Read Kitab Sutji, 1981 JABUR 73 Bible Online

JABUR 73 - Kitab Sutji, 1981 bible

JABUR 73

¹Masmur anggitane Asaf. Satemene Gusti Allah iku becik tumrap para wong kang mulus atine, lan kang resik atine.

²Nanging aku, kurang sathithik bae sikilku keplesed, aku meh keplesed.

³Amarga panas atiku marang para wong kang gumunggung, manawa aku meruhi kabegjane wong duraka.

⁴Awit iku ora padha nandhang lara, awake waras lan lemu;

⁵ora padha ngrasakake susahing manungsa, lan ora padha kena ing bebendu kaya wong liyane.

⁶Mulane padha akalung piangkuh, tuwin panganggone arupa panganiaya.

⁷Amarga saka lemune, kaluputane katon ngegla, atine mbludag ing pandakwa.

⁸Padha nyemoni lan muni-muni kanthi patrap kang ala, bab panganiaya padha dirembug kalawan gumunggung.

⁹Padha ngangapake cangkeme nglawan marang langit, lan ilate ngumukake awake ana ing bumi.

¹⁰Marga saka iku wong padha bali marani dheweke kabeh, katone kaya banyu kang kimplah-kimplah.

¹¹Sarta pangucape: “Kapriye Gusti Allah anggone mirsa bab iku, apa Kang Mahaluhur iku kadunungan kawruh?”

¹²Lah kaya mangkono iku kaanane para wong duraka: padha golek undhaking barang-darbeke sarta seneng-seneng ing salawase!

¹³Rak tanpa guna anggonku njaga resiking atiku, sarta anggonku wisuh tangan, minangka tandhaning tanpa kaluputan.

¹⁴Ewadene ing sadina muput anggonku kena ing bebendu, sarta saben esuk ora sepi ing paukuman.

¹⁵Saupami kawula wicanten: “Aku arep calathu mangkono,” dados kawula sajatosipun cidra dhateng gelenganing para putra Paduka.

¹⁶Nanging bareng aku duwe karep arep nyumurupi, bab iku katon angel ana ing mripatku,

¹⁷nganti aku lumebu marang pasucening Allah, banjur nggatekake wekasane para wong mau.

¹⁸Inggih, tiyang punika sami Paduka papanaken wonten ing panggenan ingkang lunyu, lajeng Paduka dhawahaken temah remuk.

¹⁹Saestu sanget sangsaranipun ing sakedhap netra punika, sami sirna, tumpes margi saking pagiris.

²⁰Sami kados impenipun tiyang satanginipun tilem, dhuh Pangeran, samangsa tangi, rupinipun Paduka galih asor.

²¹Nalika manah kawula sanget sisah, saha ginjel kawula raosipun kados tinuwek-tuwek,

²²kawula rumaos bodho saha boten mangretos, kados kewan wonten ing ngarsa Paduka.

²³Nanging kawula lestantun celak kaliyan Paduka; Paduka nganthi tangan kawula tengen.

²⁴Margi saking pitedah Paduka, Paduka tuntun, sarta ing wekasanipun Paduka pulung dhateng kamulyan.

²⁵Wonten ing swarga kawula nggadhahi sinten malih kejawi Paduka? Wonten ing bumi kawula boten melik punapa-punapa kejawi Paduka.

²⁶Sanadyan daging lan manah kawula telas, sirna, ing salaminipun tetep Gusti Allah ingkang dados peparang saha panduman kawula.

²⁷Awit sajatosipun sinten ingkang tebih kaliyan Paduka, punika sami badhe dhumawah ing karisakan; sadaya tiyang ingkang lampah jina kalayan nilar Paduka punika mesthi Paduka bengkas.

²⁸Nanging kawula, kawula remen celak kaliyan Gusti Allah; Pangeran Allah ingkang kawula anggep dados pangayoman kawula, supados kawula saged nyariyosaken sakathahing pakaryanipun.