangsul ngelebi bumi.

¹⁰Paduka ingkang ngilekaken toya dhateng ing lebak-lebak, mili ing sela-selaning redi-redi,

¹¹ngombeni sakathahing sato-kewan ing ara-ara, ngicali ngelakipun kuldi wanan,

¹²ing sacelakipun dipun enggeni ing peksi-peksi ing awang-awang, ingkang sami ngoceh wonten ing antawisipun ron-ronan.

¹³Paduka ingkang paring pangomben dhateng redi-redi saking ing dalem panggungan Paduka, bumi tuwuk margi saking wohing pakaryan Paduka.

¹⁴Paduka ingkang nuwuhaken rumput kangge sato-kewan, saha tetuwuhan, supados kapigunakaken dening manungsa, temah ngedalaken tetedhan saking ing salebeting siti,

¹⁵punapadene anggur ingkang mbingahaken manahing manungsa, ingkang damel rainipun manungsa sumringah margi saking lisah, saha tetedhan ingkang ngiyataken manahipun tiyang.

¹⁶Wit-witanipun Pangeran Yehuwah sami tuwuk, wit eres ing Libanon tanemanipun,

¹⁷papan panusuhipun peksi-peksi, peksi kasidah ingkang ngenggeni wit beros;

¹⁸redi-redi ingkang inggil dados padununganipun menda wanan, lan parang-parang dados papan pandhelikaning kancil.

¹⁹Paduka ingkang ndadosaken rembulan dados pananggalan; surya ingkang sumerep wekdal anggenipun serap.

²⁰Manawi Paduka ndhatengaken pepeteng, lajeng dados dalu, ing wekdal punika sakathahing sato-kewan ing wana sami saba.

²¹Singa nem sami nggero-gero betah memangsan, lan ngadhang-adhang pakan saking Gusti Allah.

²²Ing wanci pletheking surya sami ngempal, sarta ngglethak wonten ing guwa pandhelikanipun.

²³Dene manungsa lajeng mangkat dhateng ing padamelanipun, saha dhateng ing panggaotanipun ngantos ing wanci sonten.

²⁴Saestu kathah sanget yeyasan Paduka punika, dhuh Yehuwah, sadaya wau sami Paduka titahaken klayan kawicaksanan; saindenging bumi kebak ing titah Paduka.

²⁵Lah punika samodra, ageng lan wiyar tebanipun, ing ngriku kemruwet kewan-kewan ageng alit, tanpa wicalan kathahipun.

²⁶Ing ngriku kapal-kapal sami lelayaran, saha Lewiyatan ingkang Paduka titahaken, Paduka damel lelangen.

²⁷Sadaya sami ngajeng-ajeng dhateng Paduka, supados kaparingan tedha ing wancinipun.

²⁸Manawi Paduka paringaken, lajeng tinampenan, yen Paduka ngegaraken asta Paduka, sadaya sami katuwukan ing kasaenan.

²⁹Manawi Paduka nyingidaken wedana Paduka, sadaya sami gragapan; manawi Paduka mundhut nyawanipun, lajeng sami pejah, lan wangsul dados lebu malih.

³⁰Manawi Paduka maringaken Roh Paduka, lajeng sami tumitah, saha lumahing bumi Paduka dadosaken enggal.

³¹Kaluhuraning Sang Yehuwah langgenga ing salawase, Pangeran Yehuwah karenana marga saka pakaryane.

³²Panjenengane kang mirsani bumi ndadekake gumetere, gunung-gunung kaasta, banjur ngwetokake kukus.

³³Sajegku urip aku arep ngidung kagem Sang Yehuwah, salawase aku ana, aku arep ngidung masmur, konjuk marang Gusti Allah.

³⁴Muga anggonku nggagas-nggagas ana ing ngarsane iki kapireng ing Panjenengane! Aku bakal tansah bungah-bungah marga saka Pangeran Yehuwah.

³⁵Para wong dosa ing bumiku cikben tumpes, lan para wong duraka cikben ora ana maneh! Heh nyawaku, ngluhurna asmane Pangeran Yehuwah! Haleluya! [125†] [126†]