Read Kitab Sutji, 1981 JABUR 49 Bible Online

JABUR 49 - Kitab Sutji, 1981 bible

JABUR 49

¹Kanggo lurah pasindhen. Saka bani Korakh. Masmur.

²He sakehing para bangsa, padha ngrungokna, he sakehing wong ing donya, padha nilingna;

³para wong cilik lan wong gedhe, para wong sugih lan wong mlarat sakabehe!

⁴Cangkemku bakal nglairake kawicaksanan, kang dipikir-pikir dening atiku iku pangreten.

⁵Aku bakal nilingake marang bebasan, tuwin bakal ngandharake paribasanku kalawan ngunekake clempung!

⁶Yagene kok aku nganti wedi marang dinaning karubedan, rikala aku kinepung ing pialane wong kang padha ngoyak-oyak aku,

⁷wong-wong kang padha ngendel-endelake raja-branane, lan umuk marga saka kehing bandhane?

⁸Ora ana wong siji-sijia bae kang bisa ngluwari awake dhewe, utawa ngaturi tebusan marang Gusti Allah minangka liruning nyawane.

⁹Amarga kelarangen regane pangluwaraning nyawane, lan ora nyukupi ing salawase,

¹⁰supaya lestari urip ing sateruse, lan ora ndeleng luwanganing kuburan.

¹¹Sanyatane, bakal kinawruhan: para wong kang wicaksana padha mati, para wong bodho lan tanpa budi padha mati bareng, lan bandhane ditinggalake marang wong liya.

¹²Kubure iku dadi omahe ing salawase, dienggoni nganti turun-tumurun, pategalan-pategalan dianggep dadi duweke.

¹³Nanging wong iku gedhea kaluhurane, iya ora lestari uripe, mung padha kaya kewan kang dipateni.

¹⁴Kaya mangkono iku kaanane wong kang ngendelake awake dhewe, sarta patine wong kang seneng marang tembunge dhewe. (Selah)

¹⁵Kaya wedhus anggone padha lumebu marang ing jagading wong mati, pati kang dadi pangone; padha terus tumurun marang ing kuburan, awake ajur mumur, jagading wong mati kang dadi papan padunungane.

¹⁶Nanging nyawaku bakal diluwari dening Gusti Allah, saka ing cengkeremaning jagade wong mati, amarga Panjenengane bakal mundhut aku. (Selah)

¹⁷Aja sumelang, manawa ana wong sangsaya sugih, sarta sangsaya wuwuh kamuktene ana ing omahe,

¹⁸amarga rikala matine kabeh iku ora bakal digawa, kamuktene ora bakal ngetutake dheweke.

¹⁹Sanadyan sajroning uripe ngarani awake dhewe iku begja, lan dialem dening wong marga anggone mbeciki awake dhewe,

²⁰ewadene bakal padha marani para leluhure, kang ora bakal ndeleng pepadang ing sateruse.

²¹Manungsa kang kadunungan kamulyan akeh, manawa ora duwe kawruh, iku kena dipadhakake kewan kang disembeleh.