Read Kitab Sutji, 1981 YEREMIA 5 Bible Online

YEREMIA 5 - Kitab Sutji, 1981 bible

YEREMIA 5

¹Lurung-lurung ing Yerusalem padha liwatana, tamatna lan titenana temenan! Titinen ing ara-arane, apa ana wong siji-sijia, apa ana kang nindakake kaadilan lan kang ngupaya kabeneran. Ingsun bakal paring pangapura marang kutha iku.

²Sanadyan padha ngucap: “Demi Sang Yehuwah kang gesang,” ewadene supatane iku palsu.

³Dhuh Sang Yehuwah, punapa tingal Paduka boten tumuju dhateng ing kaleresan? Paduka sampun nggebagi tiyang-tiyang punika, ewadene boten ngraos sakit. Paduka sampun ngremuk tiyang-tiyang punika, ewadene sami boten sami purun nampeni pamerdi. Manahipun sami dipun atosaken nglangkungi sela, lan sami boten purun mratobat.

⁴Aku banjur nggagas: “Iku kabeh mung wong cilik, iku wong-wong bodho, awit padha ora ngreti marang margining Sang Yehuwah, angger-anggere Gusti Allahe.

⁵Prayogane aku marani para wong gedhe, lan rembugan karo wong-wong iku, amarga wong iku kang padha ngreti marang margine Sang Yehuwah, angger-anggere Gusti Allahe.” Nanging kabeh-kabeh wus padha mutungi pasangan lan medhoti tali-talining panancang.

⁶Mulane bakal padha dipateni dening singa kang metu saka ing alas, lan disempal-sempal dening asu ajag ing ara-ara kang garing. Macan tutul bakal ngintip ana ing pinggiring kutha-kuthane, angger wong kang metu, bakal ditubruk. Amarga panerake akeh banget lan panasare gedhe banget.

⁷Kapriye yen mangkono, apa Ingsun bisa ngapura iku? Anak-anakira wus padha nyingkur marang Ingsun, lan padha supata demi kang dudu allah. Sawuse Sunwaregi banjur padha laku bedhang, lan padha gegembyakan menyang ing pelonthen.

⁸Wong-wong iku jaran lanang kang lemu lan dremba, padha mbeker melik marang bojoning liyan.

⁹Wong-wong iku apa ora Sunukum, marga saka iku kabeh? -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah. -- Apa Ingsun ora males marang bangsa kang kaya mangkono iku?

¹⁰Meneka ing kebon anggure kang mawa andha, rusaken, nanging aja dientekake babar pisan. Carang-carange wit anggur buwangana amarga iku kabeh dudu kagungane Sang Yehuwah!

¹¹Amarga tedhak turune Israel lan Yehuda -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah -- wus nyidrani Ingsun temenan.

¹²Wong iku padha nyelaki Sang Yehuwah, lan ngucap: “Panjenengane ora nindakake apa-apa! Aku padha ora nemahi bilai, aku ora bakal ngalami perang lan pailan.

¹³Para nabi iku bakal dadi angin, padha ora kanggonan pangandikane Sang Yehuwah.”

¹⁴Mulane pangandikane Sang Yehuwah, Allahing kang sarwa dumadi mangkene: “Sarehne padha ngucap mangkono, mulane bakal kelakon mangkene tumrap wong iki: Lah Ingsun bakal ndadosake pangandikaningSun dadi geni ana ing cangkemira, lan bangsa iki dadi kayubong, dene geni bakal ngobong dheweke nganti entek.

¹⁵He tedhak turune Israel, lah Ingsun bakal ndhatengake bangsa saka ing tanah adoh, kang nempun marang sira, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah, -- bangsa kang kuwat santosa, kang anane wiwit kuna mula, lan ora koksumurupi basane lan ora kokngreteni kang dikandhakake.

¹⁶Endhonge kaya kubur kang menga, kabeh padha wong prawira.

¹⁷Bakal padha ngentekake panenan lan panganira, bakal mangan anakira lanang lan wadon nganti entek, bakal ngentekake wedhus-wedhusira lan sapi-sapinira, bakal padha ngentekake wit anggurira lan wit anjirira, lan nggempur kalawan pedhang, kutha-kuthanira kang sentosa, kang sira andelake.”

¹⁸“Nanging ing wektu iku uga, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah, -- Ingsun ora bakal damel tumpesira babar pisan.

¹⁹Lan manawa sira besuk takon-takon: Apa ta prelune Sang Yehuwah, Gusti Allah kita nindakake prakara iku mau marang kita?, sira wangsulana mangkene: Kayadene anggonira wus nyingkur marang Ingsun lan ngawula marang allah liyane ing nagaranira, sira iya bakal ngawula marang bangsa liya ana ing nagara kang dudu nagaranira.”

²⁰Iki sira kandhakna marang para turune Yakub lan iku sira wartakna ana ing tanah Yehuda, padha sira kandhanana mangkene:

²¹“Iki rungokna, he bangsa kang goblog lan kang tanpa budi, kang duwe mripat nanging ora ndeleng, lan duwe kuping, nanging ora krungu!

²²Sira kok dadi ora wedi marang Ingsun, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah, -- lan ora gumeter ana ing ngarsaningSun? Rak Ingsun kang ndadekake pasisir wedhi minangka watesing sagara, kang dadi wewates tetep, kang ora kena dilangkahi? Nadyan sagarane molak-malika iya ora keconggah, sanadyan alun-alune gumulung-gulung, iya ora bakal ngliwati watese.

²³Nanging bangsa iki atine tansah nglawan lan mbalela, wis padha nyimpang lan ngilang.

²⁴Ing sajroning atine ora padha mosik: Prayogane kita padha wedi marang Sang Yehuwah, Gusti Allah kita, kang paring udan ing kalamangsane, udan ing wiwitan lan wekasaning mangsa, lan netepake mangsa panen kang mesthi kanggo kita.

²⁵Durakanira kang ngalang-alangi iku kabeh, lan dosanira kang ngrendhetake kang becik tumrap sira.

²⁶Satemene, umatingSun ana kang duraka lan masang jaringe, kaya juru mikat manuk kang masang kalajirete, anggone padha nyekeli manungsa.

²⁷Kaya kurungan kang kebak manuk, kaya mangkono omahe kebak isi paracidra, iku kang njalari dadi wong gedhe lan sugih,

²⁸padha lemu ginuk-ginuk. Kajaba iku uga ngetogake tumindake sakehing piala, ora mreduli marang angger-angger, ora menangake prakarane bocah lola, lan ora mbelani wewenange wong mlarat.

²⁹Apa Ingsun ora bakal matrapi paukuman marang wong kang padha tumindak mangkono? -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah. -- Apa Ingsun ora males ukum marang bangsa kang kaya mangkono iku?”

³⁰Ing nagara iki tinemu bab kang ngebat-ebati lan ngeres-eresi:

³¹Para nabi nglairake pameca palsu, para imam mulang sakarep-karepe, lan umatingSun bakal dhemen kang kaya mangkono iku! Nanging apa kang bakal sira lakoni samangsa wus tekan ing wekasane? [5†] [6†]