Read Kitab Sutji, 1981 WULANG BEBASAN 24 Bible Online

WULANG BEBASAN 24 - Kitab Sutji, 1981 bible

WULANG BEBASAN 24

¹Aja meri marang wong ala, lan aja srawungan karo wong iku;

²awit atine tansah ngangen-angen arep nganiaya, lan lambene ngrembug bab kasangsaran.

³Srana kawicaksanan omah iku kaadegake, lan kasantosakake dening kapinteran;

⁴sarta srana kawasisan kamar-kamare padha kaisenan, raja-brana warna-warna kang larang regane lan kang nengsemake.

⁵Wong wicaksana iku luwih wibawa tinimbang wong santosa, semono uga wong kang duwe kawruh iya luwih wibawa tinimbang wong gagah prakosa.

⁶Awit mung srana siasat anggonmu bisa nglurug perang, sarta kaunggulan iku gumantung kehe wong kang dadi juru pirembug.

⁷Kawicaksanan iku kedhuwuren tumrap wong bodho, mulane ana ing gapura ora mbukak cangkeme.

⁸Sapa kang tansah ngrantam piala, bakal kaaranan tukang ngapusi.

⁹Mikir kabodhoan iku marakake dosa, sarta wong ambek memoyok iku nistha tumrap manungsa.

¹⁰Saupama ing dina karubedan atimu semplah, iku nelakake kuranging kekuwatanmu.

¹¹Wong kang diglandhang arep dipateni iku luwarana, lan kang sempoyongan marani papan panyembelehan, iku slametna.

¹²Manawa kowe kandha: “Prakara iku ora ngreti temenan!” Pangeran kang neter ati apa ora mirsa ing sanyatane? Apa Panjenengane kang rumeksa nyawamu iku ora mirsa, iku males marang manungsa miturut panggawene?

¹³He anakku, mangana madu, awit iku becik, sarta rembesing madu iku legi rasane ana ing cethakmu.

¹⁴Wruhanamu, kaya mangkono rasane kawicaksanan tumrap nyawamu, manawa koktemu, ana kang kokanti-anti ing dina buri, sarta pangarep-arepmu ora bakal ilang.

¹⁵Aja ngintip papan padunungane wong bener kaya tindake wong duraka, aja ngrusak omahe.

¹⁶Awit wong bener iku sanadyan tiba rambah ping pitu, mesthi ngadeg maneh, nanging wong duraka bakal ambruk ana ing sajroning bilai.

¹⁷Manawa satrumu tiba, aja bungah, sarta manawa kejlungup aja giyak-giyak atimu,

¹⁸supaya Pangeran Yehuwah ora uninga lan mastani ala, banjur nyingkirake bebendune saka wong mau.

¹⁹Aja nepsoni marang wong kang nindakake piala, aja meri marang wong duraka.

²⁰Awit ora ana pangarep-arep tumrap wong ala, damare wong duraka iku bakal mati.

²¹He anakku, diwedi asih marang Pangeran Yehuwah lan marang ratu, aja mbalila marang sakaro-karone.

²²Marga kalawan dadakan padha ndhatengake kasangsaran, sarta sapa nyumurupi lebure, kang didhatengake dening kalih-kalihe?

²³Ing ngisor iki iya wulang bebasan anggitane para wicaksana, mawang wong ana ing pangadilan iku ora prayoga.

²⁴Sing sapa tutur marang wong duraka: “Kowe ora luput,” iku bakal diipat-ipati dening para bangsa, lan disupatani dening para suku bangsa.

²⁵Nanging kang aweh pepenget bakal nemu kabegjan, sarta bakal ginanjar ing berkah.

²⁶Sing sapa mangsuli klawan patitis, iku nucup lambe.

²⁷Pagaweanmu ing jaba rampungna, sarta cawisna iku ana ing pategalan, sawuse iku banjur lagi ngadegna omahmu.

²⁸Aja dadi seksi tumrap pepadhamu tanpa sabab, lan ngapusi kalawan lambemu.

²⁹Aja duwe pangucap: “Kayadene kang dadi panggawene wong iku marang aku, iya kaya mangkono bakal tandukku marang wong mau. Aku males marang wong manut panggawene.”

³⁰Aku ngliwati pategalane wong kesed, lan ing pakebonane anggur wong kang tanpa budi.

³¹Lah kabeh iku kebak kathukulan bondhot, lemahe katuwuhan ing lateng, sarta temboke wus rubuh.

³²Aku ndeleng lan banjur njupuk piwulange, aku ndeleng nuli oleh wulangan.

³³“Turu sadhela engkas, ngantuk sadhela engkas, nekuk tangan sadhela engkas arep nerusake leyeh-leyeh,”

³⁴banjur katekan kamlaratan, kaya wong kang nempuh, katekan kacingkrangan, kaya wong kang sikep gegaman. [19†]