Read Kitab Sutji, 1981 JABUR 68 Bible Online

JABUR 68 - Kitab Sutji, 1981 bible

JABUR 68

¹Kanggo lurah pasindhen. Masmur anggitane Prabu Dawud. Kidungan.

²Allah jumeneng, mungsuhe padha buyar, wong kang padha sengit marang Panjenengane larud saka ing ngarsane.

³Sami kados kukus kabur sirna, kados lilin ajer wonten ing sangajenging latu, makaten tumpesipun tiyang duraka wonten ing ngarsanipun Gusti Allah.

⁴Nanging para tiyang mursid sami bingah-bingah, sami sumyak-sumyak wonten ing ngarsanipun Gusti Allah, sami gambira lan sukarena.

⁵Padha ngidunga kagem Gusti Allah, asmane luhurna kalawan masmur, gawea dalan kagem Panjenengane, kang ngagem titihan kang nratas ing mega! Asmane yaiku Yehuwah, bungah-bungaha ana ing ngarsane!

⁶Ramane para bocah lola lan pangayomane para randha, iku Gusti Allah kang ana ing kadhatone kang suci;

⁷wong kang kesepen sanak sadulur padha diparingi papan panggonan, wong tawanan padha diluwari, temah padha rumangsa begja, nanging wong mbalela padha andhok ana ing tanah gundhul.

⁸Dhuh Allah, kala Paduka mangsah perang wonten ing ngajengipun umat Paduka, nalika Paduka tindak ngambah ing pasamunan, (Selah)

⁹bumi gonjang-ganjing, malah langit nurunaken jawah wonten ing ngarsanipun Gusti Allah; redi Sinai hoyag wonten ing ngarsanipun Gusti Allah, Allahipun Israel.

¹⁰Dhuh Allah, Paduka ngesokaken jawah kalayan mirah; siti kagungan Paduka ingkang garing Paduka pulihaken,

¹¹temah pepanthaning raja-kaya Paduka lajeng sami angsal panggenan wonten ing ngriku; dhuh Allah, margi saking sih-kadarman Paduka, Paduka maringi kabetahanipun tiyang ingkang katindhes.

¹²Pangeran paring pangandika; wong kang padha nggawa kabar becik iku dadi wadya-bala kang gedhe.

¹³Para rajane wadya-bala kabeh padha lolos, padha keplajeng, para wong wadon kang tunggu omah padha ngedum-edum barang jarahane.

¹⁴Kowe apa padha gelem leleyeh ana ing antarane kandhang-kandhang? Swiwining manuk dara padha diselut selaka, sarta elare kaselut ing emas kang mencorong.

¹⁵Nalika Kang Mahakawasa mbuyarake para raja ana ing kono, gunung Zalmon banjur kaudanan ing salju.

¹⁶Gunung Basyan iku gunung kagungane Gusti Allah, gunung Basyan iku gunung kang pucake akeh!

¹⁷He gunung-gunung kang pucake akeh, yagene kowe padha ewa mleroki gunung kang dikarsakake dening Gusti Allah dadi padalemane? Lah Pangeran Yehuwah bakal dedalem ana ing kono ing salawase.

¹⁸Karetane Gusti Allah iku puluhan ewu, malah ewon kehe, Pangeran wus tedhak saka ing gunung Sinai lumebet ing padaleman suci.

¹⁹Paduka sampun sumengka dhateng ing ngaluhur, mbandhangi para tiyang tawanan; Paduka nampeni pisungsung saking para manungsa, malah ugi saking para tiyang ingkang sami mbalela supados sami manggen wonten ing ngriku, dhuh Sang Yehuwah Allah.

²⁰Pinujia Pangeran! Sadina-dina Panjenengane nanggel urip kita. Gusti Allah iku karahayon kita. (Selah)

²¹Gusti Allah iku tumrap kita Allah kang paring karahayon, Gusti Allah, Gustiku iku ngluwari kita saka ing pati.

²²Lah, Gusti Allah ngremuk endhasing mungsuhe, pathake wong kang dhiwut-dhiwut, kang ndlarung ing sajroning kaluputane.

²³Dhawuhe Pangeran mangkene: “Bakal Sunbalekake saka ing Basyan, bakal Sungawa bali saka ing panggonan kang jero,

²⁴supaya sira ngwisuhi sikilira kalawan getih, sarta ilate asu-asunira uga padha oleh panduman saka mungsuhira.”

²⁵Dhuh Allah, tiyang sami ningali tindak Paduka mawi arak-arakan, arak-arakanipun Allah kawula, Raja kawula dhateng ing pasucen.

²⁶Tiyang ingkang sesindhenan lumampah wonten ing ngajeng, ingkang wonten ing wingkingipun para ingkang sami ngungelaken clempung, ingkang wonten ing tengah para prawan ingkang sami nrebang.

²⁷“Padha ngluhurna Gusti Allah apepanthan, yaiku Pangeran Yehuwah, he kowe kang asalmu padha saka ing tuke Israel!”

²⁸Kae Benyamin, kang wuragil, kang lumaku ana ing ngarep dhewe, para panggedhening Yahuda padha gumrudug, para panggedhening Zebulon, para panggedhening Naftali.

²⁹Dhuh Allah, Paduka mugi karsaa ngempalaken kakiyatan Paduka, dhuh Allah, Paduka mugi karsaa ngatingalaken pangwaos Paduka, Paduka ingkang sampun makarya kangge kawula sadaya.

³⁰Para raja sami ngaturaken pisungsung dhumateng Paduka, margi saking padaleman Paduka ing Yerusalem.

³¹Paduka mugi karsaa ndukani satokewan ing glagahan, golonganing tiyang rosa saha para pangagenging bangsa! Ingkang sami remen dhateng selaka, mugi Paduka iles-iles, ingkang sami remen perang, mugi Paduka buyaraken!

³²Wong padha nggawa barang tembaga saka Mesir, wong Etiopia enggal-enggal padha ngegarake tangane ana ing ngarsaning Allah.

³³He sakehing karajan ing salumahing bumi, padha ngengidunga kagem Gusti Allah, padha ngidunga masmur kagem Pangeran; (Selah)

³⁴kagem Panjenengane kang nitih kareta miyos ing langit kang saka ing kuna mula. Padha nggatekna, Panjenengane ngedalake swarane, swarane kang nggegirisi!

³⁵Padha ngakonana pangwasaning Allah; kaluhurane ngayomi Israel, pangwaose ana ing mega-mega.

³⁶Gusti Allah iku nggegirisi ana ing padalemane kang suci, Gusti Allahe Israel, Panjenengane ngganjar pangwasa lan kekuwatan marang umate. Pinujia Gusti Allah! [65†] [66†]