Read Kitab Sutji, 1981 YESAYA 9 Bible Online

YESAYA 9 - Kitab Sutji, 1981 bible

YESAYA 9

¹Bangsa kang lumaku ing pepeteng wus sumurup pepadhang gedhe; wong kang padha manggon ing nagara kang peteng ndhedhet wus padha kaplethekan pepadhang.

²Paduka sampun nuwuhaken surak mawurahan, saha kabingahan ingkang ageng. Tiyang-tiyang sami abingah-bingah wonten ing ngarsa Paduka, kadosdene bingahipun tiyang ing mangsa panen, kadosdene surak-surakipun tiyang nalika mbage rayahan.

³Awit pasangan ingkang mlinder saha rembatan ingkang wonten ing pundhakipun sarta penthungipun tiyang ingkang nindhes sampun Paduka tugel kados nalika kawonipun Midian.

⁴Sabab saben sepatu prajurit ingkang gedrag-gedrug tuwin saben jubah ingkang kuthah rah badhe dados mangsaning latu.

⁵Amarga ana Bayi kang wus miyos kanggo kita, ana Putra kang wus kaparingake marang kita, lambanging paprentahan ana ing pamidhangane, lan asmane sinebut: Penasehat Elok, Gusti Allah kang prakosa, Rama kang Langgeng, Ratuning Katentreman.

⁶Gedhe pangwaose, tuwin tentrem rahayu bakal tanpa wekasan ana ing dhampare Sang Prabu Dawud lan ana ing karajane, awit iku kadhasarake lan kasantosakake kalawan kaadilan lan kabeneran wiwit saiki nganti ing salawas-lawase. Adrenging panggalihe Pangeran Yehuwah Gustine sarwa tumitah bakal nindakake iki. [17†] [18†] [19†]

⁷Pangeran wus paring pangandika marang Rama Yakub, lan pangandikane iku tumempuh marang Israel.

⁸Sabangsa kabeh cikben sumurup, yaiku Efraim lan kang manggon ing Samaria, kang celathu kalawan angkuh lan lumuhur-luhur:

⁹“Pagere bata ambruk, kita arep ngedegake pager watu tatahan; wit sikmah padha ditegori, bakal kita salini wit eres.”

¹⁰Sang Yehuwah nuli nglurugake para panggedhening wadya-bala Rezin, lan ngangkatake para mungsuhe:

¹¹Wong Aram saka ing Wetan, tuwin wong Filisti saka ing kulon, iku padha nguntal Israel kalawan cangkeme kang amba. Sanadyan iki mau kelakon kabeh, dukane durung mendha, sarta astane isih kaagagake.

¹²Ewasamono bangsa iku ora bali marang Panjenengane kang ngrangket, lan ora ngupaya marang Sang Yehuwah Gustine sarwa tumitah.

¹³Mulane Pangeran Yehuwah banjur ngethok endhase lan buntute Israel, wite lan pange bareng sadina.

¹⁴Para pinituwa lan para wong kang kajen keringan iku endhase, dene nabi kang goroh iku buntute.

¹⁵Amarga wong-wong kang padha ngirid bangsa iki iku juru panasaran, lan wong-wong sing diirid iku dadi kisruh.

¹⁶Marga saka iku Pangeran ora rena ing bab para nom-nomane, lan ora welas marang anak-anake lola lan marang para randhane, amarga wong iku kabeh padha murtad lan nindakake panggawe ala, sarta saben cangkem pangucape gemblung. Sanadyan iki kabeh kelakon, dukane durung mendha, tuwin astane isih kaagagake.

¹⁷Amarga duraka iku murub kaya geni kang mangsa piskucing lan suket nganti entek, banjur ngobong kekayon ing alas, nganti kukuse kumelun mumbul.

¹⁸Marga saka dukane Sang Yehuwah Gustine sawra tumitah, tanah iku kobong, tuwin bangsa iku dadi mangsane geni; ora ana wong siji-sijia kang melasi sadulure.

¹⁹Padha ngemplok manengen, nanging isih luwe, padha ngemplok mangiwa, nanging durung wareg, saben wong mangan daginge kancane:

²⁰Manasye mangsa Efraim, lan Efraim mangsa Manasye, tuwin bebarengan padha nglawan Yehuda. Sanadyan iki kabeh kelakon, dukane durung mendha, sarta astane isih kaagagake.