Read Kitab Sutji, 1981 WULANG BEBASAN 16 Bible Online

WULANG BEBASAN 16 - Kitab Sutji, 1981 bible

WULANG BEBASAN 16

¹Manungsa bisa nimbang-nimbang ing sajroning ati, nanging wangsulane ilat iku asale saka Sang Yehuwah.

²Wong padha ngarani resik marang dalane, manut wawasane dhewe, nanging Pangeran Yehuwah kang ndadar ati.

³Sakehing panggawemu pasrahna marang Pangeran Yehuwah, temah sakehe rancanganmu bakal kelakon.

⁴Pangeran Yehuwah anggone nitahake samubarang iku kanthi tujuane dhewe-dhewe, malah wong duraka iku kapesthekake kanggo dinane bilai.

⁵Sing sapa lumuhur-luhur iku nistha tumraping Pangeran Yehuwah, sanyata, wong iku ora bakal mlesed saka ing paukuman.

⁶Katresnan lan kasetyan iku njalari dosa kaapura, sarta wedi-asih marang Sang Yehuwah iku margane wong ngedohi piala.

⁷Manawa ana wong kang lakune ndadekake keparenge Sang Yehuwah, iku dalasan satrune iya dirukunake karo wong mau.

⁸Luwih becik pametu sathithik klawan kabeneran, tinimbang pametu akeh tanpa kaadilan.

⁹Atine manungsa ngrasak-rasakake dalane, nanging Pangeran Yehuwah kang ngenerake lakune.

¹⁰Putusan kang saka ing Gusti Allah, iku ana ing lathining ratu, manawa anggone ngadili lesane ora tumindak kliru.

¹¹Timbangan lan traju kang patitis iku kagungane Pangeran Yehuwah, lan sakehe bandhul-timbangan ing kanthong iku damelane.

¹²Nistha ing ngatase raja yen nindakake duraka, dene kang nyantosakake dhampare iku kabeneran.

¹³Lambe kang nglairake kabeneran iku ndadekake keparenge Sang Prabu, sarta panjenengane ngasihi wong kang tembung-tembunge jujur.

¹⁴Dukaning ratu iku dutaning pati, mangka wong wicaksana ngendhakake bebendune.

¹⁵Pasuryaning ratu kang sumunar iku njalari urip, lan kabecikane kaya mendhunge udan ing mangsa semi.

¹⁶Oleh kawicaksanan iku pranyata banget ngluwihi oleh mas, lan oleh pangreten banget ngungkuli oleh salaka.

¹⁷Ngedohi piala iku dalane wong jujur, sing sapa rumeksa marang tindake iku ngreksa nyawane.

¹⁸Kumenthus iku pepucuking karusakan, lan gumunggung iku pucuking ambruk.

¹⁹Becik ngesorake dhiri nunggal karo para wong andhap-asor, tinimbang karo ngedum rayahan ana ing tengahe wong gumunggung.

²⁰Sing sapa nggatekake pangandika bakal nemu becik, sarta rahayu wong kang kumandel marang Sang Yehuwah.

²¹Wong wicaksana iku diarani duwe pangreten, lan tembung manis iku luwih bisa ngyakinake.

²²Kapinteran iku sumbering urip tumrap kang nduweni, wong bodho disiksa dening bodhone.

²³Atine wong wicaksana minterake cangkeme, lan marakake lambene luwih bisa ngyakinake.

²⁴Tetembungan kang sedhep iku kaya tala madu, rasane legi tumrap ing ati lan dadi tamba balung.

²⁵Ana dalan kang dikira bener dening wong, mangka pungkasane anjog marang pati.

²⁶Rasa luwe iku nyambut gawe kanggo si buruh, amarga cangkeme kang meksa wong iku.

²⁷Wong kang tanpa guna ndhudhuk luwang piala, sarta ing lambene kaya-kaya ana geni kang nggosongake.

²⁸Wong kang culika marakake grejegan, sarta wong kang mitenah iku misahake mitra kenthel.

²⁹Wong kang ambek siya nasarake pepadhane, lan nuntun marang dalan kang ora bener.

³⁰Sing sapa ngeremake mripate iku ngrancang kadursilan, kang ngingkemake lambene iku wus nglakoni piala.

³¹Rambut uwanen iku makutha kang endah, kang tinemu ana ing dalaning kabeneran.

³²Wong kang sabar iku ngluwihi pahlawan, wong kang bisa ngereh awake, iku ngluwihi wong kang bisa ngrayud nagara.

³³Undhi kabuwang ing pangkon, nanging sakehing putusane iku saka Sang Yehuwah.