Read Kitab Sutji, 1981 JABUR 55 Bible Online

JABUR 55 - Kitab Sutji, 1981 bible

JABUR 55

¹Kanggo lurah pasindhen. Binarung swaraning clempung. Kidung piwulange Prabu Dawud.

²Dhuh Allah, Paduka mugi karsaa miyarsakaken pandonga kawula, Paduka sampun ngantos mengkeraken panyuwun kawula!

³Paduka mugi karsaa nilingaken saha karsaa maringi wangsulan, kawula nglembara kaliyan nangis margi saking semplah.

⁴Margi saking pambengoking mengsah, lan panganiayanipun tiyang duraka; amargi sami ndhatengaken bilai, sarta kanthi pangigit-igit anggenipun nglawan kawula.

⁵Manah kawula ngolang-ngaling, tuwin pagirising pejah ngebruki kawula.

⁶Kawula ketaman ing ajrih lan raos gumeter, kawula kalimputan ing pagiris.

⁷Kawula manah makaten: “Adhuh, saupama aku kaparingan swiwi kaya manuk dara, banjur mabur golek papan kang tentrem,

⁸malah nuli lumayu nganti adoh, lan banjur nginep ana ing pasamunan. (Selah)

⁹Aku bakal enggal-enggal golek papan pangungsen, ngoncati angin gedhe lan prahara.”

¹⁰Dhuh Pangeran, mugi Paduka karsaa damel bingungipun tiyang-tiyang punika, saha karsaa ngisruhaken pirembagipun, amargi kawula ningali panganiaya saha bebantahan wonten ing kitha!

¹¹Rinten dalu sami ngubengi kitha punika wonten ing sanginggiling balowartinipun, sarta ing nglebet wonten kacilakan lan kasangsaran;

¹²saha kawontenan ingkang ngrerisak pinanggih ing wewengkonipun, panindhes lan para cidra jumedhul tanpa kendhat wonten ing alun-alunipun.

¹³Saupami mengsah kawula ingkang ngawon-awon kawula, kawula taksih saged sabar. Saupami ingkang sengit dhateng kawula ingkang ngegungaken dhiri wonten ing ngajeng kawula, kawula taksih saged singidan.

¹⁴Nanging kowe iku wong kang cedhak karo aku, kancaku lan wong kang dakpracaya.

¹⁵Aku padha sesrawungan kalawan becik, lan padha bebarengan munggah menyang ing padalemaning Allah ing satengahing karamean.

¹⁶Wong iku muga padha kacandhaka ing pati, padha mudhuna menyang ing jagading wong mati urip-uripan! Amarga omahe malah batine kadunungan piala.

¹⁷Nanging aku nyebut marang Gusti Allah, sarta Pangeran Yehuwah banjur bakal ngluwari aku.

¹⁸Ing wayah sore, esuk lan awan aku sesambat lan nangis; Pangeran banjur miyarsakake swaraku.

¹⁹Gusti Allah ngluwari aku kanthi tentrem saka pangrangsanging mungsuhku, awit padha gumrudug nglawan marang aku.

²⁰Gusti Allah kang lenggah ana ing dhampare wiwit kuna mula, bakal mireng sarta ngesorake wong-wong iku. (Selah) Amarga padha ajeg bae, sarta padha ora wedi marang Gusti Allah.

²¹Wong iku ngagakake tangane marang para wong kang urip bebarengan karo dheweke kalawan rukun, amarga nerak prajanjiane.

²²Lunyuning cangkeme ngungkuli mertega, nanging karepe arep nempuh perang; alusing tembunge ngluwihi lenga, nanging sakabehing mau pedhang ligan.

²³Sumelangmu pasrahna marang Pangeran Yehuwah, temah kowe mesthi direksa! Pangeran ora marengake, yen wong mursid gloyoran ing salawase.

²⁴Nanging Paduka, dhuh Allah, badhe nyemplungaken tiyang-tiyang punika dhateng ing sumur ingkang lebet; tiyang ingkang ngwutahaken rah tuwin lampah cidra, umuripun boten badhe dumugi sapalih nanging kawula kumandel dhumateng Paduka.