Read Kitab Sutji, 1981 WULANG BEBASAN 23 Bible Online

WULANG BEBASAN 23 - Kitab Sutji, 1981 bible

WULANG BEBASAN 23

¹Samangsa kowe ndherek dhahar karo panggedhe, nggatekna temenan apa kang ana ing ngarepmu.

²Manawa kowe pancen wong dremba, nempelna lading ing gulumu.

³Aja melik marang dhaharane kang enak-enak, awit iku pangan kang nyidrani.

⁴Aja ngaya pangudimu supaya bisa dadi sugih, tinggalen karepmu kang mangkono iku;

⁵marga yen kokwaspadakake, banjur sirna, awitdene iku dumadakan nganggo swiwi kaya manuk garudha kang banjur mabur ing akasa.

⁶Aja mangan pangane wong cethil, lan aja melik marang pangane kang enak-enak,

⁷awit kaya wong kang ngetung-etung ing sajroning atine, iya kaya mangkono iku wong mau. Pangucape marang kowe: “Mangana lan ngombea!” Nanging atine ora seneng marang kowe.

⁸Saemplokan olehmu mangan bakal kokutahake, lan sakehing tembungmu kang alus iku kokbuwang tanpa tanja.

⁹Aja guneman ana ngarepe wong gemblung, marga iku bakal ngremehake tuturmu kang patitis.

¹⁰Aja ngelih tenger watese lemah kang lawas, lan aja lumebu ing pategalane bocah lola.

¹¹Awitdene kang nebus iku santosa, Pangeran kang mbelani prakarane nglawan marang kowe.

¹²Migatekna marang panggulawenthah, lan kupingmu telingna marang tembung-tembung kang isi kawruh.

¹³Aja nglirwakake pamerdi marang anak, iku manawa kokgitik nganggo penjalin ora ndadekake patine.

¹⁴Kowe nggitik nganggo penjalin, nanging kowe ngentasake nyawane saka ing jagade wong mati.

¹⁵He anakku, manawa atimu wicaksana, iku iya ndadekake bungahing atiku.

¹⁶Nyawaku abungah-bungah, manawa lambemu ngucapake kang jujur.

¹⁷Atimu aja meri marang para wong dosa, nanging tansah mantepa anggonmu ngabekti marang Sang Yehuwah.

¹⁸Satemene panganti-anti iku pancen ana, lan pangarep-arepmu ora bakal ilang.

¹⁹He anakku, ngrungokna, lan dadia wicaksana, atimu enerna ing dalan kang bener.

²⁰Aja srawungan karo wong kang karem ngombe anggur, lan kang karem marang daging;

²¹awit wong karem ngombe lan seneng mangan iku bakal nemahi kamlaratan, lan ngantuk njalari nggombal.

²²Rungokna pituture bapakmu kang nganakake kowe, lan aja nyepelekake biyungmu samangsa wus tuwa.

²³Tukua kabeneran lan aja kokedol maneh, mangkono uga kawicaksanan, pamerdi lan kawasisan.

²⁴Bapakne wong kang bener iku bakal giyak-giyak, sarta sapa kang nglairake wong wicaksana iku bakal abungah-bungah.

²⁵Kareben bapa lain biyungmu padha bungah, lan kang nglairake kowe cikben agiyak-giyak.

²⁶He anakku, atimu wenehna marang aku, sarta mripatmu cikben seneng marang dalan-dalanku.

²⁷Awit wong wadon tuna-susila iku jugangan kang jero, lan wong wadon lenjeh iku sumur kang ciyut.

²⁸Malah kaya begal anggone nyenyegat, lan ngakehake wong kang cidra ana ing antarane para manungsa.

²⁹Sapa kang ngadhuh-adhuh? Sapa kang sambat-sambat? Sapa kang padu? Sapa kang ngesah-esah? Sapa kang tatu tanpa sabab? Sapa kang mripate abang?

³⁰Yaiku para kang melek nganti tengah wengi karo ngombe anggur, kang padha teka prelu ngicipi anggur bumbon.

³¹Aja mandeng marang anggur, kang abang memenginake banget warnane, sarta kileng-kileng ana ing tuwung, lan angler nikmat yen kaombe,

³²nanging wekasane nyakot kaya ula, lan nyemburake wisa kaya ula bedhudhak.

³³Mripatmu banjur bakal ndeleng bab-bab kang aneh, lan atimu nglairake tembung-tembung kang ora karuwan.

³⁴Kowe banjur kaya wong kang ana ing satengahe ombak sagara, utawa kaya wong kang ana ing pucaking tiyange prau.

³⁵Kowe bakal celathu mangkene: “Aku digebugi dening wong, nanging aku ora krasa lara, lan dipenthung iya ora krasa! Kapan aku eling? Aku arep golek anggur maneh.”