Read Kitab Sutji, 1981 HOSEA 4 Bible Online

HOSEA 4 - Kitab Sutji, 1981 bible

HOSEA 4

¹He wong Israel, padha ngrungokna pangandikane Pangeran Yehuwah, awit Sang Yehuwah kagungan prakara karo wong isine nagara kene, marga ora ana kasetyan lan ora ana katresnan marang Allah, sarta ora ana kang wanuh marang Gusti Allah ing nagara kene.

²Kang ana mung ipat-ipat, goroh, memateni sarta nyenyolong, laku jina, nglakoni pangroda-peksa, lan ngwutahake getih tanpa kendhat.

³Mulane nagara iki bakal prihatin, lan kang manggon bakal padha katon nglayung; uga kewan-kewan ing ara-ara lan manuk ing awang-awang, dalasan iwak-iwak ing sagara bakal padha sirna.

⁴Mung bae aja ana wong kang nggugat, lan aja ana wong kang ngluputake, awit sira kang Sungugat, he imam!

⁵Kang iku sira bakal keplesed tiba ing wayah awan, uga nabi bakal keplesed tiba bareng karo sira ing wayah bengi; lan biyungira bakal Sunsirnakake!

⁶UmatingSun sirna marga ora wanuh marang Allah, amarga sira kang emoh wanuh, mulane sira Suntampik dadi imamingSun, lan sarehne sira iku ngungkurake piwulange Gusti Allahira, mulane Ingsun uga bakal nyingkur marang anak-anakira.

⁷Saya mundhak akeh cacahe, dosane marang Ingsun iya saya wuwuh, kaluhurane bakal Sunijoli kanisthan.

⁸Padha oleh pangan marga saka dosane umatingSun, lan ngarep-arep supaya umatingSun nindakake kaluputan.

⁹Mulane kayadene nasibing rakyat, iya kaya mangkono iku nasibing imam: bakal Sunukum kalakuane lan Sunwales kang dadi panggawene.

¹⁰Bakal padha mangan, nanging ora bisa wareg, padha laku jina, nanging ora tangkar-tumangkar, awit wus padha ninggal marang Pangeran Yehuwah lan nggondheli sundel.

¹¹Pikirane kadadekake buntet, dening anggur lan duduhe woh anggur.

¹²UmatingSun takon marang wite; sarta tekene kang nyumurupake, marga padha kasasarake dening roh jina, lan padha laku jina tuwin banjur ngungkurake marang Allahe.

¹³Padha saos kurban ana ing pucake gunung-gunung, lan ngobong kurban ana ing tengger-tengger, ana ing ayome wit elon, wit libnah sarta wit elah, awit iku ayome katon apik. Yaiku kang njalari anakira wadon padha laku jina, lan mantumu wadon padha dadi wanita tuna-susila.

¹⁴Ingsun ora bakal ngukum anak-anakira wadon sanadyan padha laku jina, utawa mantu-mantunira wadon, sanadyan dadi wanita tuna-susila amarga dheweke dhewe padha manggon ndhewe karo para wong wadon tuna-susila, sarta sesaji bebarengan karo sundel-sundel agama, mulane umat kang ora duwe pangreten iku bakal nemahi karusakan.

¹⁵He, Israel, manawa sira laku jina, Yehuda aja nganti melu gawe kaluputan, aja lunga menyang Gilgal, lan aja munggah menyang ing Bet-Awen, sarta aja sumpah: “Demi Pangeran Yehuwah kang gesang!”

¹⁶Dene Israel iku wus dadi wangkot, kaya sapi kang mbelot, mulane apa iya Sang Yehuwah bakal ngengen kaya wedhus gembel ing pangonan kang jembar!

¹⁷Efraim wus sakuthon karo brahala-brahala, ujanen bae!

¹⁸Pasarujukane para wong mendem! Wus padha masrahake awake marang wong wadon tuna-susila, padha luwih tresna marang kanisthan tinimbang marang kamulyan.

¹⁹Padha katutupan ing swiwining angin, sarta bakal padha nandhang kawirangan marga saka kurban-kurbane.