Read Kitab Sutji, 1981 WULANG BEBASAN 7 Bible Online

WULANG BEBASAN 7 - Kitab Sutji, 1981 bible

WULANG BEBASAN 7

¹He anakku, estokna pituturku, sarta pepakonku simpenen ing atimu.

²Pepakonku gugunen, temah kowe bakal urip, lan wulangku emi-eminen kaya maniking mripatmu.

³Talenana kabeh iku ing drijimu, sarta tulisana ana ing papaning atimu.

⁴Kawicaksanan iku celathonana: “Kowe iku sadulurku,” lan pangreten iku anggepen sanakmu,

⁵supaya kowe diayomana saka wong wadon tuna-susila, sarta wong wadon liya, kang alus pambujuke.

⁶Awit nalika aku pinuju ngungak saka ing cendhelaning omahku, nginjen saka ing rujining omahku,

⁷aku weruh ing antarane wong kang ora duwe pangalaman, aku sumurup ing antarane para nomnoman ana sawijining jaka kang tanpa budi,

⁸mbeneri nyabrang ana ing sacedhake pojok lurung, jumangkah marani omahe wong wadon kang kaya mangkono mau,

⁹wayahe repet-repet sore, ngarepake bengi kang peteng.

¹⁰Lah tumuli ana wong wadon methukake, kang nganggo sandhangan wong wadon tuna-susila, kang julig atine;

¹¹grapyak sarta criwis wong wadon iku, sikile ora bisa jenjem ana ing omah:

¹²sadhela ana ing lurung, sadhela engkas ana ing alun-alun, ngadhang ana ing saben enggok-enggokan.

¹³Wong nom mau banjur dicekel lan diambung, kanthi polatan tanpa rikuh-pakewuh, celathu mangkene:

¹⁴“Kula saweg saos kurban kawilujengan, ing dinten punika kula mentas ngluwari punagi,

¹⁵mila kula medal methuk panjenengan, pancen badhe madosi panjenengan, lan sapunika kula saged pinanggih panjenengan.

¹⁶Patileman kula sampun kula gelari babut, kain lena manca-warni damelan Mesir.

¹⁷Patileman kula sampun kula sebari: mur, gaharu kaliyan manis jangan.

¹⁸Mangga sami ngumbar katresnan ngantos enjing, sami kasukan mangun sih.

¹⁹Awit semah kula boten wonten ing griya, ngleresi kekesahan tebih,

²⁰mbekta arta sakanthong, wangsulipun saweg mbenjing ngajengaken wulan purnama.”

²¹Wong nom mau dibujuk srana tembunge manis, digodha klawan pangungruming lambene.

²²Dumadakan wong nom mau banjur ngetutake wong wadon iku kaya sapi dituntun menyang pajagalan, sarta kaya wong bodho kang dibanda arep kaukum;

²³nganti ana panah kang nunjem ing atine, iya kaya manuk kang marani kala kalawan rerikatan, ora ngreti yen uripe kaancam ing bebaya.

²⁴Mulane, he bocah-bocah, padha ngrungokna pituturku, tilingna tembung-tembunging cangkemku.

²⁵Atimu aja nganti kagendeng marang dalane wong wadon iku, aja nasarake awakmu dhewe ana ing dalan-dalane.

²⁶Marga wus akeh wong kang tiwas dening wong wadon iku, sarta akeh banget cacahe wong kang dipateni.

²⁷Omahe iku dalan kang anjog ing jagading wong mati, kang mudhun menyang ing senthong-senthonging pati.