Read Kitab Sutji, 1981 YEREMIA 20 Bible Online

YEREMIA 20 - Kitab Sutji, 1981 bible

YEREMIA 20

¹Pasyhur bin Imer, imam kang ing wektu iku dadi kepalane padalemane Sang Yehuwah, krungu Nabi Yeremia memeca mangkono.

²Nabi Yeremia nuli disapu lan dibelok ana ing gapura Benyamin, kang ana ing dhuwure padalemane Sang Yehuwah.

³Nanging esuke bareng Nabi Yeremia diluwari saka ing belokan, banjur ngandika marang Imam Pasyhur mangkene: “Sang Yehuwah bakal nyebut kowe dudu Pasyhur, nanging Pagiris saka ing ngendi-endi.

⁴Amarga mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Lah Ingsun bakal ndadekake sira dadi pagiris tumrap sira dhewe lan mitra-mitranira kabeh; mitra-mitranira bakal padha mati ambruk dening pedhanging mungsuh ana ing ngarepira dhewe. Apadene Yehuda kabeh bakal Sunulungake ing tangane ratu ing Babil, banjur padha diangkatake menyang ing pambuwangan ing tanah Babil lan dipateni kalawan pedhang.

⁵Uga kasugihane kutha iki, oleh-olehaning rekasane kabeh, samubarang kang pangaji lan raja-branane para raja ing Yehuda bakal Sunulungake marang tanganing mungsuhe, kang njarah-rayah, nglumpukake lan mbandhang iku kabeh menyang Babil.

⁶Dene mungguh sira dhewe, he Pasyhur dalah saisine omahira, sira bakal diangkat dadi tawanan, sira bakal teka ing Babil lan bakal mati ana ing kana sarta bakal dikubur ana ing kana; iya sira lan para mitranira kabeh kang padha kokwedhari pameca kang goroh.”

⁷Dhuh Sang Yehuwah, Paduka ingkang ngarih-arih kawula lan kawula sampun purun kaarih-arih; Paduka punika rosa sanget tumrap kawula, Paduka nunten nelukaken kawula. Kawula dados gegujengan sadinten muput, sadayanipun sami moyoki kawula.

⁸Amargi saben kawula wicanten, kapeksa mbengkok, kedah alok-alok: “Ambeksiya! Paniksa!” Amargi pangandikanipun Sang Yehuwah dados cacadan lan pamoyok tumraping kawula, sadinten muput.

⁹Nanging samangsa kawula mosik: “Aku emoh ngelingi Panjenengane lan wegah ngucapake pangandikane maneh atas Asmane!”, ing salebeting manah kawula kados wonten latu murub makantar-kantar ingkang pinepetan wonten ing balung kawula, kawula ngantos kesel anggen kawula mbetah-mbetahaken, nanging boten kuwawi.

¹⁰Kawula sampun mireng reraosanipun tiyang kathah: “Pagiris teka saka ing ngendi-endi! Gugaten dheweke! Aku padha arep nggugat dheweke!” Kanca-kanca kenthel kawula piyambak sami ngintip punapa kawula kesandhung lajeng dhawah: “Bokmanawa dheweke kena diglembuk, temah bisa kita kalahake, lan kita bisa nandukake pamales marang dheweke!”

¹¹Nanging Sang Yehuwah nunggil kaliyan kawula kados sang prawira ingkang prakosa, pramila ingkang mbujeng kawula badhe kesandhung lan dhawah, lan boten saged nindakaken punapa-punapa. Sami badhe nandhang wirang sanget, amargi sami boten angsal damel; punika badhe dados kawirangan, ingkang salaminipun boten saged dipun supekaken!

¹²Dhuh Sang Yehuwah, Gustinipun ingkang sarwa dumados, ingkang ndadar tiyang ingkang leres, sarta nguningani batos lan manah, keparenga kawula nyipati pamales Paduka dhateng para tiyang punika, amargi prakawis punika sampun kawula pasrahaken dhumateng Paduka.

¹³Ngidunga kagem Sang Yehuwah, ngaturna pamuji marang Sang Yehuwah! Amarga Panjenengane wus ngluwari nyawane wong miskin saka ing tangane wong kang nandukake piala.

¹⁴Kenaa ing ipat-ipat dina kalairanku! Kareben aja diberkahi dina nalika ibuku nglairake aku!

¹⁵Kenaa ing ipat-ipat wong kang nggawa kabar marang bapakku, mangkene: “Panjenengan kaparingan putra kakung!”, kang njalari panjenengane rena banget.

¹⁶Dina iku dadia kaya kutha-kutha, kang wus kawalik dening Sang Yehuwah tanpa sih-palimirma! Muga keprungua pasambat ing wayah esuk, lan swara gumeder ing wayah tengange!

¹⁷Amarga dina iku ora mateni aku, nalika aku ana ing kandhutan, temah ibuku dadi kuburanku lan mbobot ing salawase!

¹⁸Yagene aku kok lair saka ing kandhutan, nyawang kasusahan lan prihatin, temah dina-dinaning uripku liwat klawan wirang? [28†]