Read Kitab Sutji, 1981 JABUR 35 Bible Online

JABUR 35 - Kitab Sutji, 1981 bible

JABUR 35

¹Anggitane Prabu Dawud. Dhuh Yehuwah, Paduka mugi mabenana tiyang ingkang sami mabeni kawula, mugi merangana tiyang ingkang sami merangi kawula.

²Paduka mugi karsaa ngasta tameng lan paris, Paduka mugi karsaa jumeneng mitulungi kawula.

³Paduka mugi karsaa ngedalaken tumbak kaliyan wadung-perang kangge nglawan para tiyang ingkang sami ngoyak kawula; saha Paduka mugi karsaa ngendika dhateng nyawa kawula: “Ingsun kang mitulungi sira.”

⁴Tiyang ingkang sami ngangkah nyawa kawula mugi samia kisinan lan kawirangan, tuwin ingkang ngangkah dhateng sangsara kawula mugi samia mundur lan kisinan.

⁵Samia kados mrambut kabur ing angin, samangsa sami kakentasaken dening Malaekating Yehuwah.

⁶Marginipun dadosa peteng saha lunyu, saha sami kaoyaka dening Malaekating Yehuwah.

⁷Tanpa jalaran anggenipun masangi kala-jiret dhateng kawula, tanpa jalaran anggenipun ndhudhuk luwangan kangge kawula.

⁸Tiyang punika kadhatengana ing bilai ingkang boten kanyana-nyana, sarta kajireta ing kala ingkang kapasang piyambak, kajengipun dhawah temah sirna!

⁹Nanging kawula badhe asurak-surak margi saking Pangeran Yehuwah, sarta badhe suka pari suka margi saking paringipun pitulungan.

¹⁰Balung kawula sadaya badhe munjuk makaten: “Dhuh Yehuwah, sinten ingkang kados Paduka, ingkang ngluwari tiyang kesrakat saking tanganipun tiyang ingkang langkung kiyat katimbang piyambakipun, sarta ingkang ngluwari tiyang sangsara saha mlarat saking tanganipun ingkang ngrampog?”

¹¹Seksi ingkang remen dhateng kakerasan sami jumedhul, sami nggigat ing bab ingkang boten kawula ngretosi.

¹²Kasaenan kawula dipun wales piawon, temah nyawa kawula dados pepes.

¹³Ewadene menggah kawula, nalika tiyang punika sami sakit, kawula mangangge bagor, kawula nyiksa badan kawula kaliyan siyam, tuwin pandonga kawula thukul malih wonten ing manah kawula,

¹⁴kados-kados mitra kawula utawi sadherek kawula ingkang sakit, kados makaten tangkep kawula; kawula tansah nandhang sisah kados tiyang ingkang kapejahan biyungipun, lampah kawula tansah tumungkul kalayan mangangge bagor.

¹⁵Nanging sareng kawula kesandhung saha dhawah, lajeng sami bingah saha nglempak, sami nggrombol nglawan kawula; tiyang ingkang boten tepang kaliyan kawula, sami nenacad kawula tanpa kendel-kendel;

¹⁶anggenipun ngece kawula kados patrapipun tiyang dursila, klayan nggeget-nggeget untu dhateng kawula.

¹⁷Dhuh Pangeran, ngantos benjing punapa anggen Paduka namung mirsani kemawon? Nyawa kawula mugi Paduka luwari saking pangrisakipun tiyang-tiyang punika, sarta saking singa-singa enem!

¹⁸Kawula lajeng badhe ngidungaken panuwun dhateng Paduka wonten ing pasamuwan agung, Paduka badhe kawula luhuraken wonten ing satengahing rakyat kathah.

¹⁹Tiyang ingkang sami nyatru dhateng kawula tanpa sabab, punika sampun ngantos sami bingah-bingah ing bab kawula, tiyang-tiyang ingkang sami sengit dhumateng kawula tanpa sabab, sampun ngantos kedhap-kedhep mripat.

²⁰Ingkang dipun rembag sanes karukunan, malah sami ngrancang pratingkah cidra kangge nglawan tiyang ing nagari ingkang gesangipun sami rukun.

²¹Punapa malih sami broak-braok ujaripun dhateng kawula; tembungipun: “Sokur, sokur, mripatku wus weruh!”

²²Dhuh Yehuwah, Paduka ingkang sampun nguningani, mugi Paduka sampun kendel kemawon, dhuh Pangeran, mugi sampun ngantos nebihi kawula!

²³Paduka mugi karsaa wungu lan karsaa jumeneng mbelani wewenang kawula, dhuh Allah kawula, lan Gusti kawula, Paduka mugi karsaa ngembani prakawis kawula.

²⁴Dhuh Yehuwah Allah kawula, Paduka mugi karsaa ngadili kawula ingkang salaras kaliyan kaadilan Paduka, supados tiyang punika sampun ngantos sami bingah-bingah ing bab kawula!

²⁵Sampun ngantos sami nggraita makaten: “Lah kaya mangkono kuwi kang padha dakkarepake.” Utawi ungelipun: “Saiki dheweke wis dakuntal!”

²⁶Sami nandhanga wirang saha isin sesarengan, tiyang ingkang sami bingah-bingah margi saking sangsara kawula, tiyang ingkang sami methenthengi kawula, sami nandhanga wirang isin.

²⁷Tiyang ingkang sami kepengin sumerep kawula dipun leresaken, punika kajengipun sami asurak-surak saha abingah-bingah! sarta tansah sami wicantena makaten: “Pangeran Yehuwah iku agung, kang ngarsakake rahayune abdine!”

²⁸Wondene ilat kawula badhe nyariyosaken kaadilan Paduka, tuwin memuji Paduka ing sadinten muput. [40†]