Read Kitab Sutji, 1981 WULANG BEBASAN 15 Bible Online

WULANG BEBASAN 15 - Kitab Sutji, 1981 bible

WULANG BEBASAN 15

¹Wangsulan kang sareh nglejarake nepsu, nanging tembung sengak nuwuhake kanepson.

²Ilate wong wicaksana nglairake kawasisan, nanging cangkeme wong gemblung ngluberake kabodhoan.

³Tingale Pangeran Yehuwah iku nyrambahi ing saenggon-enggon, nguningani wong ala lan wong becik.

⁴Ilat kang sareh iku wit panguripan, nanging ilat cidra gawe tatuning ati.

⁵Wong bodho nampik pamerdine bapakne, nanging kang gelem nampani pameleh iku wicaksana.

⁶Ing omahe wong bener ana raja-brana akeh, nanging pituwase wong duraka iku nekakake karusakan.

⁷Lambene wong wicaksana nyebar kawruh, nanging atine wong gemblung iku ora jujur.

⁸Kurban sesaosane wong duraka iku jember ana ing ngarsane Sang Yehuwah, nanging pandongane wong temen ndadekake keparenge.

⁹Dalane wong duraka iku jember ana ing ngarsane Sang Yehuwah, nanging wong kang ngupaya kabeneran iku dikasihi.

¹⁰Wong kang nyleweng saka dalan kang bener oleh pamerdi kang keras, dene sing sengit marang pameleh bakal mati.

¹¹Jagading wong mati lan karusakan iku ora kaling-kalingan ana ing tingale Sang Yehuwah, mendahane maneh atine para anake manungsa.

¹²Wong ambek memoyok emoh diwelehake, iya ora gelem marani wong wicaksana.

¹³Ati seneng mbingarake polatan, nanging ati kang sedhih ngendhokake semangat.

¹⁴Atine wong piter ngupaya kawruh, nanging cangkeme wong gemblung ribut karo kabodhoane.

¹⁵Wong kang nandhang kasusahan iku dinane ala kabeh, nanging atine wong seneng iku prasasat pista ajegan.

¹⁶Luwih becik barang sathithik kang dikantheni wedi-asih marang Pangeran Yehuwah, tinimbang karo kasugihan akeh kang dikantheni sumelang.

¹⁷Luwih becik jangan sapiring kanthi katresnan, tinimbang karo sapi lemu kang klawan sesengitan.

¹⁸Wong brangasan marakake grejegan, nanging wong sabar ngendhakake para padu.

¹⁹Dalane wong kesed iku kayadene pager eri, nanging dalane wong jujur iku rata.

²⁰Anak kang wicaksana ndadekake bungahe bapakne, nanging wong kang gemblung ngremehake biyunge.

²¹Kabodhoan iku dadi kasenengane wong kang tanpa budi, nanging wong pinter mlaku ana ing dalan kang bener.

²²Rancangan bakal ora kelakon, manawa tanpa tetimbangan, nanging bakal kaleksanan manawa dikantheni juru pirembug akeh.

²³Wong bakal bungah marga wangsulan kang kelair, lan iba becike tembung kang patitis ing wektu kang cocog.

²⁴Dalaning uripe wong mawa budi iku ngener mandhuwur, supaya bisa ngedohi jagading wong mati kang ana ing ngisor.

²⁵Omahe wong gumunggung bakal dijugrugake dening Pangeran Yehuwah, nanging watese palemahane randha iku ditetepake.

²⁶Rancangane wong ala iku kanisthan tumrape Sang Yehuwah, nanging tetembungan kang manis iku kaanggep suci.

²⁷Sapa kang murka marang kauntungan peteng iku ngisruhake brayate dhewe, nanging kang sengit marang besel iku bakal urip.

²⁸Atine wong bener nimbang-nimbang wangsulane, nanging cangkeme wong duraka mbludag piala.

²⁹Pangeran Yehuwah iku adoh saka wong duraka, nanging pandongane wong bener dipiyarsakake.

³⁰Sumunaring mripat mbungahake ati, sarta pawarta kang becik nyegerake balung.

³¹Wong kang nilingake pameleh kang marakake urip, iku bakal manggon ana ing tengahe para wong wicaksana.

³²Sing sapa nglirwakake pamerdi iku mbuwang awake dhewe, nanging kang ngrungokake pameleh iku oleh kawasisan.

³³Wedi-asih marang Sang Yehuwah iku pamerdi kang nuntun marang kawicaksanan, lan andhap-asor iku bebukaning kajen.