Read Kitab Sutji, 1981 JABUR 119 Bible Online

JABUR 119 - Kitab Sutji, 1981 bible

JABUR 119

¹Rahayu wong kang padha utama lakune, kang ngambah dalaning angger-anggering Pangeran Yehuwah.

²Rahayu wong kang padha netepi ing dhawuh pepengete sarta ngupaya Panjenengane kalawan gumolonging ati,

³kang uga ora nglakoni duraka, nanging ngambah dalan pitedahe.

⁴Paduka piyambak sampun ndhawuhaken pepaken Paduka, supados dipun tetepana kaliyan tumemen.

⁵Mugi-mugi lampah kawula tetep miturut pranatan Paduka.

⁶Manawi makaten kawula boten badhe kawirangan, manawi kawula ngawasaken sakathahing pepaken Paduka.

⁷Kawula badhe ngucap sokur dhumateng Paduka klayan eklasing manah, samangsa nggegulang dhateng sarak Paduka ingkang adil.

⁸Pranatan Paduka sami badhe kawula tetepi, kawula mugi sampun ngantos paduka tilar babar pisan.

⁹Tiyang nem-neman sagedipun tetep sae lampahipun punika isaratipun punapa? Manawi netepi ing pangandika Paduka.

¹⁰Paduka kawula upadosi klayan gumolonging manah kawula, sampun ngantos Paduka uja nyimpang saking pepaken Paduka.

¹¹Janji Paduka kawula simpen ing salebeting manah, supados kawula sampun ngantos damel dosa dhumateng Paduka.

¹²Dhuh Yehuwah, Paduka ingkang pinuji-puji, kawula mugi Paduka wulang pranatan Paduka;

¹³sarana lambe kawula kawula nyariyosaken sakathahing sarak ingkang Paduka dhawuhaken.

¹⁴Kawula bingah ing bab pitedah pepenget Paduka, kadosdene ing bab sakathahing raja-brana.

¹⁵Pepaken Paduka badhe kawula gilut-gilut, saha ngawasaken dhateng margi pitedah Paduka.

¹⁶Kawula badhe seneng wonten ing pranatan Paduka, sarta boten badhe kesupen dhateng pangandika Paduka.

¹⁷Paduka mugi karsaa ngganjar kasaenan dhateng abdi Paduka supados kawula gesang, sarta kawula badhe ngugemi pangandika Paduka.

¹⁸Mripat kawula mugi Paduka elekaken, supados kawula sageda nyawang kaelokanipun angger-angger Paduka.

¹⁹Kawula tiyang neneka wonten ing bumi, pepaken Paduka mugi sampun Paduka umpetaken saking kawula.

²⁰Manah kawula rempu margi saking anggen kawula tansah kangen dhumateng sarak Paduka.

²¹Paduka mbendonana para tiyang mursal; mugi kenginga ing ipat-ipat tiyang ingkang nyimpang saking pepaken Paduka.

²²Panacad tuwin pangina mugi Paduka singkiraken saking kawula, awitdene kawula netepi dhawuh pepenget Paduka.

²³Sanadyna para pengageng sami lelenggahan sekuthon nglawan dhateng kawula, ewadene abdi Paduka punika ngraos-ngraosaken pranatan Paduka.

²⁴Dhawuh pepenget Paduka punika malah sami dados kasenengan kawula saha dados juru pirembag kawula.

²⁵Nyawa kawula kraket dhateng lebu, Paduka mugi karsaa nggesangaken kawula miturut ing pangandika Paduka.

²⁶Salampah kawula sampun kawula unjukaken, dene Paduka lajeng paring wangsulan. Paduka mugi karsaa mulang bab pranatan Paduka dhumateng kawula.

²⁷Kawula mugi Paduka sumerepaken dhateng pitedah pepaken Paduka, supados kawula ngraosaken kaelokan Paduka.

²⁸Nyawa kawula nangis margi saking sedhih, Paduka mugi karsaa ngiyataken miturut pangandika Paduka;

²⁹kawula mugi Paduka tebihaken saking margi ingkang nasar, saha kaparingana angger-angger Paduka.

³⁰Margining kaleresan ingkang sampun kawula pilih, sarta sarak Paduka kawula dekek wonten ing ngajeng kawula;

³¹dhawuh pepenget Paduka kawula gondheli; dhuh Yehuwah, kawula mugi sampun Paduka wirangaken.

³²Kawula badhe mbangung miturut dhumateng pitedah pepaken Paduka, awitdene Paduka sampun paring ombering manah kawula.

³³Dhuh Yehuwah, Paduka mugi karsaa nedahaken pitedah bab pranatan Paduka dhumateng kawula, badhe kawula turut ing salami-laminipun.

³⁴Kawula mugi Paduka mangretosaken, temah kawula lajeng badhe netepi angger-angger Paduka, badhe kawula estokaken klayan gumolonging manah.

³⁵Kawula mugi Paduka lampahaken wonten ing marginipun pepaken Paduka, awit punika ingkang kawula remeni.

³⁶Manah kawula mugi Paduka adhepaken dhateng dhawuh pepenget Paduka, sampun ngantos dhateng pangoyaking bebathen.

³⁷Mripat kawula mugi Paduka enggokaken saking barang ingkang tanpa gina; kawula Paduka gesangaken wonten ing margi pitedah Paduka!

³⁸Abdi Paduka mugi kaparingana santosaning prasetyan Paduka, ingkang kaparingaken dhateng tiyang ingkang ngabekti dhumateng Paduka.

³⁹Cacad kawula ingkang kawula kwatosaken, mugi Paduka singkiraken saking kawula, awitdene angger-angger Paduka punika sae;

⁴⁰saestu ingkang kawula kangeni punika pepaken Paduka; kawula mugi Paduka gesangaken kalayan kaadilan Paduka.

⁴¹Dhuh Yehuwah, mugi kawula kadhawahana ing sih-susetya Paduka, karahayon peparing Paduka punika laras kaliyan janji Paduka;

⁴²supados sageda mangsuli dhateng ingkang nacad kawula, sabab kawula pitados dhateng pangandika Paduka.

⁴³Pangandikaning kaleresan punika mugi sampun ngantos kapundhut saking cangkem kawula, awitdene kawula ngajeng-ngajeng dhateng pranatan Paduka.

⁴⁴Kawula tansah badhe netepi angger-angger Paduka ing salajengipun saha ing salaminipun.

⁴⁵Kawula badhe lumampah wonten ing omberan, margi pepaken Paduka ingkang kawula padosi.

⁴⁶Kawula badhe ngucapaken dhawuh pepenget Paduka wonten ing ngajengipun para raja, sarta boten badhe kawirangan.

⁴⁷Kawula badhe kasengsem dhateng pepaken Paduka ingkang kawula tresnani punika.

⁴⁸Tangan kawula nyadhong dhateng pepaken Paduka ingkang kawula tresnani; kawula badhe ngraos-ngraosaken pranatan-pranatan Paduka.

⁴⁹Paduka mugi ngengeti dhateng pangandika ingkang Paduka paringaken dhateng abdi Paduka, amargi Paduka sampun paring pangajeng-ajeng dhumateng kawula.

⁵⁰Punika ingkang dados panglipur kawula ing salebetipun kasangsaran kawula, inggih punika anggen kawula kagesangaken dening prasetya Paduka.

⁵¹Tiyang ingkang kumingsun sanget anggenipun sami moyoki dhateng kawula, nanging kawula boten badhe mengeng saking angger-angger Paduka.

⁵²Dhuh Yehuwah, pangadilan Paduka ingkang saking kina mila kawula engeti, milanipun angsal panglipur.

⁵³Kawula nepsu dhateng para tiyang duraka ingkang sami nilar angger-angger Paduka.

⁵⁴Pranatan Paduka punika tumamanipun dhateng kawula kados kidung masmur, wonten ing griya, ingkang kawula enggeni dados tiyang neneka.

⁵⁵Dhuh Yehuwah, ing wanci dalu kawula enget dhumateng asma Paduka, kawula badhe netepi angger-angger Paduka.

⁵⁶Punika ganjaran Paduka dhateng kawula, inggih punika bilih kawula ngestokaken pepaken Paduka.

⁵⁷Pangeran Yehuwah punika ingkang dados panduman kawula, kawula sampun prajanji badhe netepi pangandika Paduka.

⁵⁸Klayan sanget adreng saha gumolonging manah anggen kawula nyuwun sih-piwelas Paduka, mugi Paduka karsaa paring sih-palimirma dhumateng kawula laras kaliyan janji Paduka.

⁵⁹Lampah kawula tansah kawula raosaken, sarta suku kawula, kawula eneraken dhateng ing dhawuh pepenget Paduka.

⁶⁰Kawula enggal-enggal saha boten badhe ngrendhetaken anggen kawula netepi pepaken Paduka.

⁶¹Jiretipun tiyang duraka sami nangsuli kawula, nanging kawula boten kasupen dhateng angger-angger Paduka.

⁶²Ing wanci tengah dalu kawula nglilir muji sokur dhumateng Paduka margi saking pranatan-pranatan Paduka ingkang adil.

⁶³Kawula manunggil kaliyan sakathahipun tiyang ingkang ngabekti dhumateng Paduka, saha kaliyan para tiyang ingkang sami netepi dhawuh-dhawuh Paduka.

⁶⁴Dhuh Yehuwah, bumi punika kebak ing sih-susetya Paduka, kawula mugi Paduka wulang bab pranatan Paduka.

⁶⁵Dhuh Yehuwah, Paduka sampun nandukaken kasaenan dhateng abdi Paduka, miturut pangandika Paduka.

⁶⁶Kawula mugi Paduka wulang bab kawicaksanan sarta kawruh ingkang sae, awit kawula pitados dhateng pepaken Paduka.

⁶⁷Saderengipun kawula nandhang sangsara, lampah kawula nyleweng, nanging sapunika kawula gondhelan dhumateng janji Paduka;

⁶⁸Paduka punika sae saha nandukaken kasaenan, kawula mugi Paduka wulang bab pranatan Paduka.

⁶⁹Tiyang kumingsun sami nandukaken piawon dhateng kawula kaliyan dora-cara, nanging kawula badhe netepi prentah Paduka klayan gumolonging manah.

⁷⁰Manahipun tiyang-tiyang wau sami kandel kados gajih, nanging kawula, angger-angger Paduka punika dados kabingahan kawula,

⁷¹anggen kawula katindhes punika maedahi tumrap kawula, inggih punika ndadosaken kawula lajeng nggegulang pranatan Paduka.

⁷²Toret ingkang Paduka paringaken punika sae tumrap kawula nglangkungi mas utawi selaka blebekan.

⁷³Asta Paduka ingkang nitahaken saha mangun kawula, kawula mugi Paduka paringi pangretosan, supados kawula saged nyinau pepaken Paduka.

⁷⁴Para tiyang ingkang ngabekti dhumateng Paduka, sami nyawang kawula kaliyan bingah, awitdene kawula ngajeng-ajeng dhateng pangandika Paduka.

⁷⁵Dhuh Yehuwah, kawula sumerep bilih pranatan-pranatan Paduka punika adil, saha anggen Paduka ngganjar kesrakatan dhateng kawula punika awit saking kasetyan Paduka.

⁷⁶Mugi-mugi sih-susetya Paduka punika dadosa panglipur kawula, kados prasetya Paduka dhateng ingkang abdi.

⁷⁷Sih-palimirma Paduka mugi tumanduka dhateng kawula supados kawula gesang, awit angger-angger Paduka punika karemenan kawula.

⁷⁸Para tiyang kumingsun sami kawirangan, dene kawula dipun siya-siya tanpa sabab; nanging pepaken Paduka badhe kawula raos-raosaken.

⁷⁹Para tiyang ingkang ngabekti dhumateng Paduka, saha ngretos dhateng dhawuh pepenget Paduka, punika sami ngguyubana dhateng kawula;

⁸⁰manah kawula mugi sageda lestantun pamadhepipun dhateng pranatan Paduka, supados kawula sampun ngantos nandhang wirang.

⁸¹Nyawa kawula cecengklungen dhateng karahayon peparing Paduka, pangandika Paduka ingkang kawula ajeng-ajeng;

⁸²mripat kawula bengep margi saking anggenipun ngajeng-ajeng dhateng prasetya Paduka; kawula munjuk: “Benjing punapa Paduka badhe nglipur kawula?”

⁸³Sabab kawula sampun kados impes wecucal tinarang wonten ing kukus, ewasamanten kawula inggih boten kasupen dhateng pranatan Paduka.

⁸⁴Kantun pinten dinten-dintenipun abdi Paduka punika? Benjing punapa anggen Paduka badhe ngadili tiyang ingkang sami mbujeng kawula?

⁸⁵Tiyang kumingsun ingkang boten nurut ing angger-angger Paduka, punika sami ndhudhuk luwangan kangge kawula.

⁸⁶Sakathahipun pepaken Paduka punika kenging pinitados; kawula dipun oyak-oyak tanpa sabab, kawula mugi Paduka pitulungi.

⁸⁷Kawula meh-meh kemawon dipun sirnakaken saking ing bumi, ewadene kawula inggih boten nilar dhawuh Paduka.

⁸⁸Kawula mugi Paduka gesangaken awit saking sih-kadarman Paduka, supados kawula ngestokaken dhateng dhawuh pepenget Paduka.

⁸⁹Dhuh Yehuwah, pangandika Paduka punika ing salami-laminipun tetep santosa wonten ing swarga.

⁹⁰Kasetyan Paduka punika turun-tumurun, Paduka ngekahaken bumi, temah tetep wonten.

⁹¹Tulusipun sadaya ngantos ing samangke punika miturut pranatan Paduka, margi sadaya-sadayanipun punika sami ngladosi Paduka.

⁹²Manawi angger-angger Paduka boten dados kasenengan kawula, kawula mesthi sampun lami tiwas wonten ing kasangsaran kawula.

⁹³Kawula boten badhe kasupen dhateng prentah Paduka ing salami-laminipun, awit punika marginipun anggen Paduka nggesangaken dhateng kawula.

⁹⁴Kawula punika kagungan Paduka, kawula mugi Paduka luwari, awit kawula punika ngupadosi prentah-prentah Paduka.

⁹⁵Tiyang duraka sami ndingkik kawula, badhe nyirnakaken kawula, nanging kawula badhe migatosaken pepenget-pepenget Paduka.

⁹⁶Kawula sumerep dhateng wates-watesipun kasampurnan, nanging prentah Paduka punika wiyar sanget.

⁹⁷Kawula punika tresna sanget dhateng angger-angger Paduka, sadinten muput kawula gilut-gilut.

⁹⁸Pepaken Paduka punika paring kawicaksanan dhateng kawula, munjuli satru kawula, margi ing salaminipun wonten ing kawula.

⁹⁹Akal budi kawula punika nglangkungi para guru kawula, margi dhawuh pepenget-pepenget Paduka kawula gilut-gilut.

¹⁰⁰Kawula langkung mangretos katimbang kaliyan tiyang-tiyang ingkang sampun sepuh, margi kawula netepi prentah-prentah Paduka.

¹⁰¹Suku kawula kawula pekak tumrap sakathahing margining piawon, supados ngestokaken pangandika Paduka.

¹⁰²Kawula boten mengeng saking sarak-sarak Paduka margi Paduka ingkang mulang dhateng kawula.

¹⁰³Janji Paduka punika legi sanget wonten ing lak-lakan kawula, ngungkuli leginipun maben wonten ing cangkem kawula.

¹⁰⁴Dhawuh Paduka ngangsalaken kapinteran dhateng kawula, mila kawula sengit dhateng sakathahipun margining dora-cara.

¹⁰⁵Pangandika Paduka punika dilah wonten ing ngajengipun suku kawula, sarta pepadhanging margi kawula.

¹⁰⁶Kawula sampun supaos, saha kawula badhe netepi, badhe ngestokaken sarak-sarak Paduka ingkang adil.

¹⁰⁷Dhuh Yehuwah, kawula sanget anggen kawula katindhes, mugi Paduka gesangaken nyondhongi ing pangandika Paduka.

¹⁰⁸Dhuh Yehuwah, sesaosan manasuka ingkang awujud kidung pepujian punika, mugi sageda ndadosaken kepareng Paduka, sarta kawula mugi kawulanga bab pranatan Paduka.

¹⁰⁹Kawula tansah ngetohaken nyawa kawula, ewasamanten kawula boten kesupen dhateng angger-angger Paduka.

¹¹⁰Tiyang duraka sami masangi kala dhateng kawula, ewadene kawula boten nyleweng saking dhawuh-dhawuh Paduka.

¹¹¹Dhawuh pepenget Paduka punika dados pusaka kawula salami-laminipun, awit punika dados kabingahanipun manah kawula.

¹¹²Manah kawula kawula adhepaken supados nglampahi pranatan Paduka, ing salaminipun ngantos dumugi ing wekasan.

¹¹³Kawula sengit dhateng tiyang ingkang mangu-mangu, nanging ingkang kawula tresnani punika angger-angger Paduka.

¹¹⁴Paduka punika pangauban sarta tetameng kawula, pangandika Paduka ingkang kawula antos-antos.

¹¹⁵He para durjana padha sumingkira saka aku, supaya aku netepana pepakone Gusti Allahku.

¹¹⁶Kawula mugi Paduka santosakaken nyondhongi ing prasetya Paduka supados kawula gesang, sarta sampun ngantos kacuwan ing pangajeng-ajeng kawula.

¹¹⁷Kawula mugi Paduka pitulungi supados wilujeng, kawula tansah badhe bingah-bingah margi saking pranatan Paduka.

¹¹⁸Sakathahipun tiyang ingkang nyleweng saking pranatan Paduka punika sami Paduka tampik, awit pokalipun sami tanpa gina.

¹¹⁹Sakathahipun tiyang duraka sami Paduka simpar kados rereged, mila kawula remen dhateng pranatan-pranatan Paduka.

¹²⁰Badan kawula gumeter margi ajrih dhumateng Paduka, sarta kawula ajrih dhateng pangadilan Paduka.

¹²¹Kaleresan sarta kaadilan ingkang sampun kawula lampahi, kawula mugi sampun Paduka ulungaken dhateng tiyang ingkang nganiaya dhumateng kawula.

¹²²Paduka mugi karsaa nanggel abdi Paduka ing bab kasaenan, tiyang ambek kumawasa sampun ngantos sami nindhes dhateng kawula;

¹²³mripat kawula cecengklungen dhateng karahayon peparing Paduka saha prasetya Paduka ingkang adil,

¹²⁴abdi Paduka mugi karengkuha ingkang nyondhongi sih-kadarman Paduka, saha Paduka wulang bab pranatan Paduka.

¹²⁵Kawula punika abdi Paduka, mugi Paduka paringi pangretosan, supados kawula nyumerepi dhawuh pepenget-pepenget Paduka.

¹²⁶Ing sapunika sampun wekdalipun kagem Pangeran Yehuwah tumindak ing damel; tiyang-tiyang sampun sami mbibrah angger-angger Paduka.

¹²⁷Mila kawula remen dhateng pepaken Paduka, nglangkungi mas, sanadyan ingkang murni pisan.

¹²⁸Punika sababipun kawula gesang kanthi jujur, salaras kaliyan sadaya dhawuh Paduka, sakathahing margining dora-cara kawula sengiti.

¹²⁹Dhawuh pepenget-pepenget Paduka punika elok, mila nyawa kawula ngestokaken punika,

¹³⁰kawedharipun pangandika Paduka punika madhangi, paring pangretosan dhateng para tiyang ingkang bodho;

¹³¹cangkem kawula kawula engakaken wiyar lan mangap-mangap, awit ngorong kepengin dhateng pepaken-pepaken Paduka.

¹³²Paduka mugi karsaa mirsani kawula saha karsaa paring piwelas, miturut sapantesipun tumrap tiyang ingkang sami tresna dhateng asma Paduka.

¹³³Jangkah kawula mugi Paduka jejegaken manut janji Paduka, saha sakathahing piawon sampun ngantos misesani kawula.

¹³⁴Kawula mugi Paduka uwalaken saking panganiayaning tiyang, supados kawula ngandhemi prentah-prentah Paduka.

¹³⁵Cahyanipun wedana Paduka mugi nyunarana abdi Paduka, sarta kawula mugi Paduka wulang bab pranatan-pranatan Paduka.

¹³⁶Luh kawula crocosan kados ilining toya, awit tiyang sami boten netepi angger-angger Paduka.

¹³⁷Dhuh Yehuwah, Paduka punika adil, saha pranatan Paduka punika leres;

¹³⁸pepenget Paduka sampun Paduka dhawuhaken kaliyan adil tuwin kasetyan ageng.

¹³⁹Kawula nggeges dening urubing katresnan kawula, margi satru kawula sami nglirwakaken sakathahing dhawuh Paduka.

¹⁴⁰Prasetya Paduka punika murni sanget, abdi Paduka remen sanget.

¹⁴¹Kawula punika tiyang alit sarta nistha, ewadene boten kesupen dhateng dhawuh Paduka.

¹⁴²Kaadilan Paduka punika adil ing salaminipun, tuwin angger-angger Paduka punika leres.

¹⁴³Kawula tinempuh ing karibedan tuwin kasisahan, nanging pepaken Paduka sami dados kabingahan kawula.

¹⁴⁴Pepenget Paduka punika adil ing salaminipun, kawula mugi Paduka mangretosaken supados kawula gesang.

¹⁴⁵Paduka kawula sebut kaliyan manah ingkang gumolong; dhuh Yehuwah, mugi Paduka sembadani! Pranatan Paduka badhe kawula tetepi.

¹⁴⁶Kawula sesambat dhumateng Paduka; Paduka mugi karsaa ngluwari kawula! Kawula badhe ngestokaken pepenget Paduka.

¹⁴⁷Enjing umun-umun kawula tangi saha sesambat nyuwun tulung, Pangandika Paduka ingkang kawula ajeng-ajeng.

¹⁴⁸Tangi kawula ngrumiyini wekdalipun jagi dalu prelu ngraos-ngraosaken janji Paduka.

¹⁴⁹Dhuh Yehuwah, Paduka mugi karsaa miyarsakaken unjuk kawula, awit saking sih-kadarman Paduka; kawula mugi Paduka gesangaken miturut pranatan Paduka.

¹⁵⁰Tiyang ingkang ngoyak-oyak kawula badhe nandukaken piawon dhateng kawula sampun celak, tiyang-tiyang wau sami nebihi angger-angger Paduka.

¹⁵¹Nanging dhuh Yehuwah, Paduka celak, sarta sakathahipun pepaken Paduka punika leres.

¹⁵²Sampun wiwit rumiyin kawula mangretos saking ing pepenget Paduka, bilih punika sampun Paduka tetepaken kangge ing salaminipun.

¹⁵³Paduka mugi karsaa mirsani kasangsaran kawula sarta kawula mugi Paduka entasaken, awit kawula boten kesupen dhateng angger-angger Paduka.

¹⁵⁴Paduka mugi karsaa ngurus prakawis kawula, saha kawula mugi Paduka luwari, punapa malih kawula mugi Paduka gesangaken miturut prasetya Paduka.

¹⁵⁵Karahayon punika tebih saking para tiyang duraka, margi sami boten ngupadosi pranatan Paduka.

¹⁵⁶Dhuh Yehuwah, sih-piwelas Paduka punika luber, kawula mugi Paduka gesangaken laras kaliyan angger-angger Paduka.

¹⁵⁷Kathah tiyang ingkang mbujeng sarta ingkang nglawan kawula, nanging kawula boten nyleweng saking pepenget Paduka.

¹⁵⁸Anggen kawula ningali tiyang ingkang lampah cidra ngantos bosen, dene kok sami boten ngestokaken janji Paduka.

¹⁵⁹Lah kawula remen sanget dhateng dhawuh-dhawuh Paduka! Dhuh Yehuwah, kawula mugi Paduka gesangaken awit saking sih-kadarman Paduka.

¹⁶⁰Dhasaripun pangandika Paduka punika kaleresan saha sakathahing angger-anggering kaadilan Paduka punika kangge ing salaminipun.

¹⁶¹Kawula dipun oyak-oyak tanpa sabab dening para pangageng, nanging manah kawula namung ajrih dhumateng pangandika Paduka.

¹⁶²Kawula bingah ing bab janji Paduka, prasasat tiyang ingkang angsal rayahan kathah.

¹⁶³Kawula gething saha rumaos eneg dhateng para-cidra, nanging remen dhateng angger-angger Paduka.

¹⁶⁴Kawula memuji Paduka kaping pitu sadinten, margi saking kaadilaning sarak Paduka.

¹⁶⁵Tiyang ingkang sami remen dhateng angger-angger Paduka punika kadunungan katentreman ingkang ageng, saha boten wonten sandhunganipun.

¹⁶⁶Dhuh Yehuwah, karahayon peparing Paduka ingkang kawula ajeng-ajeng, sarta kawula nglampahi pepaken Paduka.

¹⁶⁷Kawula ngestokaken dhateng dhawuh pepenget Paduka, sanget anggen kawula remen,

¹⁶⁸prentah saha pepenget Paduka sami kawula tetepi, awitdene salampah-lampah kawula wonten ing ngarsa Paduka.

¹⁶⁹Dhuh Yehuwah, mugi pasambat kawula sumengkaa dhateng ing ngarsa Paduka, kawula mugi pinaringana pangretosan nyondhongi pangandika Paduka.

¹⁷⁰Pasambat kawula mugi katrimaha wonten ing ngarsa Paduka, kawula mugi kaentasna miturut janji Paduka.

¹⁷¹Lambe kawula kajengipun nglairaken pepujian, margi Paduka mulangaken pranatan Paduka dhateng kawula.

¹⁷²Ilat kawula kajengipun ngidungaken janji Paduka, awit sakathahipun pepaken Paduka punika leres.

¹⁷³Asta Paduka mugi dadosa pitulungan kawula, awit prentah Paduka ingkang kawula pilih.

¹⁷⁴Dhuh Yehuwah, pangluwaran peparing Paduka ingkang kawula ajeng-ajeng, saha angger-angger Paduka dados kabingahan kawula.

¹⁷⁵Nyawa kawula mugi sageda gesang, supados memuji dhumateng Paduka, saha sarak Paduka mugi dadosa pitulungan kawula.

¹⁷⁶Kawula punika kesasar kados menda ingkang ketriwal, abdi Paduka mugi Paduka padosi, awit kawula boten kesupen dhateng pepaken Paduka.